علیرضا کاظمی، بازیگر طنز تلویزیون عکسی از رضا ایرانمنش، بازیگر کشورمان که در بیمارستان بستری است را منتشر کرد.

وی در صفحه اینستاگرامش نوشت: امروز در بیمارستان آتیه ملاقات رضا ایران منش هنرمند وجانباز عزیز سلامتی این بزرگوار دعا بفرمایید انشاالله که بزودی در سینما وتلویزیون شاهد این عزیز باشیم.
اخبارفرهنگی - فارس نیوز

مراسم اکران ویژه فیلم سینمایی «من دیه گو مارادونا هستم» شب گذشته با حضور عوامل فیلم و جمعی از هنرمندان و مجریان ورزشی در پردیس چارسوی تهران برگزار شد.
در این مراسم بهرام توکلی، جواد نوروزبیگی، سعید آقاخانی، هومن سیدی،صابر ابر، ویشکا آسایش، پانته آ پناهی ها، مهسا علافر، سارا بهرامی،حبیب اسماعیلی، اشکان خطیبی، پیمان یوسفی، کامبوزیا پرتویی، مهرداد صدیقیان، محسن کیایی، محمدرضا غفاری،حامد کمیلی، مزدک میرزایی، هومن بهمنش و جمعی دیگر از عوامل فیلم «من دیه گو مارادونا هستم» حضور داشتند.

من دیه‌گو مارادونا هستم فیلمی به کارگردانی و نویسندگی بهرام توکلی و تهیه‌کنندگی جواد نوروزبیگی ساخته سال ۱۳۹۳ است.
خلاصه فیلم: تو می‌دونی من از چیه مارادونا خوشم می‌آد؟ از اینکه تو زندگیش هیچوقت واقعیت و رویا براش مرز نداشت، وقتی بازی می‌کرد با همه وجودش بازی می‌کرد، پرواز می‌کرد، بازی نمی‌کرد، وقتی معتاد شد یه کوه کوکائین می‌ریخت جلوش د بکش همه چیزو تا تهش می‌رفت، خودشو لوس نمی‌کرد... همه‌اش برای این بود که واقعیت و رویا براش مرز نداشت، اگه هم داشت اون نمی‌تونست مرزشونو تشخیص بده.

عوامل فیلم «من دیه گو مارادونا هستم»:
کارگردان، نویسنده: بهرام توکلی/ تهیه کننده: جواد نوروز بیگی/ مدیر فیلمبرداری: هومن بهمنش/ طراح صحنه و لباس: کیوان مقدم/ طراح چهره پردازی: محسن دارسنج/ طراحی و ترکیب صدا: علیرضا علویان/ تدوین: بهرام دهقانی/ موسیقی: حامد ثابت/ منشی صحنه: غزل رشیدی/ جلوه‌های ویژه کامپیوتری: جواد مطوری/ مدیر تولید: کامران حجازی/ مجری طرح: امیر حسین نوروز بیگی/ روابط عمومی و امور تبلیغات: محدثه ترکی/ مشاور رسانه ای: بیتا موسوی/ عکاس: علی باقری/ تصویر بردار پشت صحنه: میثم میرزایی، سهیل درودی

بازیگران: گلاب آدینه، سعید آقاخانی، جمشید هاشم‌پور، بابک حمیدیان، صابر ابر، ویشکا آسایش، هومن سیدی، پانته آ پناهی‌ها، مهسا علافر، علی استادی، سارا بهرامی، سهی بانو ذوالقدر، میثاق زارع، محمد کارت، سجاد تابش، محمد امیر مشهدی نصرالله، آوا حکانی، محمد رستم زاد، شکوفه کرم زاده، معین شهبازی، حسن نیکونژاد

گزارش تصویری  از این مراسم را در ادامه ببینید.

 "ویشکا آسایش و پسرش "گیو" در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

  حامد کمیلی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

صابر ابر در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

سارا بهرامی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

محسن کیایی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

سعید آقاخانی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

اشکان خطیبی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

صابر ابر در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

بهرام توکلی "کارگردان" و هومن سیدی

ویشکا آسایش و پسرش "گیو" در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

حامد کمیلی در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

مهرداد صدیقیان در اکران "من دیه گو مارادونا هستم"

اخبار فرهنگی و هنری - سینما تیکت

 کامبیز دیرباز که با نقش میکائیل خود را در ذهن مخاطبان تلویزیون ماندگار کرد، این روزها مشغول بازی در سریال آقا و خانم سنگی است که شاهد احمدلو آن را کارگردانی می‌کند. او در این سریال که فضایی مفرح و سرگرم‌کننده دارد نقش سعید سنگی را به‌عهده دارد که برادری مهربان برای 3 خواهرش است که ساناز، شیرین و سحر نام دارند و نقش آنها را به ترتیب سوسن‌ پرور، حدیثه تهرانی و یاسمینا باهر بازی می‌کنند. در این سریال هومن برق‌نورد هم نقش یک کلاهبردار را بازی می‌کند. علیرضا جعفری، شراره دولت‌آبادی، رضا رویگری، حسین سلیمانی، عباس جمشیدی‌فر، رضا نیک‌خواه، هومن حاجی‌عبداللهی، حسین عابدینی، مجید شهریاری، یاسین ولکام‌زهی، مرضیه صدرایی، فرج‌الله گل‌سفیدی، گیتی معینی، بیژن پیشدادی، ساقی زینتی، ماهان عبدی، بهزاد رحیم‌خانی، میلاد و معین وثوق و شهرام قائدی دیگر بازیگران این سریال هستند.

فرید شب‌خیز، تهیه‌کننده سریال تلویزیونی آقا و خانم سنگی درباره روند تولید این سریال به جام‌جم گفت: 70 درصد از ضبط این سریال به پایان رسیده و اعضای گروه هم‌اکنون در لوکیشن ازگل مشغول تصویربرداری هستند. پیش از این گروه سازنده در مزرعه شترمرغ مشغول ضبط صحنه‌هایی بود که داستان در آنجا اتفاق می‌افتد. علی شب‌خیز همزمان با تصویربرداری مشغول تدوین است و حبیب ده‌بزرگی صداگذاری و میکس سریال را آغاز کرده است.

این مجموعه داستان زندگی سعید سنگی را روایت می‌کند که باغچه‌ای را که پدرش به نیت هزینه ازدواج 3خواهرش باقی گذاشته، فروخته و مزرعه شترمرغ راه‌انداخته، غافل از این‌که نوه عمویش، احسان سنگی عاشق خواهر کوچک‌ترش سحر شده است! نیت احسان برای ازدواج با سحر مصادف می‌شود با از دست رفتن مزرعه در یک ماجرای کلاهبرداری! سعید شرط‌هایی برای ازدواج می گذارد که هر بیدی را می لرزاند، ولی احسان سنگی با هیچ شرطی نمی‌لرزد! حالا سعید باید قبل از این‌که شرط‌‌ها رفع شود مزرعه را احیا کند وگرنه اتفاقی که نباید بیفتد، رخ می‌دهد.

احمدلو پیش از این مجموعه‌های تلویزیونی سه‌دونگ سه‌دونگ، خانه اجاره‌ای، ماه عسل و فیلم‌های سینمایی چند می‌گیری گریه کنی، اگه می‌تونی منو بگیر و موش را کارگردانی کرده است. فرید شب‌خیز هم پیش از این مجموعه «خنده بازار» را در 250 قسمت برای شبکه 3 تهیه‌ کرده است.

برخی عوامل سازنده سریال خانم و آقای سنگی عبارتند از: نویسندگان علیرضا مسعودی و سیدامین حسینیون، مدیر تولید غلامرضا هاشم‌زاده، مدیر تصویربرداری حسین ناظریان، مدیر صدابرداری احمد پولی‌بابایی، طراح چهره‌پردازی آرمین اسماعیلی، طراح صحنه و لباس پیام حسین‌سوری، برنامه‌ریز ایمان غیرتمند، دستیار اول کارگردان مهرداد یزدانی و عکاس سمیرا بختیاری.

دردسرهای تازه لطیف و بهار
سری دوم سریال دردسرهای عظیم به کارگردانی برزو نیک‌نژاد در لوکیشنی واقع در سوهانک ادامه دارد.

مهران مهام، تهیه‌کننده این سریال درباره روند تولید این سریال به جام‌جم گفت: بازی امیرحسین صدیق در نقش عموی بهار (الناز حبیبی) این هفته به پایان می‌رسد. تاکنون40 درصد از فیلمنامه ضبط شده است و اعضای گروه در لوکیشن سوهانک که منزل شهین تسلیمی در آنجاست مشغول تصویربرداری هستند. تسلیمی در این سریال نقش صاحبخانه را بازی می‌کند. تصویربرداری از هفته آینده در لوکیشن خانه حسین محب‌اهری و فریده سپاه‌منصور که در سریال دردسرهای عظیم نقش زن و شوهر را بازی می‌کنند ادامه خواهد یافت.  

 مهدی هاشمی، جواد عزتی، الناز حبیبی، مریم سعادت، پرستو گلستانی، زهره فکورصبور، مهران رجبی، اشکان اشتیاق، امیر غفارمنش، صفا آقاجانی، بهشاد شریفیان، محمدمهدی مطلبی و مهنوش صادقی دیگر بازیگران اصلی این سریال هستند. از دیگر بازیگران این سریال می‌توان به مه‌لقا باقری، فرزاد حاتمیان، قدرت‌الله صالحی و آرزو مفتاحی اشاره کرد.

نویسندگی فصل دوم دردسرهای عظیم را علیرضا کاظمی‌پور و امیر عربی به عهده دارند. در خلاصه داستان این سریال آمده است: با پیدا شدن بچه‌ای در خودروی لطیف (جواد عزتی) و آمدن خانواده او از شهرستان و دعوت از پدربزرگ و مادر بزرگ بهار (الناز حبیبی) این دو نفر برای ازدواج با دردسرهای فراوانی روبه‌رو می‌شوند. فرحان (مهدی هاشمی) که خود را مدیون کمک‌های لطیف و بهار می‌داند، سعی می‌کند مشکلات پیش آمده برای آنها را حل و فصل کند، اما ...

دردسرهای عظیم همزمان با تصویربرداری تدوین می‌شود و حمیدرضا صدری هم ساخت موسیقی این سریال را شروع کرده است.

برخی از عوامل سازنده دردسرهای عظیم 2 عبارتند از: مدیر تولید شاپور دلدار، دستیار اول کارگردان احسان سجادی حسینی، طراح صحنه و لباس قاسم ترکاشوند، طراح گریم زهره سیه‌پوش، مدیر تصویربرداری فرشاد گل‌سفیدی، صدابردار هادی افشار، تدوینگر حسین غضنفری و مدیر تدارکات مهدی رجبی.

اخبار فرهنگی - جام جم

یک بار زن شهرستانی جوانی بود روی تخت بیمارستان که از شوهرش خجالت می کشید که بچه هایش را تنها گذاشته، بار دیگر عروسی بود سیاه پوش که با اقتدار بر صدر مجلس می نشست و حرف آخر را می زد. و جایی دیگر دختری بی قرار بود که علیه اراده ی مادرش عصیان می کرد. این بار اما زنی ست با جنینی مرده در شکم که در سکوت فقط نگاه می کند، به آدم ها، به عادت ها، به روزمرگی.

نگار جواهریان خوب بلد است آدم را غافلگیرکند. حتی در میانه ی گفت و گو با نقلی از وولف از متنی که خودت آن را ترجمه کرده ای ولی انگار او آن را زندگی کرده. نه این که تجربه ی ناکام نداشته (او و شهاب حسینی با آن چشم های همچنان هشیارشان در ساختن آن زوج ناتوان ذهنی کم و بیش ناکام بودند)، اما در وجودش جدیت و عزمی هست (و البته وسواسی در انتخاب نقش) که می تواند حتی به ناکامی هایش رنگی از تجربه ببخشد.

در کنار بحث درباره ی حضور چشم گیرش در پریدن از ارتفاع کم در این گفت و گو سعی کردیم به بخش های ناگفته ای از تجربه های گذشته گریز بزنیم، گرچه حرف های بسیاری نیز ناگفته ماند، از جمله درباره ی حضورش در موقت و اعترافات ذهن خطرناک من (که در نوبت اکران امسال اند) و قندون جهیزیه (که هنوز دیده نشده). کم تر بازیگری را سراغ داریم که این گونه دقیق و بیرحم به تجربه هایش نگاه کند؛ به لحظه های بودن، و لحظه های نبودن اش، یا همان «زمان های پنبه ای».

رشته ی تحصیلی ات چی بود؟

تئاتر.

با توجه به ترجمه ها فکر می کردم زبان انگلیسی خوانده ای.

نه، طراحی صحنه خواندم، در دانشکده ی هنر و معماری دانشگاه آزاد. سال 80 رفتم دانشگاه و خیلی دیر هم فارغ التحصیل شدم. چون کار می کردم.

در دوره ی نوجوانی تصوری از بازیگرشدن داشتی؟ عشق بازیگری بودی؟

بله. چون قبل از دانشگاه بازیگری را شروع کردم. دوازده سالم بود که رفتم مدرسه ی هنر و ادبیات کودکان و نوجوانان. درواقع مدرسه نبود. یک دوره ی تئاتر دو سال و نیمه بود، برای بچه های بین هشت تا پانزده سال.

این کلاس ها موازی با مدرسه بود؟

بله، از تابستان شروع کردم و بعد ادامه پیدا کرد. خیلی تئاتر دوست داشتم. با پدر و مادرم زیاد تئاتر رفته بودم. پدرم با این که مهندس راه و ساختمان است، قبلا به خاطر علاقه اش در مالکیت سینما تئاتر کوچک شریک بود. بابابزرگم هم از آن عشق سینماهای قدیمی بوده.

پس خانواده ات نسبت به هنر گارد نداشتند.

نه، اصلا. این طوری بود که من مدام می گفتم تئاتر خیلی دوست دارم. هیچ حرفی هم از بازیگری نبود. اسمم را نوشتند که تابستان بروم کلاس، و آن تابستان شد دو سال و نیم. از آن بیست نفر تابستان سیزده چهارده نفر ادامه دادند که البته هیچ کدام شان الان بازیگر نیستند. آن جا قضیه جدی شد و تمرکزم رفت روی بازیگری. من بچه ای خجالتی بودم. (با خنده) الان هم فکرنمی کنم غیرخجالتی باشم! ولی آن موقع بیش تر خجالتی بودم.

آن اوایل این حس را داشتم که خیلی به سختی بتوانی برخی ویژگی های طبقه ی اجتماعی ات را بگذاری کنار. به خصوص بعد از فیلم چند تار مو (ایرج کریمی)، آن جا خوب بودی، ولی داشتی نقش طبقه ی اجتماعی خودت را بازی می کردی. فکر می کردم این ته اش است.

می توانم بگویم که در همان دوره ی دو سال و نیمه، خودم هم حس می کردم خیلی از بچه ها بهتر از من اند، و یک دلیلش این بود که من تا حدی بچه سوسول به حساب می آمدم، کسی که خانه اش فلان جاست، مادرش می رساندش، در حالی که بقیه بیش ترشان اتوبوس و تاکسی سوار می شدند. و همان موقع بود که تصمیم گرفتم از خانه پیاده بروم مدرسه. می خواستم وارد نوعی از زندگی بشوم که طبقه ی اجتماعی ام در آن برجسته نشود. بعد هم که در پانزده سالگی تئاتر بازی کردم این نگاه هنوز بود، که «او بچه مرفه است!»

فکر می کنم اولین و شاید مهم ترین مانعی که باید ازش عبور می کردی همین بوده. چون پیش فرضی وجود دارد، نه فقط در بازیگری، حتی در کارگردانی. نگاه می کنند ببینند بک گراند طبقاتی طرف چیست. انگار که از بچه پولدارها چیزی در نمی آید! اگر از طبقه ی زحمتکش و فقیر باشد (مثلا با بک گراند کیمیایی)، احتمال می دهند بااستعداد باشد. این پیش فرض ها را می شود حتی به نویسنده ها هم تعمیم داد. انگار تولستوی تنها استثنا بوده میان پولدارهای بااستعداد. آنگاه همه تیپیک باید ماکسیم گورکی می بودند!

و اولین تجربه ها که گذشت، مرا صدا کردند که زیر تیغ را بازی کنم و این پیش فرض این قدر زیاد بود که آقای هنرمند ازم پرسید: «خانه ای که درش به دنیا آمدی کجا بود؟» و من چون این قضیه را می دانستم، به جای این که بگویم «خیابان فرشته»، گفتم «مقصودبیک». مقصودبیک یک محله ی قدیمی نشین است چسبیده به فرشته. ولی حُسن اش این بود که اگر کسی اهل شمیران نبود این اسم را نمی شناخت!

باز هم آن قدر تقلب نکردی که بگویی «میدان شوش»!

نه، دروغ نگفتم. فقط یک ذره تقلب کردم! آخر می خواستند تصمیم بگیرند. فکر می کردند من زیادی لوکس ام!

اعتراف می کنم من هم این دید را داشتم. وقتی می آمدی دفتر مجله، فکر می کرم چه اصرار بیهوده ای دارد که بازیگر بشود! خب برود سراغ نوشتن!

پس این حق را داشتم که بنویسم!

مشکل بازیگری ات مدل حرف زدن ات بود که توی چند تار مو به شکل اغراق آمیزی لوس بود. الان که فکر می کنم می بینم بین نقش دختر جنوب شهری من ترانه پانزده سال دارم و زن شهرستانی طلا و مس یک اتفاقی افتاده. بازی در من ترانه... خیلی عاریه ای ست. ولی یک دفعه در طلا و مس همه مان را شوکه کردی.

وقتی من ترانه... را بازی کردم، مدتی بود داشتم کار می کردم. تئاتر بازی کرده بودم. در آن دوره این حسی که می گویید از اطراف به ام منتقل می شد. یعنی از دوازده تا هفده سالگی این حس بود. انگار نمی توانستم خیلی بی پروا بپرم توی چنین نقشی و آنرا بازی کنم. دوم این که الان می دانم آدمی هستم که باید خیلی تمرین کنم و نقش را بفهمم. ولی برای آن نقش کوتاه سه سکانسه وقت کافی نبود که به دور و برم نگاه کنم و خودم را پیدا کنم.

این قدرها هم البته بد نیست.

خودم من ترانه... را فقط یک بار دیدم. حتما فیلم خوبی ست. منتها به همین دلیل دیگر نتوانستم فیلم را ببینم. حتی یادم است اخبارش را هم دنبال نمی کردم.

خودت می دانستی که در بازی است اتفاقی نیفتاده.

بله. حتی یادم است همان سال آقای کیانیان در مجله ی فیلم راجع به آن فیلم و راجع به تک تک ما نوشت. حتی یادم است آن یادداشت را توی مدرسه خواندم. ولی به هرحال من کاملا انکارش می کردم و می گفتم این کار به من مربوط نیست.

آن موقع می دانستی که دنبال چی هستی؟ می دانستی قرار است چه اتفاقی بیفتد؟

آره قطعا. مسیر از من ترانه... تا طلا و مس مثل مسیر از طلا و مس تا الان است. انگار در این مسیرها یک جور شمایل شکنی هست. آن موقع شمایل خود «نگار» بود که می گفتند بچه سوسول است. از طلا و مس به بعد پرسونای یک زن ستم کش و معصوم است.

یعنی خود آن شخصیت طلا و مس بدل شد به یک شمایل تازه.

اره. خیلی جالب است که وقتی این همه سال این دید وجود داشت که «ابن بچه سوسول چی می گه؟»، بعد از طلا و مس بلافاصله گفتند: «ای بابا، چه قدر از این قش های مظلوم و معصوم و طبقه ی پایین بازی می کنه؟» چه قدر بدبخت؟ (خنده) و آن وسط نقش هایی مثل هیچ هم بوده که اصلا هم معصوم نبوده، ولی انگار بقیه همان چیزی را می بینند که دل شان می خواهد.

خب این تغییر چه قدرش شهود بود و چه قدرش تکنیک و تمرین و رفتن توی جامعه؟

فکر می کنم هردوش. تغییر مدل زندگی حتما بوده، نه به این معنی که آدم به حالت یک توریست برود میان مردم.

به خصوص در مورد طلا و مس، آن طور خجالت کشیدن روی تخت بیمارستان، جوری نیست که آدم فکر کند ابداع است.

خب خیلی ها می پرسند که آیا رفتن توی خانه ی یک روحانی، همسرش را دیدی؟ این طوری نه. ولی در همان دوره سعی کردم پیدا کنم با آدم های آن طبقه چی هامان مشترک است. مثلا یک عزیزخانمی داشتیم در فامیل مان که اتفاقا شوهرش روحانی بود ولی از یک طبقه ی متمول. دیدم او می تواند شبیه این شخصیت باشد. درواقع دیدم این فاصله آن قدرها هم که به نظر می رسد نیست. شاید عصبانی بودم که مرا «بچه سوسول» فرض کرده بودند. فکر می کردم واقعا چه قدر این فاصله عمیق است؟ شاید هم به قدری عمیق است که توانسته کمک کند که بهتر به شخصیت ها نگاه کنم.

الان داشتم فکر می کردم شما سه تا بازیگری که تقریبا هم سن هم هستید و با هم رقابت سالمی هم دارید هرسه بک گراند طبقاتی تان شبیه است و هر سه تا این مسیر را رفته اید، مسیر نقش آدم های یک طبقه ی دیگر را بازی کردن. هم ترانه، هم تو، هم باران. البته شاید روش بازی تان شبیه هم نباشد. مثلا باران خیلی راحت تیپ بازی می کند. یعنی ابایی ندارد که تیپ بازی کند. ترانه کم تر، و تو خیلی کم تر. تو اصولا مقاومت می کنی در مقابل تیپ بازی کردن و همیشه تلاشت را می کنی که خاص بودن شخصیت را وارد نقش بکنی، حتی اگر در فیلم نامه نباشد.

شاید هم یک نوع آگاهی ست در شخصیت. مثلا در «پسند» یه حبه قند یک آگاهی ست که شخصیت از همان ابتدا انگار پایان را دارد می بیند. این شاید برای آن فیلم خوب است، ولی ممکن است یک جاهایی خوب نباشد.

به نظرم خیلی ربط دارد به این که این تلاش تو چه قدر توسط کارگردان و عوامل دیگر فیلم به رسمیت شناخته بشود. به نظرم آقای میرکریمی در یه حبه قند راه داده که این اتفاق بیفتد، ولی مثلا در ملبورن این اتفاق نیفتاده. در ملبورن به نظر می آید که نیاز فیلم تیپ است. بیش تر از ان نیست. و فضایی هم برای بیش تر از آن بازی کردن وجود ندارد. این جور وقت ها به نظر می رسد که داری بد بازی می کنی.

می فهمم. برای همین هم هست که وقتی برای ملبورن جایزه ی ماردل پلاتا گرفتم لذتش را خیلی نچشیدم. حتی سر بی خود و بی جهت هم بابت تحسین ها عصبانی بودم، چون آن نقش هم بیش تر تیپ است.

نه، آن نقش در بی خود و بی جهت تیپ نیست.

چرا، هست.

به نظر من که تیپ نیست. ولی مثلا اگر در امروز میرکریمی بازی می کردی، شاید فیلم بهتری می شد. چون نقش زن آن فیلم یک جور خاص بودن را لازم داشت.

من فیلم را ندیده ام.

آن جا زن کاملا تیپ شده. خب بعضی ها توی تیپ خوب اند. شاید اگر سهیلا گلستانی در ملبورن بازی می کرد خوب می شد.

خب نقش زن اعترافات ذهن خطرناک من تیپ است یا شخصیت؟

آن نقش خیلی لب مرز است. ظاهرش تیپ است ولی به نظرم تیپ نیست.

خب من واقعا فکر می کنم آن تیپ است.

نمی دانم. باید جداگانه راجع به اش حرف بزنیم.

الان وقتی از تیپ حرف می زنیم، داریم از یک چیز منفی حرف می زنیم؟

نه، بگذار راحت صحبت کنم. به نظرم بازیگر خودش باید بداند توی چه نقش هایی خوب است. بعد البته باید توانایی هاش را هم افزایش بدهد. مثلا مریل استریپ به مرور توانایی هاش را افزایش داده. یک دوره ای در نقش های رئالیستی خوب بوده. همان نقش ها را بازی کرده، بعدتر نقش های خیلی تیپیک را هم عالی بازی کرده. مثل نقش اش در مرگ جایگزین می شود یا ژولی و جولیا.

خب این خیلی مربوط است به این که اصلا چرا من بازی می کنم. چون برای من جذابیت بازیگری در نوعی میل به فهمیدن است و این خواه ناخواه آدم را هل می دهد به سمت عمیق ترشدن. و عمیق تر شدن آدم را هل می دهد به سمت کاراکتر بازی کردن تیپی که توی فیلم نامه کاراکتر نیست. مثلا نقشم توی هیچ که هنوز دوستش دارم. توی فیلم نامه تیپ بود. می توانست کاراکتر نشود. ولی الان کاراکتر است. من و صابر ابر کلی حرف زدیم و کار کردیم که این زوج شخصیت بشوند و خود کاهانی هم استقبال کرد.

البته صابر ابر کاراکتر نشد. ولی خب شاید آن گریم اغراق آمیز هم دخیل بوده.

می خواهم بگویم شاید دلیلش این است که من همیشه این راه را می رویم. البته تازگی ها دارم فکر می کنم که باید راه برعکس را هم امتحان کنم. سر قندون جهیزیه علی ملاقلی پور سعی کردم راه برعکس را امتحان کنم. تشبیهش مثل این است که یک نقاشی زیرش طرح مدادی دیده بشود، یا فقط رنگ بگذاری و طرح مدادی ای در کار نباشد. برای من سخت است که طرح مدادی نباشد. نقش قندون جهیزیه خیلی بیش تر از همه ی نقش هایی که بازی کردم تیپ است.

خب نقش ات در طلا و مس هم تیپ بوده. چه اتفاقی درش افتاد؟

احتمالا همه ی این چیزهایی ست که گفتیم. اگر بازیگرش آن «بچه سوسوله» نبود و در تمام آن سال ها آن تصور در موردش وجود نداشت، شاید تیپ می شد. فکر نمی کنم حرف زدن از شیوه های عملی به درد کسی بخورد. همان طور که فکر نمی کنم شیوه های بقیه به درد من بخورد.

قرار نیست بقیه همان کار را بکنند. هرکسی باید مدل خودش را پیدا کند.

من معتقدم زمان های بیکاری هر بازیگری مستقیم منتقل می شود جلوی دوربین. اگر شش ماه بیکار است، این که توی آن شش ماه چه کار می کند، کاملا می آید جلوی دوربین. برای من که این شکلی است. ولی جالب است گفتن «مقصودبیک» به جای «فرشته» و بازی کردن زیر تیغ. بعد هم طلا و مس.

توی زیر تیغ جلوه ی طلا و مس وجود ندارد. حداکثر یک حضور خنثی داری. ولی خب شاید همین که با چادر دیده شدی تاثیر داشته.

خب در قدمگاه هم با چادر بودم. ولی وقتی رفتم سر طلا و مس و آن چادر را سرم کردم، در نگاه آدم ها می دیدم که چه قدر خوشحال اند. فکر کنم این را می دیدند که چه قد خوب بلدم چادر سر کنم.

خب از کجا یاد گرفتی؟ با نگاه کردن یاد گرفتی؟

دارم سعی می کنم خودم را در حال نگاه کردن به یاد بیاورم. دقیق یادم نمی آید.

لهجه چی؟ آن که کاملا تمرین است دیگر.

آره، لهجه تمرین است.

طلا و مس اگر لهجه نداشت احتمالا خیلی لطمه می خورد، نه؟

اگر من بازی می کردم و لهجه نداشت شاید خیلی سخت تر می شد.

سه تا فیلم با فاصله های نسبتا کم بوده که در هر سه لهجه داشتی: طلا و مس، شبانه روز و یه حبه قند.

شبانه روز قبل از طلا ومس بود. ولی خب لهجه خیلی چیز خطرناکی ست، چون وقتی خوب است زیادی شنیده می شود. وقتی هم اشکال دارد، دیگر هیچ چیزی در بازی ات دیده نمی شود.

یاد یک مثال افتادم. همه مان شنیده ایم که در روبان قرمز آقای کیانیان، حاتمی کیا را قانع کرده که شخصیت افغانی لهجه نداشته باشد. ولی آن شخصیت نابود شد. فصاحت بیان کیانیان در باوراندن آن شخصیت مشکل ایجاد کرد. می خواهم بگویم بعضی وقت ها لهجه می تواند خیلی کمک کند.

خیلی. ولی دردناک هم هست که فقط بابت لهجه ی خوب بگویند یک بازی خوب است.

لهجه چیزی ست که اضافه می شود به گریم. گریم هم می تواند خیلی مهم باشد.

بله، توی طلا و مس لهجه مهم بود. من خیلی تمرین کردم. حتی چند روزی رفتم مشهد ماندم. ولی بیش تر از لهجه به نظرم تاثیر خاطرات عزیزخانم بود.

به نظرم لهجه در این سه فیلم کمک کرده که از مدل چند تار مو جدا بشوی. و بعد از آن وقتی هم لهجه ای وجود نداشت، خودت توانستی باورکنی که مدل حرف زدن ات لزوما مال بچه ی خیابان فرشته نیست و چون خودت باور کردی، ما هم باور کردیم.

گفتم که فکر کردم به فاصله ی بین این طبقات، که چقدر است و چه کیفتی دارد.

مهم این بوده باور کنی که این مدل حرف زدن مال طبقه ی اجتماعی ات نیست. بلکه مال فردیت ات است. اگر مال فردیت ات است، می توانی برش داری و ببریش به میدان شوش.

دقیقا همین است.

مثلا توی هیچ یا بی خود و بی جهت دیگر این مدل حرف زدن اصلا دیگر منتسب به خیابان فرشته نیست. فقط هم لهجه نیست. این هم هست که شخصیت را تعریف بکنی با یک مدل نگاه، یا رفتار. توی بی خود و بی جهت مدل با آستین ها ور رفتن است، و حاضرجوابی.

الان که فکر می کنم می بینم جز در طلا و مس و این جا بدون من و درباره ی مریضی ها، خیلی کم پیش آمده به طور مستقیم رفته باشم برای مشاهده ی آدم ها. بیش تر سعی کرده ام به یاد بیاورم. همیشه درباره ی این شکل از تحقیق قضاوت بدی داشته ام.

می ترسی مکانیکی بشود؟

می ترسم سطحی بشود.

در بچگی از این هایی نبودی که ادای این و آن را دربیاوری؟

اصلا.

برای همین است که دوست نداری تیپ بازی کنی؟ چون فکر می کنی یک چیزی از خودت باید در نقش باشد.

(با خنده) یا شاید یک کدام از آن ها که نمی خواهم باشم توی من هست! الان هم اگر بخواهم یک جوک تعریف کنم که لهجه داشته باشد بلد نیستم. احتمالا بانمکی های خودم را در جمع ها دارم، ولی این که بایستم یک عده را بخندانم، نه.

اصل ماجرا همین است که یک مدل حرف زدنی در تو بوده (هنوز هم هست)، که کافی ست این مدل حرف زدن را شیک تلقی کنی، تا دیگر نتوانی فکر کنی که این آدم می تواند طبیعی بازی کند. چه طوری شد که بعد از آن لهجه وقتی برگشتی به آن مدل حرف زدن، ما آن را پذیرفتیم؟

فکر می کنم تجربه ی عمیق زندگی کردن است، یا شاید به یادآوردن لحظات عمیق تر.

اخبار فرهنگی - مجله همشهری سینما 24

استاد محمدرضا شجریان در مراسم نکوداشت حافظ که در دانشگاه آزاد اسلامی برگزار شد در پاسخ به درخواست حاضران برای خواندن گفت: "من در کشوری زندگی می‌کنم که چند سال است حق خواندن برای مردم خودم را ندارم."

ماجرای ایجاد محدودیت برای شجریان به سال 88 و اتفاقات تلخ آن باز می گردد. در آن زمان ، شجریان حرف هایی گفت که با استانداردهای معمول فاصله داشت و همین باعث شد استاد مغضوب شود و حتی برای اجراهایش نیز ایجاد ممنوعیت کنند.

در این باره نکاتی چند قابل تأمل است:
1 - آنچه شجریان گفت و می گوید و خواهد گفت، الزاماً مورد تأیید نیست. او شهروندی است مانند 80 میلیون ایرانی دیگر که طبق قانونی اساسی از همه حقوق شهروندی از جمله آزادی بیان نظراتش برخوردار است.

بنابراین بی آن که بخواهیم حرف های او را تأیید کنیم، باید بگوییم که در یک نگاه مترقی به مقوله آزادی بیان از منظر اسلام ناب، او صرفاً از حق آزادی بیانش استفاده کرده و نظرش را گفته است. به عبارتی ، او فقط حرف زده و دست به هیچ اقدام براندازانه ای نزده است.

حضرت علی(ع) نیز با مخالفان حکومتش تا وقتی که درمقام حرف و نقد بودند، مدارا می کرد و صرفاً زمانی علیه آنها اقدام عملی کرد که دست به شمشیر بردند.

یک بار، یکی از خوارج در میان خطبه های حضرت علی(ع)، از جا برخاست و علیه ایشان سخن گفت. اصحاب خواستند با او برخورد کنند ولی امام (ع)، فرمودند که او فقط حرف زده است و کسی حق ندارد متعرضش بشود.

امام علی(ع)، نه تنها مخالفان حکومتش را تحمل کرد بلکه حقوق شان از بیت المال نیز پرداخت می کرد، چه رسد به این که نگذارد به کار و حرفه شان برسند.

حال، آنها خوارج و دشمنان قسم خورده امام علی(ع) بودند و اینجا، حداکثر با شهروندانی مواجه هستیم که فقط نظراتشان با نظرات رسمی همخوانی ندارد. آنها خوارج خشک مغزی بودند که بعدها دست شان به خون مردم نیز آلوده شد ولی اینجا با یک هنرمند اصیل به نام شجریان طرف هستیم که عمرش را پای حفظ هنر ایرن مرز و بوم گذاشته و هر چند که در بسیاری از کشورهای برایش فرش قرمز پهن است، ماندن در وطن را بر زرق و برق دیگران ترجیح داده است.

آیا برخورد با این هنرمند، آن هم به واسطه این که 5 سال پیش در جایی حرفی زده است، تبعیت از الگوی همیشگی تاریخ، امام علی(ع) است؟

یا نام مسلمان و شیعه از خود بگیریم و هر چه خواستیم بکنیم ، یا تمام قد از علی(ع) تبعیت کنیم؛ هر راه سومی ، به وهن دین می انجامد.

2 - گذشته از جنبه دینی ماجرا، وضع کنندگان این ممنوعیت که داعیه نظام و انقلاب هم دارند، به این سؤال پاسخ دهند که ممنوع کردن بزرگ ترین استاد آواز سنتی ایران از خواندن در کشورش و برای مردم کشورش، خدمت به نظام است یا عاملی برای بدبینی میلیون ها ایرانی دوستدار هنر؟!

آیا در شأن نظام بزرگ جمهوری اسلامی ایران است که قدرت خود را به رخ یک هنرمند 75 ساله بکشد و مانع از خواندن او بشود؟ این چه افتخاری می تواند برای نظام و انقلاب و دستگاه های حکومتی و امنیتی باشد؟! اصلاً مگر از نظر عده ای نظام از یک خواننده سنتی هم واهمه دارد؟!

نه به خاطر شجریان و نه به خاطر هنر ، که به خاطر حفط حرمت و آبروی جمهوری اسلامی هم که شده ، باید این ممنوعیت را برداشت تا در تاریخ ننویسند که استاد شجریان(که عمرش دراز باد) در حالی درگذشت که در کشورش حق خواندن نداشت؛ این برای جمهوری اسلامی خوب نیست (مگر آن که عده ای برای جمهوری اسلامی، بد بخواهند).

3 - گیریم که شجریان جرمی مرتکب شده باشد. کشور قانون دارد و صرفاً باید در چارچوب آن حرکت کرد. شجریان هم مانند بقیه مردم در برابر قانون یکسان است. حال کجای قانون گفته است که اگر کسی حرفی زد - ولو مجرمانه - باید او را از کار و حرفه اش منع کرد؟

خواندن و برگزاری کنسرت، حرفه و تخصص شجریان است و کسی حق منع افراد از حرفه شان را ندارد.

حتی در قانون آمده است کسی که محکومیت مالی دارد و باید اموالش را حراج کنند، حق دارد وسائلی که مربوط به حرفه و کارش هست را از حراج معاف دارد چرا که فروش آنها ، به معنای محرومیت وی از حرفه اش هست.

محرومیت از حرفه و کار و تخصص، تنها در موردی، آن هم به حکم مراجع صالحه متصور است که پرداختن فرد به حرفه اش، متضمن آسیب به دیگری باشد مانند پزشکی که در طبابت خویش مدام کوتاهی می کند و جان بیماران را به خطر می اندازد که در این صورت، ممکن است آخرین حکم، منع پزشک از طبابت باشد که این هم یک استثناست.

حال اگر شجریان کنسرتی بگذارد، به چه کسی آسیب می رسد؟ و اساساً نظر وی درباره یک موضوع سیاسی، چه ربطی به کنسرت و موسیقی و آواز دارد؟!

4 - منع برگزاری کنسرت توسط شجریان، وقتی می تواند توجیه داشته باشد که او در کنسرت خود، اقدامی علیه کشور بکند ولی آیا قرار است شجریان در کنسرت مثلاً یک ساعته اش، چیزی جز اشعار حافظ و مولانا و بزرگان دیگر شعر و ادب و عرفان بخواند؟ کنسرتی برگزار می شود، کسی می خواند، کسانی می نوازند و افرادی هم گوش می کنند و بعد به خانه هایشان می روند. چه اتفاق مجرمانه ای قرار است رخ دهد که عده ای همچنان مانع اند؟!

سیاست، تدبیر امور است نه نگه داشتن بغض ها و تشدید کینه ها و تحمیل قدرت.

5 - اگر میزان رأی مردم است، بروند در سطح جامعه و ببینند مردم ایران، ممنوعیت الفعالیت بودن شجریان را می خواهند یا شنیدن دوباره صدای هنرمندی که دهه ها با "ربنا"یش افطار کرده اند و از "یاد ایام" اش لذت برده اند و "مرغ سحر"ش را بارها و بارها زمزمه کرده اند و ... ؟

6 - یک بام و دو هوا که نمی شود! نمی شود که رئیس جمهور در دوران انتخابات، از آواز شجریان برای فیلم انتخاباتی اش استفاده کند و نامش را به نیکی ببرد ولی در دوران ریاست جمهوری اش، شجریان همچنان ممنوع از خواندن باشد.

7 - ممنوعیت آواز خوانی برای استاد موسیقی و آواز سنتی ایران، می تواند نشانه ای از امنیتی بودن فضا باشد که هرگز به نفع کشور نیست. پایان این ممنوعیت غیرخردمندانه، می تواند نشانه ای از گشایش فضای سیاسی در جمهوری اسلامی، آن گونه که در شأن جمهوری اسلامی است، باشد ؛ مگر آن که عده ای شأن جمهوری اسلامی را چندان ارجمند ندانند!

اخبار فرهنگی - عصر ایران

کسی که صدایش در 75 سالگی گرم و بانشاط است و البته شیطنت دارد. او 55 سال است که در صنعت دوبله کار می کند.

حالا مقابل آقای والی زاده نشسته ایم و می خواهیم با ایشان صحبت کنیم. صدای او را حتما می شناسید. صدا را نباید معرفی کرد، صدا را باید شنید.

آقای والی زاده سلام.

سلام از بنده است. خیلی خوشحالم که در خدمتتان هستم. افتخار دادید که من در این مصاحبه شرکت کنم.

آقای والی زاده! چه شد که به سمت دوبله رفتید؟ فکر می کردید صدای خاص و قشنگی دارید؟

من از بچگی به این کار علاقه مند بودم. نه به دوبلاژ، به کار گویندگی. در دبیرستان کار گویندگی می کردم. بعدها تئاتر خواندم و کار کردم. از تئاتر کشیده شدم به دوبلاژ.

علاقه کودکی از کجا آمده بود؟ زمینه ای در خانواده داشتید؟

نه، از زمانی که خودم را شناختم، به گویندگی علاقه داشتم. نه این که به کار نمایشی علاقه داشتم، کار گویندگی هم در آن بود. بعدها که پشت بلندگو حرف زدم، یکی دو نفر از صدای من خوششان آمد و کم کم زمینه های رفتن به سمت گویندگی و بعد هم دوبله فراهم شد.

چه کسی دستتان را گرفت؟

ما یک تئاتر در لاله زار داشتیم به نام تئاتر تهران. اول لاله زار بود. یک هنرپیشه بسیار قدری داشتیم به نام آقای منصور متین که جزو هنرپیشه های اول آن زمان بودند. نگو که در کار دوبلاژ م هستند. من در یک نمایشی یک نقش کوتاهی داشتم. یک جمله هم حرف داشتم. آقای متین آمد به من گفت: «شما میای دوبله کار کنی؟»

گفتم: «بله، چرا نمیام.» من را برد به استودیوی «شاهین فیلم» در خیابان بهار، تست هم به آن صورت نگرفت. نشستم کمی تماشا کردم. یک خط دوخطی به من داد در یک فیلم جنگی حرف زدم. بعد ایشان من را معرفی کرد به استادم آقای علی کسمایی که دیگر مرتب پیش آقای کسمایی کار کردم و شدم دوبلور.

پیش آقای کسمایی دوره دوبله دیدید؟

دوره نه. در استودیو نشستم نگاه کردم. همان اتاق دوبله کلاس بود. آقای کسمایی هم از صدای من خوشش آمد و به من نقش داد. در سومین فیلمی که با ایشان کار می کردم، نقش اول یک فیلم را گفتم. از 18-17 سالگی به طور مستمر دوبله کار کرده ام.

یعنی بیش از 50 سال است که دوبله کار می کنید؟

55 سال.

فیلمی را که اولین بار دوبله کردید، یادتان است؟

در آن فیلم نقش کوتاه گفتم و یادم نیست. اما فیلمی که با آقای کسمایی کار کردم، فیلمی بود با عنوان «النا و مردان» که در آن فیلم نقش اولش را گفتم. جای «مل فرر» حرف زدم.

در این چند دهه سینمای کدام دوره را می پسندید؟

آن زمان که فناوری هنوز به این شکل نشده بود و فیلم ها را نمی شد با کامپیوتر کار کرد. اگر سیاهی لشکر و هزار نفر آدم می دیدید، واقعا هزار نفر آدم بود. نه مثل الان که 10 نفر آدم باشد با کامپیوتر بکنند هزارتا. فیلم هایش را دارم در خانه. گاهی تماشا می کنم. «اسپارتاکوس»، «ال سید»، «فاتح»، «لورنس عربستان». فیلم هایی که در تاریخ ماندگارند.
ولی زمانش هم فرق می کرد. الان فناوری به شکل دیگری است.

یادتان هست چندتا فیلم تا حالا دوبله کرده اید؟

55 سال است که حرفه ای کار می کنم. شماره اش از دستم در رفته.

کارکردن با کدام نسل برای شما لذت بخش تر بود؟

حالا که پیش شما نشسته ام، جوان ها به دوبله آمده اند و ما وقتی کنار جوان ها می نشینیم، احساس جوانی می کنیم. بچه هایی که به تازگی به دوبله آمده اند، واقعا بااستعداد و تحصیل کرده اند. با نقش گفتن در کنار این ها احساس جوانی می کنیم. یاد خودمان می افتیم و زمانی که خودمان به دوبله آمده بودیم.

من با هر دو سه نسل کنار آمده ام. الان که این جا نشسته ام، به روز نشسته ام. با نسل جدید می توانم راحت کار کنم، نسل قدیم هم که همکاران قدیمی من هستند و افتخار می کنم به همکاری با آن ها.

کارکردن با کدام یک از دوبلورهای ایرانی برای شما دل چسب تر بود؟

الگوی من منوچهر اسماعیلی بوده. در کنار او من خیلی نقش ها گفته ام و از او کار یاد گرفته ام. گوینده ای است که کاربلد است و لنگه او نداریم. هنوز که هنوز است، از او کار یاد می گیرم.
بعد از ایشان هم آقای چنگیز جلیلوند که من در کنار این ها کار کرده ام.

شما از همان اول که وارد دوبله شدید، در رادیو هم  کار می کردید؟

در رادیو که من سابقه زیادی دارم.

برنامه «صبح جمعه با شما» را که من یادم است.

قبل از صبح جمعه هم بودم. این چیزی که می گویم، بر می گردد به سال 1339 آن موقع رادیو برنامه ای داشت به نام «کارگران». 10 دقیقه به یک برنامه های نمایشی داشت. ما هم با آقای پرویز بهادر که کارگردان آن برنامه بود، یک نقش های کوتاه در رادیو می گفتیم. می خواستم به استخدام رادیو دربیایم، اما آن موقع معافی سربازی نداشتم، و نشد.

گذشت تا آمدم دوبله. سربازی و معافیت حل شد و دیگر در دوبله ماندم. دیگر رادیو گاه گذار می آمدم. 12-10 سال به دعوت احمد شیشه گران و سعید توکل و خدابیامرز منوچهر نوذری در رادیو «صبح جمع با شما» را کار کردیم. الان هم 17-16 سال است که در رادیو پیام، صبح سه شنبه ها کار می کنم.

شما تاحالا «رادیو کاغذی» را شنیده اید؟

چی؟

رادیو کاغذی! کاری که ما می کنیم.

من اولین بار است که به چنین چیزی برخورد می کنم. من تا به حال نشنیده بودم. این هم یکی دیگر از افتخارات من است که در این دوره بالاخره به رادیو کاغذی هم رسیدم.

در بعضی از خانواده ها می گویند صدا ارثی است. در خانواده شما هم این طور بوده؟ بعد از شما کسی به این کار ادامه داد؟

نه، پسرم دانشگاه معماری می رود و ربطی به این ماجرا ندارد. در خانواده ما فقط من یک نفر دوبلور شدم.

اصلا دیگر چیزی به نام دوبله در سینما داریم؟

خب الان که فیلم کم وارد می شود و فیلم های خوبی هم وارد نمی شود. سال 93 برای ما در واحد دوبلاژ تلویزیون سال کم کاری بود. چون فیلمی وارد نشد. البته الان که به استقبال نوروز می رویم، ناهار بازار است و کار زیاد است.

دوبله یعنی این که شما بروی در سینما دوبله را ببینی. اصل دوبله در سینماست. آن موقع می فهمی دوبله یعنی چی؟ دوبله در تلویزیون خیلی جدی نیست.

می گویند بعضی ها «صدای خاص» دارند. این صدای خاص تعریفی دارد؟

چرا صدای خاص داریم. مثلا صدای آقای پرویز بهرام صدای خاصی است. مثل او نداریم.
امثال صدای من زیاد است.

ولی صدای شما هم خاص است.

نه خاص نیست. مثل صدای من زیاد است. چون کار نکرده مشخص نشده. صدای خاص، صدای آقای خسرو خسروشاهی است که جای آلن دلون حرف می زند.

جای هرکس حرف بزند می گویند آلن دلون. یا مثلا صدای آقای بهرام وقتی صحبت می کند، همه یاد «اتللو» یا فیلم مستند «جاده ابریشم» می افتند.

حالا این صداهای شبیه، ماجرایشان چیست؟ قبلا در خوانندگی داشتیم که یک نفر شبیه یک خواننده دیگر می خواند. الان در گویندگی و دوبله هم صدای شبیه آمده. شبیه صدای شما هم آمده!

نه، من معقتد به این قضیه نیستم. من می گویم هرکس باید خودش وجود داشته باشد. از این که بخواهد ادای کسی را در بیاورد و ارتزاق بکند، یک مدت کوتاه می شود.

نمی شود واقعا صدای کسی شبیه کس دیگر باشد؟

خب وقتی اصل صدا هست، ادای آن به چه درد می خورد؟ برای کمدی خوب است. در این عروسی ها دیده ام صدای فلانی را در می آورند، حتی صدای سیاسیون را هم در می آورند.

در این سال ها بوده سالی که در لحظه تحویل سال در رادیو بوده باشید؟

بله اتفاقا یکی دو سال پیش بود که رادیو پیام، من و جواد آتش افروز و خانم پریچهر بهروان سه تایی برنامه تحویل سال را اجرا کردیم.

شما اگر بخواهید اعلام کنید، چگونه اعلام می کنید؟

یکی از ساعات خوش من از بچگی لحظه تحویل سال در کنار خانواده است. من از بچگی رادیو را خیلی دوست داشتم. همیشه یک کاست توی رادیو ضبط داشتم که برنامه های خوب را ضبط کنم.

لحظه های تحویل سال توی گوش من است. همیشه یک نوع اعلام قالب شده و کلیشه است. شما اگر بخواهید اعلام کنید، نوع خاصی می گویید.
نه.

آخر در صدای شما یک شیطنتی هم هست...

نه، شیطنتی هم نیست! اگر من باشم، کما این که اتفاق افتاد، خیلی ساده می گویم «نوروز 1394 را خدمت همه ایرانیان و مسلمانان جهان تبریک عرض می کنم.» با همان موسیقی همیشگی ساز و دهل.

از شما ممنونم آقای والی زاده و سپاس گزار از شما شنوندگان عزیز.

اخبار فرهنگی - هفته نامه چلچراغ / برترین ها

اخبار فرهنگی - ستاره ها

اخبار فرهنگی - ستاره ها

سلفی بهنوش بختیاری و خواهر زاده اش.

عکس یادگاری حمید خان لولایی با نارنگی های روی درخت.

علیرضا جعفری و دوستش در باشگاه بدنسازی. ماشاالله چه بازویی ساخته علیرضا خان!

خیلی سخت است حسین جان، ولی فعلاً داریم نبودت را تحمل می‌کنیم! (ای کاش «الکی مثلاً» هنوز خز نشده بود!)

پیام بهداشتی این هفته عمو پورنگ و دوستان. "با دوستانتان از لیوان مشترک آب پرتقال بخورید تا دوستی تان تحکیم شود!"

سلفی «مثلاً حواسم نیست، خیلی هم عصبانی ام»ِ مرجان شیرمحمدی!

این عکسی که میبینید سلفی یک هنرمند فرهیخته ایرانی است، در صفحه شخصی اش در یک شبکه اجتماعی عمومی!

جشن تولد بهاره کیان افشار در کنار پدر محترم.

عکس فوق العاده بامزه از یک زوج فوق العاده دوست داشتنی.

حااامددد پهلاااانننننه تولد نفیسه روشن را تبریک گفت. تا شما دارید این عکس را هضم میکنید ما برویم سراغ عکس بعدی!

نگار خانم جواهریان در اختتامیه بخش بین المللی جشنواره فیلم فجر.

آنقدر که یغما گلرویی برای پست های اینستاگرامی اش وقت می‌گذارد، آدم دلش کباب می‌شود وقتی می‌بیند پست هایش از "هلو مای فرندزززز" های جناب تتلو کمتر لایک می‌گیرد!

سلفی دو ماشینه سامان گوران و امیر جعفری، با اشاره به حداقل رتبه ای که استقلال باید برای سهمیه آسیایی در لیگ برتر کسب کند!

عکس ترکیبی حسین سلیمانی، رضا صادقی، احمد نوراللهی و مهدی طارمی، با اشاره به نتیجه ماندگار 5 - 1 پرسپولیس در مقابل الغراقه قطر!

پست جالب محمدرضا شریفی نیا از دخترانش با تعریف متفاوتی از حس شیرین پدر بودن.

شاهرخ استخری و دختر مو طلایی اش، پناه خانم که به کمک دوستان، بابا را در فروشگاهش سورپرایز کرده اند. شاهرخ استخری آتقدر باهوش هست که بتواند با یک پست هم به روز پدر بپردازد و هم فروشگاهش را تبلیغ کند!

بله، چون شهرداری به نمای کَر و کثیف اش گیر می‌دهد!

سهراب پاکزاد در حال خواندن کتاب «گریه برای دختری که زنم بود!». نام انتخابی برای کتاب ها هم رفته رفته دارد مانند یوزر نیم برای ایمیل ها می‌شود!

سیروان هم مدل اسپری اکس شد. سفیر دیگر چه صیغه ایست؟! بگو مدل تمام شود برود!

دورهمی دوستان در رستوران محمدرضا هدایتی. سارا خوئینی ها، علی اوجی (!)، مهران غفوریان و رضا یزدانی. قبل از علی اوجی فقط یک نفر بود که می‌توانست به طور همزمان در چند مکان حضور داشته باشد و هیچ مراسمی را از دست ندهد و او کسی نبود جز صدام حسین! البته به کمک بدل هایش!

فرد خارق العاده ای است این علی اوجی!

سلفی شقایق فراهانی و پسرش در حال تعجب. شقایق جان حس تعجب در هیچ کدامتان دیده نمی‌شود. به شما می آید سورپرایز شده باشید، به آقا پسر هم حالت دیگری جز ضد حال خوردگی نمی آید!

سلفی صدف طاهریان با تردمیل باشگاه!

عکسی جالب از سال های نه چندان دور. زمانی که هادی کاظمی، هدایت هاشمی، علی سرابی و مسعود حجازی مهر در حال خوردن خاک صحنه بودند!

این عکس آشفته مربوط به بخشی از بازی ترانه علیدوستی در سریال شهرزاد است، نگران نشوید!

دیروز روز جهانی بازیگر بود و حسام نواب صفوی با این عکس کلاژ از هنرمندانی که چهره در نقاب خاک کشیده اند، این روز را گرامی داشت.

کامران تفتی و ژست تکراری اش، در کنار سولماز حصاری و فقیهه سلطانی.

حسین پاکدل با عکسی از زنده یاد رضا ارحام صدر این روز را تبریک گفت. هنوز بازی های ماندگار استاد ارحام صدر با لهجه شیرین اصفهانی اش در یاد و خاطرمان زنده است.

سلفی مه‌لقا باقری با آینه آفتاب گیر ماشینشان!

این هم سلفی بهاره افشاری با حضور پر افتخار سان روف ماشینشان!

حبیب دهقان نسب، عبدالرضا اکبری و امیرمحمد زند کاری جدید را در شیراز استارت زدند.

بهنوش خانم طباطبایی با نمایی زیبا از خلیج همیشه فارس.

سلفی بامزه رامبد جوان با هنگامه قاضیانی و سپیده گلچین در پشت صحنه برنامه خندوانه.

هادی ساعی و ذوق زدگی اش از قرار گرفتن با علی دایی در یک قاب.

آزاده نامداری که بعد از آن حواشی صفحه اش در اینستاگرام را تعطیل کرده بود، خیلی بی سر و صدا یک صفحه جدید درست کرده و شروع کرده است به گذاشتن عکس های قدیمی اش! مثل همین عکس در کنار اندیشه فولادوند و گلاره عباسی در جریان سفر حجشان.

عکسی تکان دهنده از عطسه مجید صالحی! البته تکان دهنده از لحاظ فیزیکی، نه محتوایی!

احمد نجفی در قاب دوربین فریدون خسرویان، عکاس نامی پرتره.

آزاده صمدی در آسانسور یک جایی!

لاله اسکندری در کنار مقبره حکیم ابوالقاسم فردوسی در طوس.

حنا خانم، دختر 2 ساله ترانه علیدوستی این روز ها به یکی از جذاب ترین افراد برای گرفتن عکس یادگاری با چهره ها تبدیل شده است.

سلفی آینه ای نگار جواریان و همکاران در اتاق گریم فیلم دوئت. علی مصفا هم در عکس حضور دارد.

بدون شک این عکس یک مصداق بارز از کودک آزاری است!

سلفی شراره فرنژادِ دست به کمر!

عکسی جالب از نیما کرمی و مادر عزیز در دوران خدمت آقا نیما در سال 80.

مهوش وقاری در یک پارک.

یاس و آتش و چای.

روناک یونسی سعی دارد از این به بعد کمتر از خودش عکس بگذارد.

اما آنا نعمتی چنین تصمیمی ندارد و همچنان از خودش عکس خواهد گذاشت!

سلفی بیتا بادران بر روی یک چشمه با آبی زلال.

رضا یزدانی و پرویز خان پرستویی در یک کافه.

علی صادقی با  این عکس از راه افتادن فروشگاه جدیدش خبر داد.

این روز ها مُد روز به سمتی در حال حرکت است که باعث شده هر کسی، هر چیزی که دلش می خواهد را می‌پوشد و همان مُد روز محسوب می‌شود!

صابر ابر با این لازانیا روز بازیگر را به همکارانش تبریک گفت! احتمالاً روز آشپز را هم با عکسی از آل پاچینو جشن خواهد گرفت!

رزیتا غفاری در حیاط یک خانه قدیمی روز بازیگر را تبریک گفت.

عکسی از تست گریم جالب بهنام تشکر که احتمالاً مربوط به یک مجموعه تاریخی است.

نیما نکیسا از آن دسته فوتبالیستهایی بود که پس از خداحافظی از فوتبال؛ تازه به دوران اوج خود رسید!

سحر جعفری جوزانی و شعری از فروغ فرخزاد.

خب یادش نیست، چرا بچه را اذیت می‌کنید؟!

بهانه جالب مهدی احمدوند برای توجیه وضعیت نامناسب لنز گوشی اش!

پژمان بازغی با این عکس تولد همسرش «مستانه مهاجر» را تبریک گفت. مستانه مهاجر یکی از معروف ترین تدوین گران سینمای ایران است.

گویا زیادی از عکس های خاطره حاتمی تعریف کردیم!

عکس آتلیه ای حمید حامی. حمید جان یک خواهشی ازتان دارم. دقیقاً همین دستمال گردن را ببند و با همین ژست و اخم و دقیقا همینطوری سر به زیر، حدفاصل ونک تا میرداماد را پیاده برو! آن موقع است که تحول اساسی شاخص امید به زندگی در مردم تهران را شاهد خواهیم بود! مخصوصاً ساکنین حدفاصل ونک تا میرداماد!

مهشید مرندی با عینک در کنار مهشید مرندی بی عینک!
برای دوستانی که خواهند پرسید مهشید مرندی دیگر کیست عرض کنم که ایشان نقش سیما در سریال گذر از رنج ها را بر عهده داشتند.

عجب! به سلامتی! کی انشالله بیاییم برای حرکان موزون و شیرنی و شام؟! حالا چرا عکس را انقدر تابلو با فتوشاپ مونتاژ کردید؟! یعنی هیچ عکس دو نفره ای با هم نداشتید؟! یا در آنها خوب نیافتاده بودید؟! البته فقیهه خانم اندکی پس از گذاشتن این عکس آن را از صفحه شان حذف کردند، ولی متاسفانه یک مقدار دیر دست بکار شدند و از چشمان تیز همکاران ما در امان نماندند!

الیزابت امینی با یک بغل گل بهاری.

ضیافت شام احسان علیخانی و دوستان. عکسی که صفحه طرفداران احسان آن را به اشتراک گذاشته بود. لازم به ذکر است خودِ احسان علیخانی صفحه ای در شبکه های اجتماعی ندارد.

نهایت زیبای، کیفیت و کارایی! با خمیردندان 27 آنزیمه ی داروگر. تحت لیسانس هری پاتر انگلستان!

سکوت خشایار اعتمادی حرف ها دارد. خدا را شکر خیلی کم دیده ایم خشایار جان سکوت کند!

و به پایان میبریم این شماره را با عکس آتلیه ای شهرزاد کمالزاده.

اخبار فرهنگی - برترین ها

همسرجرج کلونی به مناسبت پنجاه چهارمین سالروز تولدش یک ماشین پورشه نهصد و یازده GT3 به ارزش ۱۳۵ هزار پوند برای او خرید.

امل کلونی دنبال ماشینی مناسب برای همسر خود می‌گشت تا جایگزین پورشه مشکی و قدیمی جرج کند.
جرج حتی از هدیه تولد خود تست هم گرفته است.

این پورشه جزو اولین مدل‌هایی است که وارد آمریکا شده است. امل علم الدین یکی از بهترین‌ها را برای همسر خود انتخاب کرده است. قدرت موتور این ماشین ۲۰۰ مایل در ساعت است.
اخبار فرهنگی - کافه سینما

زری خوشکام (زهرا حاتمی) با حضورش در فیلم سینمایی «در دنیای تو ساعت چند است؟» بسیاری را در جشنواره فجر غافل‌گیر کرد. کمتر کسی انتظار داشت بعد از مدت‌ها وقفه او بتواند نقشش را در این فیلم به این خوبی ایفا کند. می‌گوید در طول این سال‌ها فیلمنامه‌های زیادی به دستش رسیده اما قصه هیچ کدام از آن‌ها چنان نبود که بتواند او را برای بازی ترغیب کند. او توضیح می‌دهد: ترجیحم این است که صرفا در فیلم‌های خانوادگی با قصه‌های خوب ایفای نقش کنم. دلیل حضور خود را در فیلم صفی یزدانیان، آشنایی با کارگردان و تهیه‌کننده (علی مصفا) آن و بازی دخترش (لیلا حاتمی) عنوان می‌کند و امیدوار است فیلم مورد توجه مخاطبان قرار گیرد. گفت‌وگوی ما را با او در زیر می‌خوانید.

خانم خوشکام، بعد از حضور غافل‌گیر کننده در فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» بسیاری منتظرند تا بازی شما را در فیلم جدید ببینند.
بله و اتفاقا در این مدت پیشنهادهای زیادی هم داشتم اما همچنان دلم می‌خواهد صبور باشم و کاری را دوباره انتخاب کنم که مانند فیلم «در دنیای تو ساعت چند است؟» همه را غافل‌گیر کند و مخاطبان از تماشای آن لذت ببرند.

با این اوصاف دوباره باید زمان زیادی را منتظر ماند تا چنین اتفاقی بیفتتد؟
امیدوارم که این فاصله کوتاه باشد اما واقعیت این است که در سن و سال و شرایط من را حت نیست که بازی در هر کاری را بپذیرم. در واقع شرایط خاص خودم را برای کار دارم.

چه شرایطی؟
باید فیلمنامه را دوست داشته باشم و با قصه آن ارتباط برقرار کنم. از طرفی تیمی که با آن کار می‌کنم برایم بسیار مهم است. در کنار همه این مسائل تا جو مناسب فراهم نباشد ترجیح می‌دهم که بازی نکنم.

در نشست خبری بعد از نمایش فیلم در جشنواره «فجر» دلیل حضورتان در این کار را جو خانوادگی آن دانستید؟
همین‌طور است. این موضوع غیر قابل انکار است. تهیه‌کننده این کار علی مصفا بود و با توجه به شناختی که از او داشتم می‌دانستم که در تهیه‌کنندگی فیلم فرد سخت‌گیری است و حاضر نمی‌شود تهیه‌کنندگی هر کاری را بپذیرد. از طرفی حضور دخترم لیلا هم مرا ترغیب می‌کرد تا در این اثر حضور داشته باشم. ضمن این‌که به توانایی صفی یزدانیان در کارگردانی واقف بودم. او از دوستان خانوادگی ما است. یعنی از همان ابتدا در جریان ساخت فیلم قرار داشتم.

در آن مقطع فکر می‌کردید فیلم تا این حد در جشنواره با استقبال مخاطبان مواجه شود؟
می‌دانستم که «در دنیای تو ساعت چند است؟» به اثری موفق تبدیل می‌شود اما فکر نمی‌کردم که تا این حد به موفقیت برسد. باید اعتراف کنم از این همه استقبال هیجان زده شده بودم.

دلیل موفقیت کار را در چه می‌دانید؟ فکر می‌کنید فیلمنامه خوب یا کارگردانی مناسب و بازی درست بازیگران باعث دیده شدن آن شده است؟
فکر می‌کنم مجموعه این عوامل باعث دیده شدن این کار شده است. حس شاعرانگی که در فیلم وجود داشت با بازی خوب و کارگردانی درست همراه شد و کار را به فیلمی مطلوب تبدیل کرد. اتفاقی که این روزها کمتر در سینما شاهد آن هستیم.

دلیل این موضوع را در چه می‌دانید؟
نمی‌دانم شاید بخشی از آن به این خاطر است که نگاه ما در فیلمسازی به شدت تجاری شده و اهمیت قصه را فراموش کرده‌ایم. در حالی که قصه عامل اصلی جذب مخاطب است. ضمن این‌که در فیلمنامه‌هایمان اهمیت کمی به دیالوگ داده می‌شود و این موضوع را چندان مهم نمی‌دانیم. از طرفی کمبود بودجه باعث شده که افراد در کارهایشان به سراغ سری کاری بروند و از کسانی کمک بگیرند که مهارت چندانی در فیلمسازی ندارند و صرفا هدفشان تولید یک کار گیشه‌ای است. این در حالی است که این نگاه دیگر در میان مردم طرف‌دار ندارد. آن‌ها این آثار را پس می‌زنند تجربه نشان داده مردم از آثاری استقبال می‌کنند که بتواند با قصه‌ای شیرین آن‌ها را تا آخر فیلم روی صندلی نگه دارد.

سینمای داخلی را دنبال می‌کنید؟
راستش را بخواهید نه. با این ترافیک و گرفتاری‌هایی که در زندگی شخصی همه افراد وجود دارد فرصتی برای رفتن به سینما ندارم. پیش‌تر که سینمای خودمان دایر بود و آن‌ را به آتش نزده (بعد از کمی مکث) یا آتش نگرفته بود مرتب به سینما سر می‌زدم و فیلم‌های مختلف را روی پرده دنبال می‌کردم اما در حال حاضر فرصت چندانی برای این کار ندارم.

فیلم‌های دخترتان لیلا را هم دنبال نمی‌کنید؟
نمی‌توانم بگویم همه آن‌ها را دنبال می‌کنم. برای بعضی از فیلم‌هایش که شنیده‌ام خوب است، فرصتی برای تماشای آن‌ها پیدا می‌کنم. خوشبختانه در طول این سال‌ها مسیر رو به رشدی را طی کرده و انتخاب‌های حساب شده‌ای داشته است.

شما بعد از انقلاب صرفا در فیلم های همسرتان حضور داشتید و پیش از این فیلم تنها در فیلم علی مصفا بازی کرده بودید. تاکید شما برای بازی در فیلم‌های خانوادگی برای چیست؟
شاید به‌خاطر وسواسم در انتخاب باشد. دوست ندارم تن به ریسک بدهم و در اثری حضور پیدا کنم که به نتیجه آن مطمئن نیستم. فکر می‌ کنم با این سبک انتخاب‌هایم توانستم به نوعی از کارنامه‌ام دفاع کنم. از این به بعد هم در فیلم‌هایی بازی می‌کنم که فیلمنامه‌‌شان را دوست داشتم باشم و فضای خانوادگی داشته باشند.

بعد از سال‌ها دوری از بازیگری قرار گرفتن جلوی دوربین سخت نبود؟
نه، بازیگری به‌نوعی در خون من است. ضمن این‌که جوی که در پشت صحنه کار وجود داشت دست مرا در بازی باز می‌گذاشت و اجازه می‌داد راحت‌تر ایفای نقش کنم. شک نداشته باشید که شرایط پشت صحنه در مقابل دوربین و در بازی بازیگر تاثیر دارد. یکی از دلایلی که حاضر نمی‌شوم در هر اثری بازی کنم بی‌اطلاعی از جو کارهاست. به همین خاطر ترجیح می‌دهم همچنان به همان فرمول قدیمی متعهد باشم و صرفا در کارهای خانوادگی با قصه خوب ایفای نقش کنم.

اخبارفرهنگی - روزنامه صبا/برترین ها

سلام المریاتی، رئیس این مرکز که طی نامه‌ای از معادی برای حضور در این مراسم دعوت کرده است، در قسمتی از این نامه برای این بازیگر نوشت: «ما این افتخار را داریم از شما به عنوان مسلمانی که با بازی در فیلم «کمپ ایکس ری» فضای مناسبی را برای اعتراض به رفتارهای ضدبشری نسبت به یک مسلمان زندانی شده، رقم زدید، یاد کنیم.

بازی درخشان شما روایت شفافی است از ارتباطات انسانی و اشتراکات بشری در کنار یکدیگر.... چرا که این فیلم به صورتی ظریف و دقیق اشتباهات دولت ما (ایالت امریکا) را با منطق و استفاده از یک روش ساده یعنی با نشان دادن دوستی و عشق زیر سؤال می‌برد. به همین دلیل امیدواریم که شما پذیرای جایزه بیست و چهارمین دوره جشن ما باشید.»

این مراسم روز گذشته همزمان با ولادت حضرت علی (ع) در هتلی واقع در لوس آنجلس برگزار شد و پیمان معادی به عنوان بازیگر مسلمان بین‌المللی شایسته تقدیر و تشکر ویژه شده است.
معادی که مشغول بازی در پروژه‌ بین‌المللی دیگری در جزیره‌مالتا ایتالیاست، نتوانست در این مراسم حضور داشته باشد. MPAC یکی از معتبرترین مراکز بسط و اشاعه اسلام در هنر و سینمای امریکاست که از اعتبار ویژه‌ای برخوردار است.
پیمان معادی به زودی برای رسیدگی و اکران فیلم «کمپ ایکس ری» و سایر فعالیت‌های سینمایی خود به ایران باز می‌گردد.
اخبار فرهنگی و هنری - ایسنا

پژمان جمشیدی که این دلنوشته را از طریق صفحه اجتماعیش با مخاطبان قسمت کرده با عشق و علاقه از پدر و مسیری که وی برای رسیدن به موفقیت طی کرده سخن گفته است و از وی به عنوان یک الگو یاد کرده است.
پژمان جمشیدی در بخشی از این تک نگاری به شدت احساسات برانگیز از مشکلات و سختیهایی گفته که پدر در برهه ای از زمان با آن روبرو بوده و البته ایستادگی پدر در عبور از مشکلات را تحسین کرده است.

متن کامل این دلنوشته را بخوانید:
پدرم را عجیب دوست دارم
پدرم را عجیب دوست دارم؛ شكلی متفاوت تر از تمام دوست داشتنها. ایشان در سال ١٣٢٠ در روستایی اطراف گوهردشت كرج (دروان) و در خانواده ای به معنای تمام و كمال مذهبی به دنیا آمدند و تحصیلات ابتدایی را در همان روستا و مكتب و مدرسه آن دوران سپری كردند.

با فقر و سختی و کار در ماست بندی روزگار طی می کنند
برای تحصیلات متوسطه به كرج آمدند و مدتی پیش برادران بزرگتر خود زندگی کردند. با فقر و سختی های بسیار آن دوران و كار در یك ماست بندی روزگار را طی میكنند و پس از پایان تحصیل در دبیرستان و اخذ دیپلم، خانه ای كوچك اجاره میكنند و با كلی لوازم عاریه ای و اجاره ای شروع میكنند به تنها بودن.

با تمام مشکلات دو مدرک گرفت
ایشان با تمام مشكلات آن زمان و دور از خانواده و تفاوت های آشكار و بنیادی با تفكرات حاكم بر آن زمان روستا و آدم های اطراف خود، موفق به گرفتن دو مدرك می شوند. اول لیسانس زمین شناسی كه با آن به استخدام آموزش و پرورش وقت درمی آیند و مدرك دیگر لیسانس تربیت بدنی برای عشق فراوان به كشتی و بخصوص كوهنوردی.
ایشان پیش از انقلاب چند سالی عهده دار ریاست هیئت كشتی كرج و پس از انقلاب سالهای زیادی رییس هیئت كوهنوردی كرج بودند كه به جرات كوهنوردی كرج در آن دوران بسیار طلایی بود و اتفاقات بسیار خوبی برای این رشته رقم خورد.

 پدر پژمان جمشیدی

تکلیفش با دین و دنیا مشخص بود
اما تمام این چكیده زندگی پدر به كنار،ایشان به یك دلیل مهم تر برای من بزرگترین الگوست. مردی با چنین مشكلات و از آن فرهنگ بسته و مبتنی بر آمیخته ای از مذهب و متاسفانه به دلیل معلومات كم آن زمان روستا، گاهی آمیخته باخرافات، آنچنان از ابتدا تكلیفش با دین و دنیا مشخص بود كه گویی آفریدگار چیزی در گوشش گفته بود كه ما آن را نمی دانیم.

اراده ات مرا به حیرت واداشت
مرد بزرگ! اراده و ایستادگی بر تفكراتت همیشه مرا به حیرت وا داشت و به شرفم قسم مردی به بزرگیت نمیشناسم. كاش عقربه های آن ساعت پشت سرت و تمام ساعت های لعنتی جهان دست كم برای گذر عمر تمام پدر ها و مادر ها متوقف میشد.ای كاش زمان جلو نمیرفت.

سایه ات مستدام
هر روز روز پدران و مادران است. تنها این مناسبات بهانه ای میشوند از ته قلب راجع به احساسمان به آنها، با هم گپی بزنیم. سایه ات مستدام و روح تمام پدران رفته شاد شاد شاد. روز پدر و زادروز علی(ع)  بر تمام شما عزیزان دل خجسته.

اخبار فرهنگی و هنری - سینما ژورنال

 فیلم سینمایی «استراحت مطلق» تازه‌ترین ساخته عبدالرضا کاهانی پس از ساخت مکرراً در حاشیه بود و در گام نخست با چنین ممیزی‌هایی همراه شد که نتوانست به سی و سومین جشنواره فجر راه یابد؛ اما در عوض، اکرانش از اواخر اسفند سال ۱۳۹۳ به عنوان یکی از فیلم‌های نوروزی آغاز شد و تاکنون فروشی بیش از از یک میلیارد و دویست تومان داشته و این اتفاق با وجود عدم پخش تیزر فیلم «استراحت مطلق» از تلویزیون رخ داده ‌که هرچند با افزایش قیمت بلیت سینما چندان رقم بالایی نیست، در شرایطی که برخی فیلم‌ها با تبلیغات تلویزیونی حتی نتوانستند به نیمی از این رقم نیز برسند، این فروش قابل تأمل است.

سرمایه‌گذاران این پروژه برای رسیدن این فیلم به سطح فروشی که هزینه تولید را بازگرداند، ‌تبلیغات تازه‌ای کردند و آن هم تبلیغ استراحت مطلق پشت شیشه‌های خودروهای شخصی و دعوت طرفداران این فیلم‌ بود؛ اما این روش، تنها ابتکار عوامل «استراحت مطلق» نبود و اتفاق دیگری که در سینما شبیه زلزله بود، پخش آنونس‌های این فیلم در تبلیغات میان برنامه در حین پخش سریال «فاطما گل» در یکی از شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان بود.

پس از این اتفاق، شایعاتی در خصوص مشروعیت یافتن این تبلیغات پس از ممانعت رسانه ملی از پخش تیزر برخی فیلم‌ها منتشر شد، ولی سرانجام واکنش رسمی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نشان داد، این مجموعه قرار نیست پشت چنین اقدامانی بایستد و موضع شفاف و صریح در قبال آنچه رخ داده صورت پذیرفت.

سخنگوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بدون آنکه به اصل ماجرا اشاره شفافی کند، گفت: «هنرمندانی که آثارشان مجوز دستگاه فرهنگی کشور را دارد، حق تبلیغ در شبکه‌های ماهواره‌ای را ندارند و اگر به این کار مبادرت کنند، با آن‌ها برخورد می‌شود... شبکه‌های ماهواره‌ای خارج از کشور که سابقه عناد با نظام را دارند، هیچ مجوزی از سوی وزارت ارشاد برای تبلیغ فیلم‌های ایرانی ندارند... اگر اثبات شود هنرمندان در این تبلیغات با شبکه‌های ماهواره‌ای همکاری داشته‌اند، با آن‌ها برخورد می‌شود‌».

با این حال ظاهراً جسارت عبدالرضا کاهانی، کارگردان و سعید خانی پخش‌کننده و سرمایه‌گذار «استراحت مطلق» برای بسیاری از سینماگران جذاب بوده و برخی دیگر از سینماگران نیز در پی قانونی کردن تبلیغات در شبکه‌های ماهواره‌ای هستند تا از ظرفیت مخاطب ایرانی که به تماشای این شبکه‌های می‌نشینند، برای تبلیغ آثارشان و دعوت مخاطب عام به سینما استفاده ‌و به نوعی جای خالی تبلیغ وسیع فیلم‌هایشان در رسانه‌ ملی را پر کنند.

در این رابطه مهرداد فرید، نایب رئیس انجمن صنفی تهیه‌کنندگان و کارگردانان گفته است: «از سازمان سینمایی درخواست کردیم امکانی داده شود‌ تا بتوانیم از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای آثار سینمایی را تبلیغ کنیم. آقای ایوبی، رئیس سازمان سینمایی کشور‌ هم اعلام کردند، منع قانونی ‌ندارد و دنبال ضابطه‌مند کردن آن هستیم‌».

کاملاً واضح است که پذیرش این درخواست از سوی مسئولان تقریباً غیرمممکن است، زیرا اساساً ایجاد منبع درآمد از داخل کشور و هرگونه اتفاقی که منجر به مشروعیت یافتن حداقلی شبکه‌های ماهواره‌ای فارسی زبان شود، جزو خطوط قرمز است و پذیرش چنین کاری توسط سازمان سینمایی به منزله عبور از این خطوط قرمز خواهد بود.

در مقابل اما بعید نیست برخورد جدی با عوامل پخش تبلیغات این فیلم در شبکه ماهواره‌ای صورت پذیرد تا ثابت شود که در مواجهه بازی و حرکت نزدیک یا آن سوی این خطوط قرمز شوخی وجود ندارد و بدین ترتیب به وسوسه‌هایی که برای گسترش تبلیغ فیلم‌های سینمایی در این شبکه‌های فارسی زبان به وجود آمده، پایان داد.

 
 اخبار فرهنگی - ستاره ها

به گزارش شبانه،فیلم «من سالوادور نيستم» با نام جديد «آي ام نات سالوادور» به تهيه‌كنندگي منصور سهراب‌پور و سيدامير پروين حسيني و كارگرداني منوچهر هادي ساخته مي‌شود.

درمورد رقم دستمزد اين ستاره‌ها درزمان بازي كردن‌شان در زمين سبز شكي وجود نداشت كه قيمت‌ها نجومي است و او با همين شرايط هم براي تيم متمول بنياد كار بازي كرد و به ايران هم آمد اما او حالا يك بازنشسته است و تخصصش هم فيلم بازي كردن نيست و عدد توافق با او مي‌تواند جالب باشد. به گزارش خبرگزاري مهرعوامل اين فيلم به تازگي با ريوالدو بازيكن معروف فوتبال برزيل براي بازي در اين فيلم با دستمزد يك ميليون دلاري توافق كرده‌اند تا مقابل دوربين منوچهر هادي قراربگيرد.

پيش از اين سهراب‌پور قرار بود فيلم سينمايي «پيراهن شماره رونالدو» را به كارگرداني محمدحسين لطيفي بسازد و حتي براي بازي رونالدو بازيكن محبوب فوتبال برزيل در اين فيلم نيز قرارداد بسته شد.

مبلغ آن قرارداد نيز سه ميليون دلار بود اما از آنجايي كه به دليل تحريم‌ها عليه ايران، تهيه‌كننده نمي‌توانست پول را به حساب رونالدو پرداخت كند، ساخت اين فيلم منتفي شد.

سهراب‌پور براي ساخت سريال شبكه نمايش خانگي با نام «ساخت ايران» نيز ريسك كرد و دستمزد بالايي را براي محمدرضا گلزار در نظر گرفت. همچنين كل تصويربرداري سريال در لبنان به انجام رسيد و در حالي كه عوامل ساخت را با دلار هزار توماني آغاز كردند، با رسيدن ارزش دلار به مبلغ تومان، ناچار به هزينه سه برابري براي اين سريال شدند.با توجه به اين مسايل بايد منتظر ماند و ديد آيا «آي ام نات سالوادور» كه بخش عمده فيلمبرداري آن در برزيل خواهد گذشت، با بازگشت سرمايه همراه خواهد بود يا خير.

رضا عطاران، يكتا ناصر، مهدي محرابي، ژيلا صادقي، سوگل محرابي و چند بازيگر برزيلي در اين فيلم به ايفاي نقش مي‌پردازند.متوجه باشيد يك ميليون دلار عددي بود كه شايد مي‌شد او را دريك بازه زماني درعصر بازي كردنش و اواخر آن هم به ايران آورد. به هرصورت اگر اين عدد درست باشد فقط دستمزد او سه و نيم ميليارد است و همه مي‌دانند كه عطاران هم بازيگر ارزان قيمتي نيست و حتما چند صد ميليوني هم به او پرداخت خواهد شد حالا بايد ديد آيا اين فيلم مي‌تواند به واسطه ريوالدو فوتبالي‌ها را به سينما بكشاند و بيش از 4ميليارد بفروشد تا هزينه‌هايش را پوشش دهد؟

 اخبار  فرهنگی  - شبانه

در عکس اول جنیفر یک سلفی از خودش در پشت صحنه برنامه گرفته است و در عکس دوم جنیفر عکسی از جواهرات زیبایش که توسط Effy Jewelry طراحی و ساخته شده است تشکر کرده است.

اخبار فرهنگی - سیمرغ

خوشبختی یعنی کیک وشمع ورزسفید،،بی هیچ مناسبتی،......

امشب با یکی ازدوستان قدیمی ام که کلی خاطره مشترک باهاش دارم رفتیم ویه فیلم عجیب سه ساعته به زبون اصلی دیدیم..بعدشم تحت تاثیر هیجان مفرط فیلم توی پارکینگ وخیابون گم شدیم...داشتم همه ی مسیر به این فک میکردم که گم شدن چه اتفاق مهیبیه،،،گاهی آدماگم میشن ودیگه پیدانمیشن!باورکنید،..
پ.ن.جای همتون خالی،،بیادتون بودم

 
اخبار فرهنگی - صفحه شخصی آزاده نامداری

وی با انتشار تصویری در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نوشت:

به نام حضرت حق؛

بیمارستان حاشیه در حال تخریب است فقط دلمان به این خوش است که در فصل بعدى بتوانیم کنار شما نازنینان باشیم.

یه خداقوت اساسى خدمت برادران مفاخرى، اقا رضا: طراح دکور و اقا مرتضى: سازنده دکور و بقیهء همکارانشون که بى نهایت براى این دکور زحمت کشیدند، به زودى شاهد هنرنمائى برادران مفاخرى در فصل جدید خواهیم بود.

این رفیق عزیزم هم محمود اقاى خرسند صدابردار در حاشیه هستند.

خدا به هممون قوت بده تا بتونیم گوشه اى از لطف و عنایت شما عزیزان رو جبران کنیم.
دعامون کنید.
یاحق
 

سریال درحاشیه به کارگردانی مهران مدیری که قرار بود در ۹۰ قسمت از شبکه سوم سیما پخش شود، پس از انتقادهای جامعه پزشکی در پایان قسمت ۲۷ متوقف شد.

طبق اخبار منتشر شده قرار است فصل دوم این مجموعه در ماه مبارک رمضان و در لوکیشن زندان فیلمبرداری شود.

 اخبار فرهنگی  - انتخاب

  فرخ حاجی حافظ اوغلو کارگردان اهل ترکیه که با فیلم سینمایی «ماجراجویان برف» در بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر در ایران حضور دارد در نشست بررسی فیلمش در پردیس سینمایی ملت گفت: باید از کارگردانان ایرانی پرسید که چرا سریال های جذاب نمی سازند تا مردم ایران به جای دیدن سریال های ترکیه ای سریال های ایرانی را ببینند.

 
حافظ اوغلو در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران مبنی بر اینکه شما خودتان تاثیر گرفته از سینمای ایران هستید اما به نظر شما چرا مردم ایران انقدر به دیدن سریال های ترکیه ای علاقه مند هستند، گفت: تعداد ۱۵۰ سریال سالانه در ترکیه تولید می شود و مردم ترکیه بسیار زیاد علاقه مند به دیدن سریال هستند اما دلیل اینکه چرا مردم ایران به دیدن سریال های ترکیه ای علاقه مند هستند را نمی دانم.

این کارگردان ترکیه ای درباره شناخت از سینمای ایران گفت: سینمای ایران را به خوبی می شناسم و از آن تاثیر گرفته ام. فیلم های مجید مجیدی و عباس کیارستمی را دیده ام. فیلم «بچه های آسمان» مجیدی تاثیر فوق العاده ای روی من داشت. زمانی که فیلم های ایرانی را می بینم به دلیل تشابه فرهنگی حس می کنم این داستان در محله ما اتفاق افتاده است.

بخش بین الملل جشنواره فیلم فجر پس از تفکیک از بخش ملی که هر ساله در دهه فجر دایر است امسال برای اولین بار به شکل مستقل و با دبیری علیرضا رضاداد از 5 الی 12 اردیبهشت در تهران برگزار می شود و محل اصلی برگزاری جشنواره پردیس سینمایی ملت است.

اخبار فرهنگی - عصرایران

 مصطفی پاشایی، برادر بزرگتر مرتضی پاشایی خواننده جوان پاپ کشورمان در چند ماه پس از درگذشت وی با حواشی و شایعات بسیاری مواجه شد؛ وی می گوید که در سال 94 هم آلبوم آخر مرتضی پاشایی منتشر می شود و هم مستندی از زندگی وی.

مرتضی پاشایی بدون شک یکی از ماندگار ترین اسامی موسیقی ایران طی سال‌های اخیر بوده است. کسی که به واسطه صدایش، بیماری‌اش و در نهایت نحوه مرگش باعث شد نام او در سالی که گذشت در تاریخ موسیقی ایران جاودانه شود.

برای شناخت بیشتر مرتضی، هیچکس بهتر از برادرش نمی‌تواند به طرفدار این خواننده محبوب کشور کمک کند، به همین دلیل به سراغ مصطفی پاشایی رفتیم تا با او مروری کوتاه به دوران زندگی مرتضی و حواشی ایجاد شده بعد از فوتش بپردازیم. 

مصطفی پاشایی در این گفت و گو از فعالیت‌های خود نیز سخن به میان آورد و ابراز امیدواری کرد تا بتواند نام مرتضی پاشایی را برای همیشه زنده نگه دارد.

متن کامل این گفت و گو را در زیر بخوانید:

سال 93 با یک اتفاق تلخ برای شما شروع شد . ( فوت برادرتان ) این سال برای شما و خانواده ی پاشایی چگونه سپری شد؟
سال 93 طبعا سال خوبی برای من نبود و می توان گفت که تلخ ترین سال زندگی من هم بود. در این سال برادرم که یکی از عزیز ترین افراد زندگیم بود را از دست دادم، کسی که از لحظه به دنیا آمدنش صمیمانه دوستش داشتم. سال خیلی سختی برای من و خانواده ام و خیلی از طرفداران مرتضی عزیز بود .

در سال 93 مرتضی پاشایی قطعا ستاره سال بود . تعابیر متفاوتی درباره ستاره بودن او مطرح می شود. به نظر شما صدا ، سرطان و یا نوع فوت مرتضی، کدام یک نقش مهمتری در این ستاره شدن داشت؟
اولین و مهمترین دلیلی که می توانم برای شهرت و محبوبیت مرتضی بیان کنم این بود که مرتضی عاشق مردم بود، مردم را دوست داشت و تا آخرین لحظه عمرش هم نگران مردم بود. زمانی هم که در بیمارستان بود به من می گفت مردم بیرون بیمارستان در سرما نمانند، بسیار نگران آن ها بود. به نظرم این مهمترین دلیل برای محبوبیت او بود. مرتضی با وجود دردی که بر اثر شیمی درمانی داشت زمانی که در کنسرت ها طرفدارانش از او می خواستند عکس بگیرد درخواست آن ها را قبول می کرد و برای آن ها اهمیت بسیاری قائل می شد . آهنگ ها و صدای مرتضی بی نظیر بود و به نظر من دیگر به مانند این صدا و احساس نخواهد آمد. یکی دیگر از نکاتی که باعث ماندگاری صدای مرتضی شد، این بود که از دیدگاه هنری آهنگ های نابی داشت ، آهنگسازی و ملودی سازی او به گونه ای بود که در بیست یا سی سال اخیر به شخصه اگر نخواهم اغراق کنم به مانند او ندیده بودم. به گفته طرفداران مرتضی، آهنگسازی او بی نظیر بود .

تحلیل های مختلفی وجود دارد که سرطان مرتضی نقش بسزایی در این محبوبیت داشته است . برخی بر این باورند که مرتضی در جایگاهی قرار گرفت که حتی بسیاری از خواننده ها آرزو دارند در آن قرار بگیرند، این ادعا را قبول دارید؟
خیر ، این که سرطان باعث شد مرتضی محبوب شود به نظر من درست نیست ولی از این دید می توانم به این موضوع نگاه کنم که سرطان مرتضی باعث شد مردم به سراغ کارهای او بروند و کارهای او را بیشتر گوش کنند. می توان گفت شاید 4 یا 5 درصد شناخته شدن او به واسطه ی بیماری او بود ولی در نهایت مردم دیدند که مرتضی صادقانه و عاشقانه مردم را دوست دارد و کارهای عالی و بی نظیر دلیل بر این محبوبیت بود .

یکی از خاطراتی که از مرتضی برایتان به یادگار مانده را برای هواداران مرتضی نقل کنید...
شب جشن سالانه موسیقی ما که از بهترین های موسیقی سال تقدیر می شد آهنگ "جاده یکطرفه" به عنوان بهترین آهنگ خارج از آلبوم سال تندیس گرفت که من هم در سالن حضور داشتم . آن شب مرتضی آهنگ جاده یکطرفه را در سالنی که اساتید موسیقی کشور اعم از سنتی ، پاپ و دیگر بخش ها حضور داشتند به صورت زنده اجرا کرد که از دیدگاه من بسیار مورد توجه قرار گرفت . یکی از خاطرات خوب آن شب این بود که آن شب مرتضی تندیس خود را از دست استاد سالار عقیلی دریافت کرد که بسیار از این موضوع خوشحال بود چرا که من و مرتضی بسیار به استاد سالار عقیلی علاقه داریم؛ بلافاصله پس از پایان جشن من و مرتضی برای انجام شیمی درمانی به بیمارستان آسیا رفتیم . فکر می کنم دوره ی سوم یا چهارم بود که مرتضی شیمی درمانی می شد با وجود این که سختی های فراوانی داشت ولی چون در کنار هم بودیم احساس آرامش می کرد .

در روزهای آخری که مرتضی در بیمارستان حضور داشت افراد مختلفی برای همدردی با شما در بیمارستان حضور پیدا کردند که تعداد هنرمندان و ورزشکاران بسیار چشمگیر بود. نکته ی قابل توجه اما روحیه ای بود که مرتضی سعی داشت به آن ها بدهد؛ شما به عنوان کسی که همیشه در کنار او بودید از آن روزها برای ما بگویید...
مرتضی در زندگی شخصی در عین حال که بسیار ساده ، پاک و بی آلایش بود خیلی هم خاص بود. من به شخصه هرگز در زندگی خودم ندیده بودم بیماری که دوره های سخت شیمی درمانی را پشت سر می گذاشت و در بخش آی.سی.یو بیمارستان بستری بود به فکر روحیه دادن به اطرافیان خودش باشد . در مرتضی احساس ناراحتی که معمولا در اینگونه بیماران دیده می شود، دیده نمی شد و همیشه سعی داشت تا با یک طنز یا یک شوخی، روحیه اطرافیان را بالا ببرد . هنرمندان و ورزشکاران بزرگ کشورمان هم به دیدن مرتضی آمدند و تنها نکته ای که همه به آن اذعان داشتند این بود که مرتضی از روحیه بسیار بالایی برخوردار است و سعی دارد به اطرافیان خود نیز روحیه بدهد .  

  اولین برخورد مرتضی با این بیماری چگونه بود؟ معمولا افرادی که دچار این بیماری ها می شوند از خدای خود می پرسند چرا من؟ آیا مرتضی هم اینگونه بود ؟
اولین برخورد مرتضی با این بیماری در بیمارستان نیکان بود که بعد از آن یک عمل جراحی بر روی معده ی اش انجام دادند . تومور در قسمت خروجی معده ی مرتضی قرار گرفته بود و مجبور بودند یک «بای پس» برایش بزنند . پس از گذشت دو یا سه روز بعد از عمل که حالش بهتر شد دکتر مرتضی گفت که بیماری او این شرایط را دارد. خودش هم بسیار اصرار داشت که بداند بیماری اش چیست. زیرا اعتقاد داشت اگر بداند راحت تر است، به او گفتند ولی نهایت ناراحتی که من از او دیدم 5 دقیقه بود و بعد از آن حتی یک بار گریه یا ناراحتی شدید از او ندیدم . حداقل در ظاهر که اینگونه بود ولی با توجه به شناختی که من از او داشتم در باطن هم انسانی شاد و خوشحال بود .

دکترها درباره میزان بیماری و زمان زنده ماندن مرتضی به شما و خانواده چه گفتند ؟
دکتر ها معتقد بود که نهایتا 3 ماه زنده خواهد ماند که ما به او نگفتیم . نکته ای که برای خود من بسیار جالب بود، این بود که بعد از گذشت 11 ماه متوجه شدم مرتضی از ماجرا خبر دارد و می دانست که دکترها گفته اند 3 ماه بیشتر زنده نخواهد ماند؛ البته به خاطر همین روحیه بالای مرتضی بود که این مدت زمان به 11 ماه افزایش پیدا کرد.

انتظار آن جمعیت خیره کننده در مراسم خاکسپاری را داشتید؟
پیش بینی این موضوع سخت بود. می دانستیم که جمعیت زیادی برای تشییع پیکر مرتضی خواهند آمد ولی تخمین جمعیتی حدود 5 میلیون نفر که در سایت های مختلف عنوان شد را تصور نمی کردیم .

درباره جزئیات مراسم خاکسپاری حاشیه های متفاوتی وجود داشت به ویژه درباره مراسم تدفین ، که گفته می شد پیکر مرتضی در زمان دیگری به خاک سپرده شده است، چقدر این حاشیه ها را رد یا تایید می کنید؟
در بهشت زهرا وقتی شخصی فوت می کند پس از انجام مراحل اولیه خاکسپاری، در سیستم ثبت می شود که شخص در آن روز دفن شده است . معمول مراسم نیز به همین منوال است وبلافاصله پس از انجام مراحل اولیه، مراسم خاکسپاری انجام می شود . در آن روز به دلیل سیل جمعیتی که در تالار وحدت و بهشت زهرا حضور پیدا کردند نتوانستیم مراسم خاکسپاری را انجام دهیم و همان روز با تاخیر چند ساعته یعنی روز یکشنبه ساعت 8:30 شب این مراسم را انجام دادیم .

خیلی از هنرمندان می گویند وقتی یکی از بستگان نزدیک خود را از دست می دهیم به دلیل سیل جمعیتی که در مراسم خاکسپاری حضور پیدا می کنند نمی توانند وداع آخر را انجام دهند، برای شما ثانیه های پایانی چگونه گذشت ؟
برای ما هم خیلی سخت بود. ما فقط در غسالخانه توانستیم با مرتضی وداع کنیم. با این وجود مراسم را شب انجام دادیم و خیلی از طرفداران به خانه های خود برگشته بودند ولی باز هم برای ما بسیار سخت بود و نتوانستیم به شکل مطلوب با مرتضی وداع کنیم .

مراسم خاکسپاری در شب و با تاخیر، از پیش برنامه ریزی شده بود یا به پیشنهاد شخص خاصی این برنامه در شب انجام شد؟
برنامه ما این بود که فردای آن روز ساعت 3 یا 4 بعد از ظهر مراسم را انجام دهیم که روز باشد ولی با توجه به حضور میلیونی مردم تصمیم گرفتیم در ساعات شب مراسم خاکسپاری را انجام دهیم .

سرقت تلفن همراه مرتضی به کجا رسید ؟
اگر اجازه بدهید در این باره توضیحی ندهم .

اتفاق خاصی در این زمینه افتاد؟
شب قبل از فوت مرتضی، یکی از آشنایان که مایل نیستم نامش را ببرم ولی همه وی را میشناسند، وسایل را برد ولی نمیدانم چه هدفی از این کار داشت. کاش فلسفه این کار و هدفش را توضیح میداد ولی من از خود مرتضی یاد گرفتم به حاشیه ها توجه نکنم، هم من و هم خانواده ام دوست داریم از مرتضی همان نام نیکی که مانده، زنده بماند. 

  بعد از اتمام مراسم، مدیریت صفحات اجتماعی مرتضی پاشایی را در اختیار گرفتید و پس از آن بود که شایعاتی درباره شما منتشر شد، شایعاتی مثل سواستفاده برادر مرتضی از محبوبیت برادرش و...راجع به این ‌مسائل برای هواداران مرتضی توضیح بدهید؟
نگاهی که من به عنوان برادر مرتضی به وی داشتم با آنچه در فضای مجازی در جریان است بسیار متفاوت است؛ که البته شاید هم طبیعی باشد، نگاه مردم نسبت به من و خانواده ام متفاوت است؛ من مرتضی را تکه ای از وجودم میدانم و فکر میکنم هر برادر و خواهری روابطی متفاوت با یکدیگر داشته باشند . من از ابتدا هم مرتضی را عاشقانه دوست داشتم این را هم در مصاحبه ای از من پرسیدند و گفتند که در حال سواستفاده هستید اما به نظر من این ادعای بسیار مسخره ای است... مرتضی تکه ای از وجود من بود؛ این ادعا مثل این است که بگویند شما دارید از خودتان سواستفاده میکنید؛ این ادعاها و شایعات را قبول ندارم و هرکاری میکنم برای زنده ماندن نام مرتضی در فضای مجازی است ، آن صفحه برای بیان درد و دل هواداران است در غیر اینصورت هیچ نفع مالی برای من ندارد.

فکر می کنید به چه دلیل این شایعات سریعا منتشر شد و اهمیت پیدا کرد؟
فکر میکنم این اتفاق به دلیل تعصبی که وجود دارد رخ داد؛ من هم همیشه این را گفته ام که اگر مردم بگویند عکسی از خودت هم نذار دیگر حتی عکس دونفره من و مرتضی را هم نمی گذارم.


مصطفی پاشایی قبل از این اتفاق برای برادرش هم در کار موسیقی و خوانندگی بود؟
من همیشه تلاش می کردم که به خوانندگی به عنوان یک شغل نگاه نکنم، اگر هم در حال حاضر می خوانم برای این است که تا حدود زیادی خودم آرامش پیدا کنم و پدر و مادرم را راضی نگه دارم، مادرم هم در یک مصاحبه این موضوع را گفتند و از من خواستند که اگر بخوانی برای ما خوب است و آرامش پیدا میکنیم چون یک ذره جنس صداها شبیه هم است . البته آن صدا بی نظیر بود و نه من و نه هیچ خواننده دیگری صدایش مانند او نیست.

البته مصطفی بعد از مرتصی آمد، آهنگ هایی خواند شبیه برادرش و پس از آن بود که یک سری مقایسه ها پیش آمد ...
بله این موضوع مسئولیت را برای من خیلی بیشتر می کند و به این موضوع واقفم؛ شما حتی اگر بخواهید مانند او هم بخوانید که نمی شود هم بالاخره یک سری پیدا می شنود که بگویند او تک بود که واقعا هم بود و بی نظیر. فیلم هایی از چند سال پیش وجود دارد که در آن و در دوران نوجوانی من و مرتضی اتود هایی می زدیم... هم من میخواندم هم او. مرتضی بیشتر ساز می‌زد ...امروز اما این صدا یعنی صدای مرتضی در مارکت وجود دارد و بهترین اجرا و بهترین رکورد یا ترک های البوم متعلق به اوست. در این شرایط دیگر نیازی نمیدیدم بیایم اینکار را انجام دهم. جنس صدای مرتضی با بهترین کیفیت موجود است و دیگر لزومی وجود نداشت که صدایی مشابه فعالیت کند ولی الان که مرتضی نیست هم برای ارامش خودم و هم برای خلای که هست و بخاطر پدر و مادرم خواستم که بخوانم و با اینکارتا حدی جای خالی او را کمتر حس کنم و شاید بعضی از طرفداران مرتضی دوست داشته باشند.

فکر نمی کنید این رفتار شما، تا حدی زود بود؟
برخی به من گفتند که این اقدامات بعد از مراسم چهلم خیلی زود بود ولی تجربه به من میگفت که اگر بعد از یک سال هم رفتاری از خود نشان می دادم برخی بودند که میگفتند برادر مرتضی تا الان کجا بود؟ این حرف ها همیشه هست ، هرکاری که انجام دهید بالاخره تعدادی صدای مخالف وجود دارد که البته حق هم دارند ولی من حس کردم با این کار به خانواده ام آرامش می دهم .

مصطفی پاشایی: سرطان مرتضی باعث شد مردم کارهای او را بیشتر گوش کنند/ ناراحتی او پس از شنیدن خبر بیماری اش 5 دقیقه بیشتر طول نکشید

در حال حاضر دوست دارید شما را با نام «مصطفی پاشایی» بشناسند یا «برادر مرتضی پاشایی»؟
صد در صد دوست دارم که در حوزه ی کاری و موسیقی به صورت مستقل و با سبک هایی جدید من را بشناسند . به اسم مرتضی هم صد در صد افتخار می کنم مطمئنا دوستان مرتضی هم به اوافتخار می کنند .

تک آهنگ " سرت رو بر نگردون " ساخته مرتضی با صدای شما منتشر شد؛ درباره ی آن کمی برای خوانندگان ما توضیح دهید ؟
ملودی آهنگ «سرت رو برنگردون» را خود مرتضی ساخته بود و قسمت اول آهنگ را هم خوانده بود ولی هیچ وقت نتوانست قسمت دوم را بخواند من احساس کردم که شعر و فضای ملودی ، غربت و غمی که داشت متناسب با آن روزها بود و به همین دلیل در چهلم مرتضی آن را منتشر کردیم . اگر به شعر آهنگ توجه کنید کاملا متناسب با آن روزها بود . ترانه سرای این کار بخش دوم را هم آماده کرد و من به صورت کامل آن را خواندم . احساس می کنم هواداران مرتضی از این کار راضی بودند .

تک آهنگ " کجایی " چه زمانی توسط مرتضی آماده شده بود ؟
«کجایی» توسط خود مرتضی آماده شده بود و قصد داشت کجایی را به صورت تک آهنگ منتشر کند و قصد نداشت که این قطعه را در آلبوم جدید اش به نام " اسمش عشقه " منتشر کند . ما تصمیم گرفتیم به دلیل فاصله ی زیادی که بین آخرین آلبوم مرتضی و آلبوم جدیدش افتاده بود این تک آهنگ را برای هواداران او منتشر کنیم .

آلبوم " اسمش عشقه " در چه مرحله ای از تولید است ؟
این آلبوم به صورت کامل تهیه شده و در حال حاضر در مرحله ی تنظیم قرار دارد .

زمان انتشار آلبوم جدید مشخص شده ؟
به امید خدا اوایل سال 94 این آلبوم در اختیار هواداران مرتضی قرار خواهد گرفت .

بعد از درگذشت مرتضی، خیلی ها خواستار ساخت مستندی از زندگی او بودند و خانواده مرتضی پاشایی هم از این کار استقبال کردند، از کار با رضا رشید پور برای ساخت این مستند، بگویید؟
در آن زمان هم گفتم که یکسری سو تفاهم های رسانه ای پیش آمده بود. من همیشه اعتقاد دارم وقتی دو نفر می خواهند با هم کار کنند باید روبه روی یکدیگر بنشینند . در آن زمان سو تفاهم های رسانه ای به وجود آمده بود که خدا را شکر حل شد . بنده شخصا آقای رشید پور را بسیار دوست دارم، ایشان شخصیتی دارای سبک هستند و در بین مجریان صدا و سیمای کشور از جایگاه قابل توجهی برخوردارند . اما با توافق هایی که انجام شد کار ساخت مستند را با شخص دیگری شروع کردیم .

تهیه کنندگان و کارگردان این مستند جدید چه کسانی هستند ؟
سید جواد هاشمی و عموی بنده مستند جدید را تهیه کرده اند و کارگردانی آن را هم جناب آقای شاهین صمد پور بر عهده دارد .مردم علاقه دارند از زندگی مرتضی در دوران جوانی و نوجوانی اطلاع پیدا کنند . ما در این مستند سعی کردیم از فیلم ها و عکس هایی که از مرتضی در دوران جوانی و نوجوانی بوده استفاده کنیم و همین مسائل باعث شده این مستند جذاب تر شود .

ساخت این مستند در چه مرحله ای است؟

تصویربرداری های این کار به اتمام رسیده است و در حال حاضر در مرحله ی تدوین قرار دارد و انشالله در اوایل سال 94 در اختیار مخاطبان قرار خواهد گرفت .

صحبت های متفاوتی درباره ی درآمد های حاصل از فروش آلبوم و مستند زندگی مرتضی مطرح شده . این درآمد ها قرار است در چه راهی هزینه شود ؟
از اول هم ما اعلام کردیم که بخشی از عواید حاصل از فروش این مستند برای امور خیریه و بیماران سرطانی در نظر گرفته خواهد شد .

یکی از روانشناسان کشور در یک سخنرانی در دانشگاه بسیار تند صحبت کرد . موسیقی مرتضی را موسیقی لهو و لعب معرفی کرد و تشییع جنازه مرتضی را با یکی از خواننده های زن قبل از انقلاب مقایسه کرد . نظر شما درباره این تحلیل ها چیست ؟
هیچ کدام از حرف های ایشان با شخصیت مرتضی سازگاری نداشته است . موسیقی پاپ در همه ی کشورهای دنیا به عنوان یک موسیقی سالم شناخته می شود . نمی توانیم بگوییم 20 است ولی این موسیقی کلامش در وزارت ارشاد تایید می شود و از فیلترهای مثبت عبور می کند و در اختیار مخاطب قرار می گیرد . مرتضی هم همیشه طبق این روال و اصول حرکت کرده و همیشه سعی کرده در کارهای خود از اشعار مثبت و خوب استفاده کند . صدها نفر به من و خانواده ام گفته اند وقتی ما صدای مرتضی را می شنویم یاد خدا می افتیم . همیشه می گویند وقتی کنار کسی می نشینی یا باید تو را یاد خداوند بیاندازد و یا چیزی به تو اضافه کند که فکر می کنم مرتضی این خصوصیت را داشت . مخصوصا با کار " نگران منی " که در دل مردم با عنوان شخصی که برای معبود و خدای خودش خوانده معرفی شد چرا که این آهنگ پر دانلودترین آهنگ سال 93 بود . توجیه این روانشناس را درباره گفتن این اظهارات نمی دانم چرا که کارشناسان موسیقی در بخش های مختلف اعتقاد دارند موسیقی مرتضی از همه لحاظ درست بوده است و من فکر میکنم ایشان از نظر روحی مشکل داشتند!

مرتضی رابطه خوبی با مذهبی ها داشت . از رضا هلالی و سعید حدادیان تا مسئولین کشوری . از این روابط بگویید ؟
هنرمرتضی در این بود که می توانست با همه ی اقشار جامعه ارتباط برقرار کند . بارها شد که خانواده های مذهبی که در آن هاخانم ها چادر به سر داشتند و آهنگ های دیگر را گوش نمی دادند به ما می گفتند که ما در تلفن همراه و ماشین آهنگ های مرتضی را گوش می دهیم .

در مسئولین کشوری آقای قالیباف در ملاقاتی که با مرتضی داشت در صفحه ی شخصی خودشان نوشته بودند که من مرتضی را خیلی دوست دارم و از او صبر و استقامت و مستحکم بودن روحیه اش را دیدم . برای من خیلی جالب بود که ایشان در صفحه ی شخصی خود در اینستاگرام احساس خوب را از آن ملاقات مطرح کردند .

دیدار و عکس گرفتن با مرتضی پاشایی در ماه های آخر دست و پنجه نرم کردن ایشان با بیماری با شایعات فراوانی همراه بود مثل اینکه برخی فقط به دنبال عکس انداختن با مرتضی بودند. این حس را خود شما و مرتضی هم داشتید ؟

خود مرتضی و به تبع او من ، ذاتا اینگونه هستیم که اول جنبه مثبت داستان را نگاه می کنیم، برای مثال زمانی که شخصی با مرتضی عکس می گیرد آن را به حساب طرفداری و علاقه می گذاریم، ولی از دل آدم ها فقط خداوند خبر دارد زیرا مرز این دو خیلی به هم نزدیک است همه در حال عکس گرفتن هستند چه کسانی که علاقه دارند چه کسانی که می خواهند سو استفاده کنند ، برای همین همیشه سعی می کنم درباره ی کسی قضاوت نکنم . همه ی کسانی که با هدف خوب یا بد عکس گرفتند دوست و عزیز ما هستند .

بعد از فوت مرتضی خواننده های متفاوتی از شما دعوت کردند در کنسرت ها حضور پیدا کنید . اولین کنسرتی که در آن حضور پیدا کردید کدام کنسرت بود ؟
بعد از گذشت مدتی از زمان پرواز مرتضی اولین کنسرتی که در آن حضور پیدا کردم کنسرت بنیامین بهادری بود که از دوستان صمیمی من و مرتضی است . بنیامین انسانی با انرژی و مثبت است بعد از آن هم به کنسرت علی لهراسبی که او هم از دوستان صمیمی مرتضی بود و همکاری هایی هم با یکدیگر داشتند رفتم .  

  مرتضی در هنگام رانندگی به آهنگ های کدام خواننده گوش می داد ؟
مرتضی کمتر آهنگ های ایرانی گوش می داد و سعی می کرد به ملودی های سطح اول دنیا گوش کند چرا که سعی می کرد از آن ها الهام بگیرد . در مواقعی که آهنگ های ایرانی گوش می داد هم آهنگ های سیروان مد نظرش بود.

شما رابطه ی خوبی با سید جواد هاشمی دارید طوری که در اکثر عکس های به جا مانده از مرتضی نیز حضور دارند . از این رابطه بگویید ؟
سید جواد هاشمی در کنسرت های آخر مرتضی به همراه خانواده حاضر می شدند . زمانی که در سالن حضور پیدا می کردند من توجه می کردم ببینم عکس العمل سید جواد به عنوان یک آدم مذهبی به کارهای مرتضی چگونه است و می دیدم که بی نهایت و با تمام وجود در حال لذت بردن است .

مرتضی پاشایی در نظرسنجی های سایت ها و رسانه ها در سال 93 به عنوان یک خواننده در صدر محبوب ترین شخصیت های سال 93 قرار داشت . با توجه به جایگاه یک خواننده در میان مردم، و در شرایطی که می بینیم که کنسرت های زیادی لغو شده است، نظر شما در این رابطه چیست ؟
من در جایگاهی قرار ندارم که بخواهم دلیل لغو کنسرت ها را بیان کنم ولی احساس می کنم کسانی که در موسیقی فعالیت می کنند افراد خوب و مثبتی هستند . احساس می کنم باید کمی به آن ها میدان داد و کمی بیشتر برای علاقه ی مردم اهمیت قائل شد . مسائل متفاوتی وجود دارد که من نمی توانم درباره ی آن ها قضاوت کنم .

مرتضی اهل فوتبال هم بود ؟

مرتضی بیشتر xbox بازی می کرد به گونه ای که کسی هم نمی توانست او را شکست دهد . در دوران نوجوانی هم فوتبال بازی می کرد و با هم حدود چهار سال به کلاس کاراته می رفتیم . مرتضی کمربند قهوه ای و من هم کمربند مشکی داشتم .

او در دسته بندی آبی یا قرمز طرفدار کدام تیم تعریف می‌شد ؟

خودش همیشه می گفت تیم ملی . در اوایل و دوران نوجوانی کمی استقلالی بود ولی در دوران اخیر راستش را بخواهید دیدارهای استقلال و پرسپولیس را هم نگاه نمی کرد و هیچ تعصبی به هیچکدام از این دو تیم نداشت .

چه کاری انجام دهیم تا مرتضی همیشه در یاد مردم باقی بماند ؟

هر شخصی در جایگاه خودش می تواند کاری انجام دهد که ماندگار شود، منی که برادر او هستم یک وظیفه ای دارم ، طرفدارن او به یک صورت و دوستان نزدیک او هم به نوبه ی خودشان . حداقل کاری همه می توانیم انجام دهیم این است که نگذاریم حاشیه ها نام نیک مرتضی را خدشه دار کند .

در یک سال اخیر چه چیز شما را بیشتر ار همه اذیت کرد؟

همین حاشیه هایی که ساختند .

یک خاطره از دوران کودکی مرتضی ؟

زمانی که مرتضی کلاس سوم یا چهارم ابتدایی بود من دوم راهنمایی بودم . من ومرتضی و دوستش با هم به مدرسه می رفتیم . در مسیر که می رفتیم زمانی که مسیرمان جدا می شد به مرتضی می گفتم گوش‌ات را بیاور تا چیزی بگویم و در آن حال صورت او را می بوسیدم تا او در حضور دوستش خجالت نکشد . تقریبا هر روز این کار را انجام می دادم .

بهترین اتفاق بعد از فوت مرتضی؟

خاطرات مرتضی از دیدگاه من بهترین خاطره ها است . فیلم کنسرت ها و ...

شما هم در نظر دارید کنسرت برگزار کنید ؟

انشاالله ، اگر خدا بخواهد و مردم هم شرکت کنند حتما .

در سال 94 آلبومی از مصطفی پاشایی منتشر خواهد شد؟

انشاالله ، من تمام تلاشم را انجام می دهم . مسئولیت سختی است ولی من تمام تلاشم را می کنم که آن نام همیشه باقی بماند .

فضای آلبوم " اسمش عشقه " چگونه است ؟

70 درصد آلبوم آهنگ های اکتیو است و 30 در صد باقی مانده احساسی است . البته کارهای اکتیو مرتضی هم احساسی است.

این عاشقانه  مرتضی حاصل زندگی اوست ؟

همیشه در مصاحبه هایی که با مرتضی می شد از او سوال می شد که آیا تو عاشقی که اینگونه ترانه ها را اجرا می کنی که مرتضی در پاسخ این سوال همیشه می گفت که عشق های زمینی را قبول ندارد و عاشق خدای خودش بود . مرتضی در زندگی خصوصی بسیار پر انرژی و شاد بود . فقط زمانی که کارهایش را ضبط می کرد و تمام می شد قدم میزد و با کارهای خودش اشک می ریخت .

پیام شما برای هوادارن مرتضی ؟

پیام یا نصیحتی نمی خواهم انجام دهم ولی سعی کنیم سریع قضاوت نکنیم چه در کار و در زندگی . سعی کنیم گاهی خودمان را جای طرف قرار دهیم . به خودم می گویم قضاوت سریع گاها باعث پشیمانی می شود . در اینستاگرام خودم هم نوشته ام که برای همه طلب خیر هستم . زیرا خیر همه چیز را شامل می شود . درست تصمیم بگیریم و درست قضاوت کنیم تا اطرافیانمان را آزار ندهیم .

نظرتان درباره ی اسامی زیر در یک جمله ؟

سید جواد هاشمی : با شخصیت و صبور
بنیامین بهادری : دوست خوب
علی لهراسبی : سمبل معرفت
مریم قاسمی : خدا حفظش کند
محمد علیزاده : هنرمند و پیگیر
احسان علیخانی : به معنای واقعی کلمه ، مجری قدرتمند ، توانمند و با درایت .

اخبار فرهنگی - نامه نیوز

بعد از عکس مدلینگ منتشر شده از سحر قریشی حالا نوبت فریبا نادری شده است. فریبا نادری هم عکسی مشابه عکس سحر قریشی منتشر کرده است.

عکس جنجالی مشابهی که پیش از این سحر قریشی منتشر کرده بود.

اخبار فرهنگی و هنری - ستاره ها

شیلا خداداد بازیگر 34 ساله سینما و تلویزیون عکس جدیدی از خانواده اش منتشر کرده و اعلام کرد که 5 سال از زندگی مشترکش با همسرش می گذرد.

 عکس شیلا خداداد در کنار همسر و فرزندش سامیار

اخبار فرهنگی و هنری - صفحه شخصی شیلا خداداد

شماری از این هنرپیشه‌ها، زحمت غیرقابل تصوری برای رفتن در کالبد نقش‌هایشان می‌کشند:

مطالعه مفصل همه جزئیات نقش از روی کتاب‌های تاریخی، دیدن و شنیدن ده‌ها ساعت فیلم و فایل صوتی نقش‌هایشان، اضافه و کم کردن ده‌ها کیلوگرم وزن، گریم‌های بسیار مفصل که تحملشان بسیار دشوار می‌نماید، بدن‌سازی‌ و کسب مهارت‌های ورزشی در حد حرفه‌ای و …

در سال ۲۰۱۵ هم بسیاری از ستاره‌های هالیوود، باز هم در این مسیر گام برخواهند داشت.

در اینجا ۱۰ تا مورد از این موارد را با هم بررسی می‌کنیم:
۱- جانی دپ در فیلم Black Mass

 
فیلم Black Mass به کارگردانی اسکات کوپر در شهریور/مهر امسال اکران خواهد شد و جانی دپ در آن با کوین بیکن و سینا میلر همبازی است. در این فیلم جانی دپ گریمی دارد که شناسایی او را واقعا دشوار می‌کند. در این فیلم که او نقش رئیس یک گروه مافیایی را برعهده دارد، او را با موهای لخت بلوند و وسط سر طاس می‌بینیم. صورت هم او به شدت گریم شده و قوامی خمیری پیدا کرده است.

۲- پیرس برازنان در فیلم خورشید و ماه

 
فیلم ماه و خورشید یک فیلم فانتزی است و در آن برازنان قش لوئی چهاردهم را بازی می‌کند که قصد دارد با دزدیدن نیروی یک پری دریایی به زندگی جاوادانه دست پیدا کند.

این فیلم در ماه آوریل اکران خواهد شد.

۳- ادی ردمین در فیلم The Danish Girl

 
بازی ادی ردمین-هنرپیشه توانای بریتانیایی- را در فیلم تئوری همه چیز فراموش نکرده‌ایم. او در این فیلم به زیبایی از عهده نقش استیون هاوکینگ برآمد، اما در سال ۲۰۱۵ هم او به دنبال ایفای یک نقش سخت برآمده است و این بار می‌خواهد نقش یک زن تغییر جنسیت‌داده را بازی کند.

۴- هیو جکمن در فیلم پن

 
در این فیلم که جولای سال میلادی جاری اکران خواهد شد، هیو جکمن یک نقش منفی را بازی می‌کند، گریم و نیز افزایش وزن قابل توجه جکمن، تقریبا او را غیر قابل شناسایی می‌کند.

۵- شالیز ترون در فیلم مکس دیوانه : جاده خشم

 
در فیلم Mad Max: Fury Road، شالیز ترون ادامه سه فیلمی است که در سال‌های ۱۹۷۹، ۱۹۸۱ و ۱۹۸۵ به نمایش درآمده بودند.

داستان فیلم در دنیایی آخر الزمانی به نام wasteland می‌گذرد و در آن مکس دیوانه با بازی تام هاردی به زنی اسرارآمیز به بازی شالیز ترون می‌پیونند تا در جدال به ماشین‌ها، شانس بقا داشته باشد.

۶- جیک گیلنهال در فیلم Southpaw

 
وقتی قرار باشد، فیلمی در مورد بوکس بازی کنید، چاره‌ای ندارید که اندامی ورزیده و موزون پیدا کنید!

۷- مایکل فاسباندر در فیلم جابز

 
خب، این البته قابل توجه‌ترین تغییر در فهرست ما نیست، اما بازی کردن نقش جابز با توجه با تعداد زیاد علاقه‌مندانش و کتاب‌های محبوبی که در مورد او نوشته شده و چهره‌ و حرکاتش که برای همه آشناست، کار ساده‌ای نیست.

در این فیلم فاسباندر لاغرتر شده و آرایش مویش تغییر پیدا کرده است.

۸- ون دیزل در فیلم آخرین شکارچی ساحره

 
ون دزیل در فیلم The Last Witch Hunter با موها و ریش‌هایش از فیلم‌هایی حادثه‌ای روتین‌اش، بسیار متمایز شده است، او در این فیلم می‌کوشد که در جدال با ساحره‌ها، شهر نیویورک را از طاعون نجات بدهد!

۹- مایکل شنون در فیلم Elvis & Nixon

 
این فیلم با کارگردانی لیزا جانسون بازسازی دیداری است تاریخی بین ریچارد نیکسون با بازی کیوین اسپیسی با الویس پریسلی با بازی مایکل شنون.

۱۰- جوزف گوردون لویت در فیلم‌های The Walk و اسنودن

 
در فیلم The Walk با کارگردانی رابرت زمکیس، لویت نقش شخصی به نام فلیپ پتیه را بازی می‌کند که بعد از اینکه در سال ۱۹۷۴، تلاش کرد بین طنابی که بین دو برج تجارت چهانی نصب شده بود، راه برود، مشهور شده بود.

در فیلم دوم هم او نقش اسنودن مشهور را بازی می‌کند.

اخبار فرهنگی - یک پزشک

 چهره های جامعه ما نیز از این قضیه مستثنی نیستند و بسیاری از ستارگان سینما، موسیقی، ورزش، سیاست و ... ما با داشتن یک یا چند صفحه در شبکه های اجتماعی مختلف قصد در ارتباط مستمر و دو طرفه با مردم دارند.

در این سری مطالب ما تصمیم گرفته‎ایم گزیده ای از فعالیت چهره های ایرانی در شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام، فیسبوک، توئیتر و ... در اختیار شما عزیزان قرار بدهیم.

*******

رضا عطاران برای تولید فیلم جدیدش به همراه همکاران در برزیل به سر می‌برند. فیلم "آی ام نات سالوادور" که ماجرای مردی ایرانی است که در برزیل به جای یک برزیلی اشتباه گرفته می‌شود و باقی ماجرا. پس از فیلم نه چندان موفق رد کارپت این دومین تجربه فیلمسازی آقا رضا در خارج از ایران است. یکی از نکات جذاب این مجموعه، حضور ریوالدو ستاره سال های نه چندان دور سلسائو در فیلم است که تصاویرش را در زیر میبینید.

آقا رضا عطاران و همکاران برای اسطوره برزیلی بارسلونا و آ ث میلان جشن تولد هم گرفتند! یکتا ناصر هم در جمع حضور دارد.

عکس هنری آزاده ریاضی بازیگر کهنه کار سریال های ایرانی. عکس از آن جهت هنری است که آزاده جان خاکی شدن لباس را به جان خریده اند تا چیزی از ارزش های عکس کم نشود!

تینا پاکروان در زندان آلکاتراز، یکی از معروف ترین و مخوف ترین زندان های تاریخ. زندانی که میزبان تبهکارانی چون آل کاپون، فرانک موریس و کریس آنجلین بوده است. کلمه آرزوی محال را خوب آمدی تینا جان.

حنانه شهشهانی در کودکی، عکسی که مربوط به نقش آفرینی وی در یک سریال است. بله حنانه خانم، خیلی زود می‌گذرد. انگار همین دیروز بود که شما رفتید آمریکا و آن اتفاق ها افتاد و آن اساتید فتوشاپ آن عکس ها را ساختند!

پوستر تور آمریکایی کنسرت بنیامین. جالب است در این بحبوحه ی عدم مجوز به خواننده ها و لغو کنسرت های داخلی، چطور بنیامین انقدر راحت در اروپا و آمریکا و لس آنجلس کنسرت می‌گذارد و ککش هم نمی‌گزد؟!

الهام پاوه نژاد و یکی از سروده های خودش. یادش بخیر، یک زمانی شعر و شاعری ابهتی داشت!

سوسن حسنی دخت از ورود رونی کلمن، قهرمان 50 ساله بدنسازی جهان به ایران خبر داد. پس از دونگای برزیلی که پارسال عادل فردوسی پور شرایط ورودش به ایران را محیا کرده بود، امسال رونی کلمن مطرح ترین شخصیت ورزشی ایست که وارد ایران میشود. شک نداشته باشید در این دو روزی که جناب کلمن در ایران هستند برنامه های عجیب و غریبی مانند افتتاحه چند مدرسه، تاسیس خوابگاه دانشجویی، راه اندازی فاز 3 یک کارخانه و کلی برنامه عمرانی و غیر عمرانی دیگر را توسط ایشان کلید خواهند زد تا شروعی قوی (!) برای آن مجموعه باشد. یکی دیگر از نکات جالب ورود ایشان به ایران، شایعه ای بود که میگفت خانم روناک یونسی اسپانسر ورود ایشان به ایران هستند. باید تا تایید و تکذیب این خبر صبر کنیم!

بهاره افشاری و بیانیه اش درباره دغدغه سواستفاده از نام ایشان در مزون های لباس. خب بهاره جان، هر کسی باشد از یک سوپر مدلی که سال ها با دولچه اند گابانا و گوچی و اچ اند ام کار کرده است سو استفاده می‌کند! (الکی، مثلاً)

رضا توکلی و پسرش در بهار 94. آقای توکلی هر هفته با یک عکس از یکی از فرزندان رونمایی می‌کند. منتظر عکس این هفته هستیم!

یک سلفی با چاشنی خنده به ریش برخی بزرگواران! آندو و علی حمودی، ستارگان سابق استقلال و کنونی تراکتور.

فریبا کوثری و نسرین مقانلو هم که حسابی با هم رفیق شده اند و ابن روز ها کمتر جایی پیدا می‌شود که به اتفاق یکدیگر نروند! در اینجا هم در کنار استاد جمشید مشایخی عکس یادگاری انداخته اند.

اوج خلاقیت در سری عکس های کابین خلبانی این بود که پژمان بازغی دوربین را دست کمک خلبان داد و زحمت سلفی را ایشان کشیدند نه خودِ پژمان خان! کاکبیت همان اتاقک یا کابین خلبان است.

سمانه پاکدل و تاب بازی در جاده های جنگلی شمال.

سلفی دوستان پای منقل جوجه کباب. امیر یگانه و پدرام کریمی، یکی خواننده و دیگری مجری تلویزیون و سایر دوستان.

نفیسه روشن با این عکس در سعادت آبادِ تهران، به اردیبهشت سلام کرد و از او خواست که از فروردین مهربان تر باشد. کلاً این درخواست از همه ماه ها و فصل های جدید در قبال ماه یا فصل قبلش صورت می‌گیرد ولی همیشه حرف این عزیزان را روی زمین میاندازد و باعث موکول شدن این جمله به ابتدای ماه بعد میشود! حالا با این که این عزیزان مهربانی را با چه معیار هایی می‌سنجند بحث دیگری است.

همین جمله را دقیقاً آنا نعمتی هم نوشته بود که به دلیل مسائل ارشادی نتوانستیم عکسش را کار کنیم.

با شناختی که بر اساس فیلم ها و متن های اینستاگرامی از کاراکتر نفیسه جان بدست آورده بودیم، اصلاً به او نمی آمد که قاب گوشی اش بتمن باشد! بیشتر میخورد که میکی ماوس یا سرنتی پیتی باشد. خلاصه میبینیم که شناختمان اشتباه بوده است!

عکس زیبای کامبیز دیرباز در کنار دوستان بی ریا، خوش قلب، مهربان و فوق العاده دوست داشتنی اش.

سلفی آینه ای سیروان خسروی، لحظاتی قبل از خورد شدن دندان هایش روی میز توسط محمدرضا فروتن!

عکس آتلیه ای مجید اخشابی با یک بیت شعر عاشقانه.

سلفی آینه ای حامد کمیلی در اتاق گریم که خبر از یک کار جدید میدهد.

نکته این عکس، عکسِ پروفایل اینستاگرام سلطان است که اگر دقت کنید خواهید دید در کنار حسین هدایتی است و این یعنی حمایت ایشان از آقای هدایتی در خرید پرسپولیس. هر اتفاقی قرار است بیافتند خدا عاقبتش را به خیر کند.

عکس جالب مهراوه شریفی نیا از کودکی هایش در کنار مادر هنرمندش، آزیتا خانمِ حاجیان.

سلفی بهنوش بختیاری و مهدی ماهانی. همین طوری، بی دلیل!

عکسی عادی از داخل هواپیمای رئال مادرید.

حمید حامی در مسیر آرایشگاه، موهایش از حالت عادی خیلی بیشتر شده است. اصلاً حامی ای که کله اش برق نزند که حامی نیست!

عکس هنری کاوه خداشناس با آینه زنگ زده.

نگار خانم جواهریان با ظاهر جدیدش. ایشان هم مطابق مُدِ سال رنگ مو ها را تغییر داده اند.

سلفی رستاک حلاج با گلدان های لب پنجره. به همراه یک درخواست منطقی از آسمان.  مشترک گرامی، درخواست شما ثبت گردیده و در حال پیگیری است.

هانیه غلامی به یک آتلیه رفته است! این خبر آنقدر مهم است که باعث شده هانیه برای رونمایی از عکس های آن آتلیه، روزشمار و کامینگ سون بگذارد!

بهاره رهنما این پست را در شب نوزدهمین سالگرد ازدواجش با پیمان قاسمخانی به اشتراک گذاشت. با آرزوی خوشبختی همیشگی و جشن صدمین سالگرد ازدواج این دو هنرمند عزیز.

زانیار خسروی هم سی ساله شد. ضمن تبریک به مناسبت تولد زانیار عزیز، آرزوی سلامتی توام با موفقیت برای او و هر کسی که این روز ها تولدش است، داریم.

از دوستان و آشنایان خاطره اسدی تقاضا میشود چند اپلیکیشن روتیشن عکس روی گوشی ایشان نصب کنند. پیشاپیش ممنون.

سلفی سپیده علایی و دوستش روی پل تاریخی و معروف فرانکفورت آلمان. سپیده جان دوست عزیزتان یک مقدار زیادی مهربان هستند. من ترجیح میدهم تمام وقت و زندگی ام را وقف خودم و رشد خودم کنم و در کنار آن هم با حیوانات مهربان باشم!

نرگس جان مطمئنی تینا خانم سالم هستند؟! زبانم لال اتفاقی نیافتاده که؟! یک ماه؟؟!

فلور نظری و خاطره قیمه پلو خوردن در حیاط خانه ویلایی شان در آلمان. فلور جان همچنین به این نکته جالب اشاره کرده اند که سبک زندگی شان مانند مربیان خارجی لیگ برتر است.

پیام اخلاقی این هفته، کلامی از استاد صدف طاهریان.

سلفی بازیگرانِ در حاشیه ی سریال «در حاشیه»، در روز آخر فیلمبرداری! زور پزشکان و وکلا و باقی اصناف به مهران مدیری و ذوقِ مردم، چربید.

سلفی نعیمه نظام دوست و شقایق های وحشی.

سلفی جالب مهراب قاسمخانی از شاگردانش در کلاس نویسندگی.

به سلامتی!

عکس بهاری الناز شاکردوست که با فیلتر عجیبی که به عکس داده است، آن را به یک عکس پاییزی تبدیل کرده است!

برادران خسروی در جشن تولد سی سالگی زانیار.

واکنش آتیلا حجازی به ممنوعیت تشویق ناصر خان در تمرینات استقلال. روزگار عجیبی است! روحت شاد اسطوره.

سلفی نیکی خانم کریمی در زیر چنار های خیابان ولیعصر.

حدیثه خانم تهرانی، با این عکس خیره به افق، مخاطب خاصش را تا انتهای عشق به حرکات موزون دعوت کرد!

روناک جان، همین که به بازدیدشان رفته ای و شادشان کرده ای دستت درد نکند. حاصل تلاش چند ماهشان را خراب نکن!

سعید خان امیرسلیمانی در کنار امیر جعفری و علی صالحی، بعد اذ تماشای تئاترشان.

یک نقاشی هنرمندانه، اثر دست یکی از هواداران مهناز خانم افشار.

تیکه ای احمد مهرانفر به عنوان «عکس های حاشیه دار هنرمندان در خارج از کشور» انداخته است. بحثی که در چند روز اخیر در برخی محافل فرهنگی به گوش می‌رسید و نقد می‌شد.

سلفی بدون توضیح سمیرا خانم حسینی. بدون توضیح است ولی بدون روتوش، نه!

سلفی جالب خاطره حاتمی و مادر جان.

بابا گنده لات! بابا خفن!

سلفی زیبای ستاره اسکندری، غرق در گل های اقاقیا.

خودت را بیخیال شده ایم، دلمان به حال حسود هایت می‌سوزد!

این فسقلی بامزه کسی نیست جز برادرزاده حدیث خانم میرامینی.

آرمین تو‌ای‌اف‌ام و آیدین تو‌ای‌اف‌ام که احتمالاً برادر، یا یکی از دوستان صمیمی اش است.

این تیپ و استایل ورزشی ات ما را کشته است!

ساره بیات.

عکسی که حسن اسدی، بازیگر قدیمی سینما و تلویزیون در کنار ناصر خان ملک مطیعی به اشتراک گذاشت. هیچ کس حسن جان، فقط شما می‌شناسیدشان!

نیروانا قاسمخانی در کنار زن‌عمو بهاره.

سلفی الناز حبیبی با یک گل زیبا. این مونوپاد ها هم که رفته رفته دارند کش می آیند و بزرگتر می‌شوند! احتمالاً در ماه های آینده شاهد استفاده از میله داربست برای سلفی گرفتن خواهیم بود.

 
پس از عکسی که ساعد سهیلی از سنگ قبر پگی خانوم (سگ خانگی) گذاشت، هجمه زیادی علیه او به راه افتاد حتی کار بعضاً به فحاشی و بد و بیراه به ساعد رسید که ساعد جان خیلی حرفه ای و با کمالِ منطق با موضوع برخورد کرد.

عکس اخمالوی سحر دولتشاهی در یک آتلیه.

علیک سلام!
زیبا بروفه به معنای واقعی کلمه «شال و کلاه» کرده است!

سلفی اخمالوی آقایان بازیگر در داخل ماشین. روزبه معینی، امیرمحمد زند و امین حیایی. امین حیایی آنقدر که در نقش هایش مسخره بازی و ادا و اطوار درآورده است، نمیتواند معمولی اخم کند و به صورت دیفالت اندکی ادا چاشنی کار می‌شود!

فرهاد خان اصلانی، مرد همه فن حریفِ سینما.

ترانه علیدوستی در دوران طفولیت!

حمید خان فرخ نژاد این عکس را در شب تولد 46 سالگی اش به اشتراک گذاشت. حمید خان سن شناسنامه ای که مهم نیست، مهم دل است که می‌دانم به زور 20 سالش می‌شود. مبارک باشد این روز به سینما و هنر ایران.

کوروش تهامی و مجید مظفری در حاشیه یک جشن و دورهمیِ هنری.

عکس دیگری از همان دورهمی که آقایان امین زندگانی، دانیال عبادی، شهاب رمضان و علی اوجی (طبق معمول) هم در جمع حضور دارند.

تینا خانم آخوندتبار و تعبیر زیبا و تاثیرگذارش از زندگی! 13 هزار نفر هم تا این لحظه با وی موافق بوده اند!

میترا حجار در پشت صحنه تئاتری با هنرنمایی لادن مستوفی. ظاهر میترا خانم به گونه ای است که تشخیصش سخت است که ایشان هم در گریم هستند یا اینکه لباس خودشان است!

سلفی لیلا زارع و یکی از دوستان در یک جایی.

در روزهایی که همه دم از حمایت از حقوق حیوانات می‌زنند، خواهران فرجاد با این عکس آتلیه ای، مشت محکمی بر دهان اتمسفرِ زدند!

عکس بهاری تبسم هاشمی، مجری کهنه کار برنامه های کودک که سابقه بازیگری سینما را هم دارند.

و در پایان هدی خانم زین العابدین در یک کافه در پاسداران تهران.

اخبار فرهنگی - برترین ها

شما در سریال قبلی مهران مدیری یعنی «شوخی کردم» هم بازی داشتید. حضور در کارهای طنز آیتمی با سایر آثار طنز چه تفاوت‌هایی دارد؟

حضور در مجموعه «شوخی کردم» اولین تجربه بازیم در کارهای آیتمی بود. حضور در این نوع از کار‌ها همیشه برایم تجربه‌ای جدید محسوب می‌شد. بازی در کارهای آیتمی تابع شرایط خاص خودش است. از طرفی جنس کمدی سریال «شوخی کردم» کمدی سیاه و یا تلخ بود. مدیری با زبانی هنرمندانه برخی از مسائل اجتماعی را به نقد و چالش می‌کشید و مشکلات موجود در قالبی هنرمندانه نشان می‌داد و این برایم تجربه خوب و دلنشین بود. به‌نظرم بازی در کارهای آیتمی سخت‌تر است.

در سریال‌ها در پروسه‌ای چند ماهه به‌تدریج شخصیت شکل می‌گیرد و چون فرصت زیادی وجود دارد، بازیگر نقش را کامل می‌کند. در کارهای آیتمی متن در فرصت کمی به بازیگر داده می‌شود و خیلی زود باید بازیش را جلوی دوربین انجام بدهد. بنابراین بازیگر کار سختی برای ایفای نقش پیش رو دارد. البته با توجه به شرایط زمانه دیگر طنز آیتمی جوابگو نخواهد بود و نمی‌شود آن را ادامه‌ داد. در واقع سریال‌هایی که یک داستان واحد دارد، مردم را ترغیب می‌کند که هرشب کار را دنبال کنند.

بازگشت مهران مدیری را به تلویزیون با مجموعه «در حاشیه» چطور ارزیابی می‌کنید؟
تجربه خوبی است. زیرا همیشه آثار مدیری درجه یک است و خوشحالم که دوباره مدیری به‌خانه اصلیش بازگشت و با مخاطبان بیشتری روبه‌رو شده و همه مردم نتیجه کار این کارگردان را می‌بینند. مردم هم از کار استقبال کرده‌اند.

چقدر در بازی اجازه بداهه‌گویی داشتید؟
شیوه کاری مهران مدیری به نحوی است که دست بازیگران را باز می‌گذارد و از تمام ظرفیت‌های بازی یک بازیگر استفاده می‌کند، به پیشنهادات بازیگران با دقت گوش می‌دهد و قبل از فیلمبرداری هر بخش به بازیگران می‌گوید چه چیزی را مد نظر دارد.

معمولا در کارهای طنز خانم‌ها جدی و غیرمنعطف به نظر می‌رسند و آقایان از خانم‌ها حرف‌شنوی دارند...
 بله، من هم موقعی که نقش‌های کمدی را بازی می‌کنم، متوجه این نکات می‌شوم. زنانی که در ظاهر دمکرات به‌نظر می‌رسند اما به محض این‌که چیزی برخلاف میلشان می‌شنوند، عصبانی و پرخاشجو می‌شوند. متاسفانه در کارهای کمدی و طنز برای بازیگران خانم جای کار کمتری وجود دارد و اصولا در حاشیه قرار می‌گیرند. به همین دلیل در اغلب آیتم‌های طنز به زن سالاری، خاله زنک بازی خانم‌ها و اقتدار زن در خانواده پرداخته می‌شود.

در سریال «درحاشیه» هم آقایان حضور پررنگ‌تری دارند و حضور خانم‌ها کم رنگ‌تر است.
 اصولا در کارهای کمدی آقایان در متن اصلی قرار و حضور جدی‌تری دارند و حضور خانم‌ها دارای محدویت است، اغلب شوخی‌های جذابی برای آقایان نوشته می‌شود و محدودیت ما خانم‌ها برای بازیگر آقا وجود ندارد.

متاسفانه همچنان این مساله وجود دارد. از طرفی مردم و مخاطبان عام سینما و تلویزیون با این محدودیت‌ها آشنا نیستند و توقعشان بالاست و مدام در کوچه و خیابان از من می‌پرسند چرا کمتر در کارهای طنز بازی می‌کنم و چرا نقش‌های خانم‌ها در مجموعه‌های کمدی کم رنگ‌تر از آقایان است.

اما در مجموعه‌هایی مثل «پاورچین» این شرایط وجود نداشت و زنان نقش‌های محوری را صاحب بودند.
 این نوع مجموعه‌ها تعداد شخصیت‌های کمتری نسبت به مجموعه «درحاشیه» دارند و فرصت و مجال بیشتری هم برای حضور خانم‌ها فراهم می‌کنند. در «پاورچین» سه خانواده با هفت بازیگر حضور داشتند. داستان «درحاشیه» در یک بیمارستان شلوغ با تعداد زیادی شخصیت می‌گذرد. بنابراین باید حق داد که این امکان فراهم نشود که زن‌ها حضور پررنگی در سریال داشته باشند. حالا هم در حد قابل قبولی حضور دارند.

آیا با کارگردان «در حاشیه» درباره این میزان حضور خانم‌ها در مجموعه گفت‌و‌گو نداشتید؟
ایشان هم تمایل دارند حضور خانم‌ها بیشتر باشد اما باید شرایط تلویزیون را سنجید و ممکن است حساسیت‌هایی برانگیخته شود. در ایران باید در زمینه حضور خانم‌ها در کارهای طنز، دست به عصا راه رفت.

به نظرتان پرداختن به حرفه پزشکی در یک سریال طنز تلویزیونی شهامت و جسارت زیادی نیاز داشت؟
بله. متاسفانه این مساله وجود دارد و ما نمی‌دانیم باید با چه قشری شوخی کنیم!

البته در سریال «درحاشیه» پزشک خوب و وظیفه‌شناسی هم وجود دارد.
بله، همینطور است و نکته مهم این است که این‌ها هیچ‌کدامشان پزشک واقعی نیستند و پروانه طبابت یکی‌شان باطل و دیگری مدرکش تایید نشده است. به هرحال درکار کمدی باید با قشری شوخی کرد و هر آدمی یک شغلی دارد.

مگر چقدر می‌توان با دزدان و قاچقچیان شوخی کرد!
 بله، درست است. الان اگر با بازاری‌ها شوخی کنید ناراحت می‌شوند، معلم‌ها ناراحت می‌شوند. از لهجه خاصی استفاده کنیم، عده دیگری ناراحت می‌شوند و واقعا جای سوال است چطور باید کار کمدی انجام داد که به کسی برنخورد. مطمئن هستم برای لهجه جواد رضویان هم حاشیه و حرف و حدیث ایجاد می‌کنند. الان برای ساختن کارکمدی، شرایط سخت است.

همکاری با مهران مدیری چه ویژگی‌هایی دارد؟
 بسیار لذت بخش است و همیشه درباره مهران مدیری گفته‌ام که آدم بسیار زیرکی است و بعد از سال‌ها تجربه سریال‌سازی تمایل پیدا کرد تا دوباره با جمع کردن بازیگران محبوب و درجه یک طنز، در کنار یک داستان جذاب حس و حال خوبی را برای مخاطب ایجاد کند.

به ویژه برای مردمی که انگار در این روزگار عبوس‌تر و غمگین‌تر از دهه‌های قبل شده‌اند؟
 بله، من هم قبول دارم مردم عبوس ترشده‌اند و این نیاز احساس می‌شد. جنس کمدی کارهای هم تغییر کرده و دیگر مردم با تو سر هم زدن بازیگران نمی‌خندند. حالا هنر این است که هنرمند حرفش را درباره مسائل اجتماعی به‌زبان مردم بگوید. مخاطبان این روز‌ها سخت می‌خندند و هنرمند باید در کارش توانایی این را داشته باشد که در خنداندن مردم موفق عمل کند.

آیا همچنان خودتان را بازیگر کمدی نمی‌دانید؟
نمی‌دانم جوابش سخت است و زیاد کار کمدی با روحیاتم سنخیت ندارد. احساس می‌کنم در نقش‌های درام و جدی بهتر بازی می‌کنم. یکی از معضلات کمدی کار کردن، درحاشیه قرار گرفتن خانم‌ها است. البته کمدی بازی کردن کار دشواری است و از عهده هرکسی برنمی‌آید و یک کمدین می‌تواند نقش جدی هم بازی کند.

اخبار فرهنگی - روزنامه صبا
 

به بهانه تایید خبر مهاجرت اکبر عبدی بازیگر مشهور سینما و تلویزیون ایران به ترکیه - احتمالا به منظور تبلیغ برای بنگاه معاملات املاک که مردم را به سرمایه گذاری در آلانیا و به قول بعضی ها آنالیا دعوت می کند- چند نکته را می توان یادآور شد.

اما ابتدا لازم است تصریح شود که انتخاب شغل و محل زندگی حق هر شهروند - اعم از عادی و مشهور- است و قوانین کشور نیز منعی در این باره ندارد مگر آن که در این مورد خاص همکاری با شبکه های ماهواره ای تفسیر و بعدتر محدودیت هایی برای آقای عبدی قایل شوند هر چند که به نظر می رسد او خود را تنها از فعالیت بازیگری و نه تهیه کنندگی و پشت دوربین بازنشسته کرده باشد و از این حیث نگرانی ندارد.



نکته دیگری نیز که باید مورد توجه قرار گیرد همان توضیح یا توجیه خود اوست که گفته این تصمیم را به خاطر سلامتی اش گرفته چون با بیماری دیابت و اخیرا ناراحتی از ناحیه کلیه دست به گریبان است.

هر چند در مورد اخیر شاید برخی بگویند می توانست در لواسان یا شمال ایران یا هر نقطه خوش آب و هوای دیگر نیز اقامت گزیند و از خدمات پزشکی بهره برد و این دلیل را کافی ندانند و بگویند نمی توان پذیرفت سطح پزشکی آن منطقه از ترکیه و نه استانبول و آنکارا از تهران بالاتر باشد.

بنا بر این می توان حدس زد انگیزه غالب، قرار و مداری با همان بنگاه معاملات ملکی ترکیه ای بوده که یا ابتدای کار ملک و املاکی به اکبر خان عبدی داده و در هفته های اخیر به تبلیغات خود در یک شبکه ماهواره ای پربیننده فارسی زبان شدت بخشیده و کار را به جایی رسانده اند که کودکی از والدین خود می پرسد:

«آیا به فکر آینده فرزند خود هستند؟» و به بیننده القا می کند که با خرید ملک در آلانیای ترکیه یا همان آنالیا به قول برخی و بر وزن آنتالیا آینده فرزندشان را تامین و تضمین می کنند!

خود او البته شایعه اهدای خانه از جانب آن بنگاه را رد کرده و از توصیه یک دوست قدیمی سخن گفته و این که ملک راخریداری کرده است.

 این که این تب نیز چندی بعد مانند تبلیغات سال های گذشته دوبی فرو می نشیند و عده ای احساس رضایت و برخی از خسارت شکوه می کنند و چه بسا در این میانه بعضی نیز مبادرت به کلاه برداری کنند موضوع این گفتار نیست و تنها با تاکید بر اکبر آقای عبدی همان چند نکته ای را که مد نظر بود یادآور می شوم:

1- بعید به نظر می رسد اکبر عبدی در آن سامان تنها استراحت کند و از پیشنهاد کار وسوسه نشود هر چند شاید بازیگری را ادامه ندهد.

همین حالا هم شنیده شده قصد دارد وارد عرصه تهیه فیلم و سریال شود و شاید با پروژه «مشهدی عباد» شروع کند.

  این اتفاق البته سبب خواهد شد سایت ها و شبکه هایی که در حال حاضر لحن محترمانه ای درباره او اتخاذ کرده اند الفاظ تازه ای را به استخدام گیرند و از کشف ابعاد تازه ای از یک توطئه رسانه ای خبر دهند و شاید برای بازگرداندن او بکوشند.
 
 2 - در سال های قبل هر گاه بازیگری مشهور کوچ می کرد و زندگی از نوعی دیگر را برمی گزید تلویزیون از پخش مجدد فیلم هایی که او در آنها بازی کرده بود خودداری می ورزید یا آن صحنه ها را کوتاه می کردند.

مشهورترین مثال در این باره فیلم های بهرام بیضایی است که به خاطر بازی سوسن تسلیمی گرفتار همین وضع شد.

  یا فیلم های پیش از انقلاب مسعود کیمیایی به سبب حساسیتی که بر روی بهروز وثوقی وجود داشت. حالا این سوال مطرح است که با ده ها فیلم که اکبر عبدی در آن ها بازی کرده چه خواهند کرد؟ خصوصا با نقش هایی که در فیلم های کارگردان مورد علاقه و تبلیغ تلویزیون – اخراجی ها- ایفا کرده است؟ آیا این فیلم ها دیگر پخش نمی شود یا به روی خودشان نمی آورند و پخش می کنند؟

3- وزیر محترم ارشاد در مصاحبه ای با روزنامه آفتاب یزد در اواخر سال گذشته (یکشنبه 24 اسفند 93) درباره پلمب ساختمان انجمن صنفی روزنامه نگاران ایران و در مقام نوعی توجیه یا دلیل آوری گفته بود: «برخی از اعضای این انجمن در خارج از ایران فعالیت می کنند».

  این در حالی است که به موجب اساسنامه این نهاد صنفی نه تنها فعالیت در خارج از کشور که اقامت طولانی مدت نیز عضویت را منتفی می کند چرا که هدف از فعالیت انجمن های صنفی کارگری دفاع از حقوق صنفی افراد در مقابل کارفرمایان است و طبعا روزنامه نگاری که در خارج از کشور زندگی می کند از چارچوب قانون کار ایران خارج شده و دیگر عضو به حساب نمی آید. فارغ از این که فعالیت رسانه ای داشته باشد یا نداشته باشد.

  اکنون آیا با همین منطق  نمی توان پرسید آیا با توجه به اقامت اکبر عبدی در خارج از کشور- که تنها اقامت هم نخواهد بود و به زودی شاهد فعالیت های تبلیغی وی نیز احتمالا خواهیم بود- خانه سینما نیز باید پلمب شود؟!

  پرسشی که البته هیچ کس مطرح نخواهد کرد زیرا مشخص است تصمیم یک عضو یا چند عضو یک سندیکا یا نهاد را به سرنوشت آن نهاد تعمیم نمی دهند یا شاید از این رو بر روی روزنامه نگاران حساسیت وجود دارد که با افکار عمومی سر و کار دارند و می توانند تولید فکر کنند حال آن که بازیگر ازخود چیزی ندارد و تنها آنچه کارگردان خواسته را به اجرا در می آورد و فکری را تولید نمی کند.

4- یک فیلم متعلق به کارگردان آن است ولاغیر. تهیه کننده هم البته به لحاظ مادی صاحب آن است اما فیلم را با کارگردان می شناسند و باید شناخت نه با بازیگر. یک بار مسعود کیمیایی به طعنه گفته بود بهروز وثوقی در آمریکا چنان از فیلم هایی که در آنها بازی کرده صحبت می کند و هیچ اشاره ای به من نمی کند که انگار کارگردان آنها خودش بوده و نه بازیگرشان و همه را به اسم خود سند زده در حالی که هر فیلمی متعلق به کارگردان و سازنده آن است.

  با این منطق فیلم هایی که اکبر عبدی بازی کرده نباید با مشکل و مانع پخش مجدد رو به رو شود زیرا او تنها بازیگر آنها بوده ولو نقش اول و ولو مردم فیلم را با نام بازیگر بشناسند. کما این که آنتونی کویین هم نقش عموی پیامبر را بازی کرده و هم نقش عمر مختار را و هم در ده ها فیلم دیگر بازی کرده و قضاوت درباره بازی او محدود به همان فیلم است.ضمن این که مگر اقامت در کشوری دیگر به لحاظ قانونی جرم است که بخواهیم بچه ها را از «بازم مدرسه م دیر شد» محروم کنیم؟
 
 5- در برنامه های تلویزیونی به جای دعوت از متفکران و شاعران و نویسندگان از بازیگران دعوت می کنند. مثل شبکه های ماهواره ای که هنرمند را در خواننده موسیقی پاپ محدود کرده اند شبکه های داخلی هم وقتی می گویند هنرمند منظورشان بازیگر سریال است و انگار نه انگار این مملکت شاعر و نویسنده و کارگردان هم دارد.

  اکبر عبدی نیز در بسیاری از این برنامه ها شرکت می کرد و حالا ممکن است همان استفاده ای که در داخل صورت می پذیرفت در شبکه خارجی انجام شود.

این اتفاق باید سبب شود که تلویزیون ایران دایره را باز کند و خیال نکند دیگران همه مساله دارند چون ممکن است یک روز چشم باز کنند و با خبر مهاجرت بازیگر سریال های مورد علاقه شان یا با تصویر خانم مجری خود در حالی که تصویر صورت مشت خورده را با ادعای اصابت از جانب مجری – همسر سابق در شبکه های اجتماعی منتشر کرده رو به رو شوند.

به جای آن که تنها بازیگران میهمان باشند پای شاعران و نویسندگان و فیلسوفان را هم باز کنید تا در مواقعی این گونه دچار مشکل نشوید.

6- هنگام تحریر این متن خبر آمد که میلاد بیگی تکواندوکار ایرانی که سال پیش به عضویت تیم ملی بزرگسالان در آمده بود با تغییر تابعیت به عضویت تیم ملی تکواندوی جمهوری آذربایجان درآمده است.در کارنامه او عضویت در تیم ارتش ایران هم دیده می شود.

  اگر در صحنه ورزش شاهد تغییر تابعیت هم هستیم در سینما و هنر خوش بختانه این اتفاق نمی افتد. با این حال نمی توان گفت اکبر عبدی آخرین بازیگری خواهد بود که می کوچد و شاید دیگران نیز همین راه را ادامه دهند.

دلایل متفاوتی می توان برای این تصمیم بر شمرد: آنها که از بیکاری های پیاپی خسته می شوند و شغل دیگری هم ندارند، یا دوست دارند بیشتر دیده شوند و احساس می کنند در شبکه های ماهواره ای این اتفاق می افتد، یا کار می کنند و کار می کنند تا پولی گرد آورند و فکری برای دوران گمنامی و بازنشستگی کنند و پیشنهاد ملک و اقامت، برخی را و البته تنها معدودی را وسوسه می کند.

7- به تصمیم گیرانی که از مهاجرت یک هنرمند به کشور همسایه آزرده خاطر شده اند و می گویند چرا پیش خودمان نیامد تا ببینیم چه مشکلی دارد یا انگیزه اش چه بوده می توان یادآور شد همین حالا هم مشهورترین چهره موسیقی دستگاهی ایران در دهه هشتم عمر خود امکان برگزاری کنسرت در داخل کشور را ندارد و ناگزیر است در ترکیه برنامه برگزار کند و در تهران بلیت می فروشند.

  آیا همان گونه که از اقامت دایمی هنرمند بازیگر در ترکیه ناخرسند می شوند از این که محمد رضا شجریان به رغم میل خود ناگزیر است در ان سامان برنامه اجرا کند نیز ناخرسند می شوند تا تدبیری بیندیشند و موانع داخلی را بر چینند؟

8- قضیه اما فراتر از این است که اکبر عبدی مهاجرت کرده و رفته است. خیلی های دیگر مانند بازیکنان مشهور فوتبال نیز رفته اند یا می روند.

دغدغه نویسنده این سطور و خیلی های دیگر همان پرسش است که در تبلیغات آن بنگاه معاملات املاکی و در لابه لای سریال های پر بیننده ترکیه ای می شنویم که فرزندی می پرسد: آیا آینده من برای شما مهم است؟!

  آیا واقعا آینده را باید در یکی از شهرهای کشورهای همسایه جست و جو کرد؟! این همه اصرار برای بها دادن به همه اندیشه ها و توسعه و مردم سالاری و فعالیت آزادانه نهادهای مدنی و صنفی برای همین است که با چنین پرسش هایی رو به رو نشویم یا وقتی شدیم با صدای بلند پاسخ دهیم: بله! مهم است و آینده را در همین سرزمین رقم می زنیم و البته از جاهای دیگر دنیا برای سیر و سفر و تماشا لذت می بریم. یعنی امیدواریم که بتوانیم چنین پاسخی بدهیم و خودمان و شنونده هم قانع شویم.

  اینها همه به کنار. تصور کنید تلویزیون ایران در حال پخش یکی از سه گانه های اخراجی های ده نمکی باشد که اکبر عبدی هم در آنها بازی می کند و هم زمان یک شبکه ماهواره ای با اشاره به این بازیگر و در قالب تبلیغ یک بنگاه معاملات ملکی به ما می گوید آینده فرزندان مان را در یکی از شهرستان های ترکیه تامین کنیم. چه احساسی به ما دست می دهد و به آنها که فضای هنری را تنگ و تنگ تر می پسندند چه احساسی؟


اخبار فرهنگی - عصر ایران

 چهره های جامعه ما نیز از این قضیه مستثنی نیستند و بسیاری از ستارگان سینما، موسیقی، ورزش، سیاست و ... ما با داشتن یک یا چند صفحه در شبکه های اجتماعی مختلف قصد در ارتباط مستمر و دو طرفه با مردم دارند.

در این سری مطالب ما تصمیم گرفته‎ایم گزیده ای از فعالیت چهره های ایرانی در شبکه های اجتماعی نظیر اینستاگرام، فیسبوک، توئیتر و ... در اختیار شما عزیزان قرار بدهیم.

*******

این شماره را شروع میکنیم با عکس مریم خانم امیرجلالی در صحن حرم امام رضا (ع). زیارت قبول مریم خانم. نائب‌الزیاره مان باشید.

بهنوش خانم طباطبایی در مراسم رونمایی از کتاب مسعود کیمیایی. مثل همیشه باوقار و دوست داشتنی.

سلفی سیما مطلبی با رد تایر ماشینشان روی شن های شاحل! برای درک این عکس باید خیلی باهوش باشی که هم از روی آثار تایر ها تشخیص بدهی ماشین شاسی بلند و خیلی خفن است و هم اینکه از نوع شن های ساحل متوجه بشوی ساحل کیش است! به این سلفی ها سلفی انحرافی می‌گویند!

تعریف و تمجید علیرضا کمالی از امین زندگانی. به این پست ها، پست های «شرمنداننده» میگویند. یعنی به طور کامل طرف مقابل را شرمنده کرده و در معذوریت جبران قرار میدهی. البته پست های شرمنداننده صرفاً به چهره ها محدود نمیشود و همه اقشار از این پست ها میگذارند.

ماجرای نرگس محمدی و گربه ای که خود را با اسپایدر من اشتباه گرفته بود و باعث شد نرگس جان و آن خانم خوب حسابی به دردسر بیافتند. واقعاً مانده ای چکارش کنی؟! گربه ای که انقدر دردسر درست کرده است را همین که به یک توریست چینی جهت صرف عصرانه نفروشی خیلی لطف کرده ای!

روزهای آرام شهرام محمودی با سگش. شهرام در خانه هم لباس های والیبالش را میپوشد تا چیزی از ارزش هایش کم نشود!

این عکس را صرفاً بخاطر سلطان جواد یساری انتخاب کرده ایم. آرش میراحمدی هم به احترام میهمانِ ویژه جمع، موهایش را مدل جواد یساری درست کرده است. از عکس کاملاً مشخص است که حوالی سپیده دم است و وقت رفتن میهمان ها فرارسیده. شرایط هم به گونه ای است که در بین میهمانان، حرفی برای گفتن وجود ندارد. هر حرف و حدیثی که بین مهیمان ها اتفاق افتاده تمام شده است و دیگر اوضاع مکان برای میهمان ها قابل تحمل و ماندن نیست و خواهان رفتن هستند. میهمان ها یک به یک از خانه و زندگی میزبان خارج میشوند، فقط یادشان باشد که خانه میزبان فلکزده را ویران کرده اند!

محسن افشانی در کنار دوستان لاکچری (luxury) و لوکس اش. به طور کلی دوستان محسن به دسته های زیر تقسیم میشوند.

1. دوستان لاکچری

2.  دوستان معمولی (همان که می‌گویند بیا دوست معمولی باشم!)

3. دوستان دور دور به صرف متراژ خیابان های پاسداران، اندرزگو و ایران زمین.

4. دوستان تاناکورا و زاپاس!

عکس کارواشی شهرزاد کمالزاده!

عکس دست جمعی هنرمندان عزیز در جشن رونمایی از کتاب مسعود کیمیایی. جعفر پناهی، مسعود کیمیایی، پولاد کیمیایی، بهزاد عبدی و رضا یزدانی. محمد رحمانیان هم نهایت سعی اش را کرده است که در عکس بیافتد، ولی تلاشش کافی نبوده است!

نازنین فراهانی و بابک کریمی در کنار مارکو مولر، تهیه کننده مشهور ایتالیایی در جشنواره فیلم پکن.

داستان تکان دهنده صدف طاهریان با یک عکس تاثیر گذار. بخوانید تا مثل من متحول شده و مسیر زندگی تان عوض شود!

دوستان در میهمانی پر سر و صدای سفیر ونزوئلا. مهدی ماهانی، امیرحسین رستمی و امید حاجیلی که میهمانی را عروسی پسر دایی اش اشتباه گرفته است و دارد از امیر حسین رستمی می‌پرسد که: پاپیون زدم ضایع نباشه؟!

تشکر آتیلا حجازی از شهاب حسینی بابت قبول کردن پیشنهاد بازی در فیلم «من ناصر حجازی هستم».

آقا سامیار، پسر با نمک شیلا خداداد در حال بازی با کفشِ میکی ماوس!

واقعاً شخصی در آن دور و بر نیست به افسانه پاکرو بگوید که ژستت را عوض کن؟؟ زستت را عوض نمیکنی حداقل آتلیه ات را عوض کن! به تکرار محض رسیده اند عکس هایت افسانه جان!

سلفیِ در حاشیه ای ها. شبنم فرشاد جو، عارف لرستانی، فلامک جنیدی، آرش نوذری و سام نوری. جالب است بدانید که سام نوری خواهر زاده زنده یاد محمدعلی فردین است و همانطور که مشاهده میکنید شباهت زیادی به دایی اش دارد.

هانیه خانم غلامی در این لحظه در حال مرور خاطراتی هستند که باعث لبخندشان می‌شود. آن هم به دو زبان زنده دنیا!

سلفی دیدنی برادران خمینی (فرزندان سیدحسن خمینی)، سیداحمد و سیدهادی. سیداحمد جان بعد از مسافرت کارواش را در برنامه کار قرار بدهید حتماً. ممنون.

دورهمی خاطره سازان 98 فوتبال. احمدرضا عابدزاده، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی، مهدی هاشمی نسب و حمید استیلی. البته هاشمی نسب در جمع نود و هشتی ها نبود و مفتخر به حضور در جمع شده است.

متن خواندنی و جالب مهراب قاسمخانی درباره خاطرات دوران کودکی اش با برادرش پیمان. حتماً بخوانید.

سلفی باران کوثری و دوستان. باران جان شمردیم، 32 تاست. میتوانی ببندی!

جشن تولد باشکوهی که باشگاه تیانجین پکن برای بازیکن ایرانی اش، مرتضی پورعلی گنجی گرفته است. مقایسه کنید با جشن تولدهایی که باشگاه های ایرانی برای بازیکنان میگیرند! دو کیلو نان خامه ای و رولتِ پخت دیروز، با یک شمعِ علامت سوال که مثلاً بگویند ما خیلی خاص هستیم! آخر سر هم شمع تولد را یکی دیگر فوت می‌کند و کیک هم با آثار صورتِ شخص صاحب جشن تزئین می‌شود.

سلفی پریناز ایزدیار در اتاق گریم سریال شهرزاد. با توجه به ظواهر و گریم ها امیدواریم سریال مجوز بگیرد!

طناز خانم طباطبایی در یک پارکینگ!

دیدار برزو و بهار ارجمند با عمو داریوش در روزهای سختِ فراغ پدر.

مهراب قاسمخانی و عکسی که لذت پدر بودن را به مخاطب منتقل میکند. نیروانا خانم و آقا نویان.

سلفی علی اوجی و علی معلم در جوار مقبره حضرت حافظ. (کمی دقت)

فریدون آسرایی در باغش.

اخراجی های واقعی در کنار اخراجی های فِیک! عکسی از حاج مسعود ده نمکی.

مسعود کیمیایی در حال تفسیر یک پاراگراف از کتابش برای بهنوش طباطبایی. از چهره و خنده زورکی بهنوش می‌توان فهمید که یک کلمه هم نگرفته است!

رضا توکلی در کنار دختر محترم در ساحل دریا.

بهاره افشاری به تماشای تئاتر جدید بهنوش بختیاری رفته بود که این عکس یادگاری را با هم گرفتند. محمد حاتمی، بازیگر کهنه کار سینما و تئاتر هم در عکس حضور دارد.

دکتر عباس و علی عراقچی، عمو و برادر زاده ای که هر دو این روز ها در حال اعتلای نام ایران هستند. یکی در مذاکرات هسته ای و دیگری در فضای اجتماعی.

مهدی پاکدل و یک عکس خاص!

موردی که این هفته پیش آمد، این بود که یکی از هواداران محترم کامران تفتی عزیز لطف کردند و مستنداتی به ما ارائه کردند که این صفحه ای که در اینستاگرام به نام کامران خان فعالیت میکند، متعلق به خود کامران نیست و تقلبی است. ما نیز حرفشان را قبول می‌کنیم.

در اینجا عکسی از کامران تفتی در کنار محمد سلوکی مشاهده می‌کنید که کامرانِ تقلبی آن را به اشتراک گذاشته است! شما هم آن بسته وینستون سفید کنار دست کامران را نمی‌بینید؟! چه جالب، ما هم چیزی نمی‌بینیم!

مگر بهنوش بختیاری پرسپولیسی نبود؟!

هنگامه قاضیانی 4 ساله در حال فوت کردن شمع تولد. در میان چهره ها هنگامه قاضیانی از آن دسته عزیزانی است که عکس های زیادی از دوران کودکی اش دارد. یا بهتر است بگوییم عکس های زیادی از آن دوران به اشتراک می‌گذارد!

 یک جهان عشق نهان است اینجا!

 مجلس ختم مرحوه مغفوره پگی خانم عصر پنجشنبه در مسجد جامع شهرک غرب یا زعفرانیه منعقد حواهد شد. از مراجعه کنندگان تقاضا میشود در آوردن تاج گل و تابلوی تسلیت افراط نکنند چون دیوارهای محل جا ندارد و مموری فول شده است. از نور چشمان هم بعداً پذیرایی میشود. پا سپاس، ساعد سهیلی.

ظاهر عجیب پرستو صالحی! گویا پرستو جان یک مقدار بیشتر از مدت زمان رایج در سولاریوم خوابیده اند، چون به جای برنزه شدن، برشته شده اند!

میلاد کی‌مرام و یک پسربچه با نمک.

دل غزال وکیلی برای شیراز تنگ شده است. دوستان در جریان باشید.

سلفی وحید طالبلو و همسر جان با شعری زیبا و پر از عشق از شاملو، تقدیم به همسرش.

حافظ ناظری و مهتاب.

علی جان، ایشان مربی پوریا پورسرخ هم هستند. خودم چند هفته پیش عکسشان را کار کردم. اینطوری اختلافت با دیگران را لو نده! چه شده که همه این روزها میروند سراغ ورزش بوکس؟ ورزشی لطیف تر از بوکس نبود؟! البته نباید از کاربردی بودن بوکس در جامعه صرف نظر کرد!

فریبا نادری در حال تبلیغات بلبرینگ هواپیما!

پوریا عالمی در حال بیان فواید وایتکس برای مردان عزیز. از جاسوئیچی پوریا هم نمی‌شود ساده گذشت!

عکس یادگاری مجید یاسر با شمشاد های وسط بلوار در متل قو. این شمشاد هایی که مجید جان به آنها تکیه داده یکی از قدیمی ترین آثار باستانی کشور هستند. گفته می‌شود اسکندر مقدونی هنگام گذر از متل قو، در مسیر ساحل چند دقیقه ای به این شمشاد ها تکیه داده است. چنگیز خان مغول هم در جریان حمله اش به متل قو، خودش شخصاً فندک زیر این شمشاد گرفت و آتشش زد. خلاصه مجید جان جاذبه ای با ارزش برای عکس یادگاری انتخاب کرده است!

خشایار جان پوستت خراب نشود جلوی آفتاب؟! ضد آفتاب میزدی قبلش!

تود آسیایی بهاران بنی احمدی. منظورش این است که جشن تولدش را در یک رستوران آسیایی گرفته است. مبارک باشد بهاران خانم.

زانیار خسروی، در حال تدارک کنسرت ساری. دوستان عزیز، ساندچک یکی از روستاهای اطراف ساری نیست، منظور زانیار چک کردن ساندِ (صدا) ساز ها و دستگاه ها و آماده بودنشان برای اجرا است.

سبیل را بیخیال. بینی ات چقدر قشنگ است کاوه جان! 5. 6 تومن از اکثر ایرانی ها جلو هستی! برای بینی ات اسپند دود کن چشم نخورد!

بابک صحرایی و مهران غفوریان.

علیرضا دبیر برای محکوم کردن سگ کشی ها در شیراز به باغ وحش ارم رفت و به گوزن ها غذا داد. با این توجیه که حیوان حیوان است دیگر، گوزن و سگ چه فرقی می‌کند! بلی آقای دبیر، آن موشهایی را هم که شهرداری با نظارت شورای شهر با سم تلف می‌کند حیوان هستند.

خسته نباشی علی جان. معلوم است خیلی خسته بودی. ولی راستش را بخواهی برایمان خیلی جالب است محتوای خوابی که داری در این لحظه می‌بینی را بدانیم!

سلفی بهمن هاشمی و شهرام قائدی و این دوست عزیز در یک جمع هنری و یا پشت صحنه برنامه تلویزیونی.

احسان روزبهانی پس از مشاهده خیل هنرمندانی که وارد دنیای بوکس شدند، متوجه شد که دیگر جای ماندن نیست و از این عرصه خداحافظی کرد و به مادلینگ روی آورد. اولین قرارادش هم با سرتراشِ ژیلت بسته است گویا!

سلفی بهاره رهنما و سحر دولتشاهی در حرم امام رضا (ع). انشالله همگی حاجت روا بشوید.

یکی از اتفاقات داغی که در روزهای گذشته رخ داد، پیچیدن شایعه ای بود با عنوان "پسر امیر قلعه نویی در سانحه تصادف کشته شد!" که خوشبختانه این خبر دقایقی بعد تکذیب شده و تکمیل شد که ماشین ِ متلاشی شده، پورشه باکسترِ زرد رنگِ هوتن خان است و راننده شخص دیگری است. همان ماشینی که عکسش را قبل تر ها در همین جا دیده بودید (پورشه تاکسی). خود هومن هم ساعاتی بعد با یک مصاحبه خبر مرگش را تکذیب کرد و گفت که ماشین را فروخته است است و کشته شده یکی از دوستان صمیمی اش است نه خودش. قضیه از آنجا جالب شد که خبرهای تکمیلی بیان کردند که فرد کشته شده یک دختر جوان بوده است و سند ماشین به نامِ هوتن است و فروختنی درکار نبوده! خلاصه آقا هوتن در این روزهای پر چاله چوله ی امیر خان حسابی برای او جنجال و دردسر درست کرد. آرزوی آرامش برای روح کشته شدگان این حادثه تلخ داریم.

البته این عکسی که می‌بینید مربوط به ساعاتی قبل از این اتفاق تلخ است.

سلفی سعید معروف در حال تماشای والیبال مربیانشان و تیم بانوان باشگاهشان! کلی هم خندیده اند سعید و دوستان!

آنا خانم هم برای تدریس خصوصی منعی وجود ندارد ولی برای تاسیس کارگاه باید مجوز شهرداری و اتحادیه «خوشدلان» را داشته باشی.

هرچقدر سریال در حاشیه نقطه ضعف دارد، تصویر سازی گریمور هایش از کاراکتر های دهه شصت و هفتاد فوق العاده است!

شقایق فراهانی همه را به یک لبخند ساده دعوت کرد. چشم شقایق جان :)

یکتا ناصر را در تصویر پیدا کنید. (0.25)
(چون سوال راحت بود نمره اش کم است!)

بوسه شیرین دخترک صمد نیکخواه بهرامی بر صورت پدرش.

مریم حیدرزاده.

ژست عجیب و غریب آیلا کریمی. مطمئناً قبلاً همچین ژستی نداشته ایم!

نگار جواهریان و دوست قدیمی اش، بیسکویت ساقه طلایی!

سلفی رضا گوچی در حال ورزش.

عکس آتلیه ای پرستو گلستاني. خیلی فکرت را درگیر نکن پرستو خانم، همه چیز درست می‌شود بالاخره. درست هم نشود خودمان را خواه یا ناخواه با شرایط وقف خواهیم داد. محکوم هستیم به زندگی!

یاس و لمس احساس زیبای بهار.

به تعبیر من باران ترنم مهر خداست. زیباترین پدیده الهی.

مرجان شیرمحمدی مسحور در سقف زیبای یک بنای تاریخی. فقط امیدواریم دوران مسحوریت مرجان خانم زود تمام شود تا کار به رادیولوژی و اسکن گردن نکشد!

جدیدترین عکس نیلوفر پارسا. متنش "آخرین صبح های فروردینتون بخیر باشه" بود که به دلیل بی دقتی ما حذف شده است.

امیر جدیدی با این تعبیرش، یک ضد تبلیغ اساسی برای فیلم در حال اکرانشان رقم زد!

آناهیتا همتی در جنگل های رامسر. شاید جالب باشد بدانید آناهیتا خانم متولد سال 52 است (42 ساله). لطفاً در کوبیدن به تخته های دم دست کوتاهی نکنید!

بنیامین در سایه.

عکس جدید نوشین طافی، خواننده خوش صدای کشورمان.

عکس آتلیه ای روشنک عجمیان. نمیدانیم خاصیت این آتلیه چیست که هر انسان و هر شخصیتی را دگرگون می‌کند!

آزیتا خانم ترکاشوند در حال اسب سواری.

امیدوارم این عکس علیرضا رئیسی جزو آخرین عکس های حمایت از سگ ها باشد! شورش درآمد!

آرمان گرشاسبی با عینک جان لنونی اش به افق خیره شده است.

یک سندروم هم تازگی ها دیده شده که دوستان در زیر عکسشان یک کلمه بی ربط یا نا مفهوم مینویسند تا با کامنت های" یعنی چی؟، خوب که چی؟!" مواجه بشوند. جالبِ ماجرا اینجاست که برخی از عزیزانِ کامنت گذار می آیند این کلمه را با طبق آموزه های فلسفی و ماورایی و کشف ارتباطش با شخصیت چهره مورد نظر و حس احتمالی اش در لظه ثبتِ سلفی، کلمه را تحلیل میکنند و آخر سر با گذاشتن سه نقطه به نشانه "سکوتِ سرشار از حرف های ناگفته"، صحنه را به سوی افقِ نارنجی رنگ ترک می‌کنند. خلاصه، معما بازیِ عجیبی است این تک کلمه ها!

مثل همین عکس خاطره حاتمی. ممتد یعنی چه؟!

عکس ستاره اسکندری با نمایی از عنوان برندگی اش در جشنواره تئاتر فجر. ستاره جان به نظرت یک مقدار دیر آپلود نکردی این عکس را؟!

سلفی های بدون شرح و بانمکِ رضا شفیعی جم!

عکس زیبا و پر از رنگ و طراوت سحر ولدبیگی، اثر دوربین نیما فلاح.

پیمان معادی یک گالری ساعت به نام "گالری پیمان" تاسیس کرده است. این عکس هم به عنوان پست تبلیغاتیِ گالری پیمان در پیج های اینستاگرامی دست به دست میشد. با آرزوی موفقیت برای افتخار سینمای ایران در بیزنس جدید.

اخبار فرهنگی - برترین ها

سال 2015 سال مهمی برای علاقه مندان پرده رویایی سینماست و طرفداران ژانر فانتزی و علمی- تخیلی نیز از این عیش عظیم بی نصیب نیستند. امسال بازار فیلم های سریالی گرم است و حتی قرار است قسمت تازه ای از سری جنگ ستارگان هم به نمایش دربیاید.

فیلمی که به خودی خود مهم تر از بسیاری از ادامه های فیلم های سریالی دیگر است، اما این تمام ماجرا نیست و کارگردانان جوانی که تخصص شان فیلم های علمی- تخیلی و پرماجراست، امسال به گیشه ها هجوم خواهند آورد. اما صبر کنید، جورج میلر، خالق سری «مکس دیوانه» مشغول ساختن چهارمین قسمت این مجموعه است تا نشان بدهد همچنان دود از کُنده بلند می شود. بیایید فهرست مهم ترین و جذاب ترین فیلم های علمی- تخیلی و فانتزی امسال را با هم مرور کنیم و بی صبرانه منتظر دیدن شان بنشینیم.

FURIOUS
به یاد پاول واکر

آماده یک فیلم هیجان انگیز دیگر در دنیای ماشین و ماشین سواری هستید؟ باید چند ماه دیگر و تا زمان اکران هفتمین فیلم از سری سریع و خشمگین صبر کنید. خشمگین 7 روی شخصیت ایانشاو (با بازی جیسون استاتهام) تمرکز خواهدداشت. او برادر شخصیت منفی فیلم ششم است که در پایان فیلم کشته شد و به همین دلیل او می خواهد از دامینک تورتو (با بازی وین دیزل) و خانواده اش انتقام بگیرد.

در یکی از صحنه های تریلری که از این فیلم منتشر شده، اعضای گروه تورتو با ماشین های شان و با استفاده از چترهای نجات از یک هواپیما بیرون می پرند. به نظر می رسد قسمت هفتم این مجموعه، بیشترین میزان صحنه های تعقیب و گربز و انفجار را داشته باشد. همچنین در این فیلم برای آخرین بار پاول واکر را می بینیم که یکی از بازیگران اصلی این سری بود، اما در یک تصادف رانندگی طی سال گذشته جان خود را از دست داد.

کارگردان: جیمز وان
بازیگران: وین دیزل، پاول واکر، میشله رودریگوئز، دوین جانسون، جیسون استاتهام
تاریخ اکران: فروردین 1394

*****

CHILD44
چه کسی قاتل تر است؟

داستان فیلم در سال 1953 و در مسکو می گذرد. جسد بچه های کشته شده در خیابان های یخ زده پیدا می شود و افسر پلیسی به نام لئودمیدوف (با بازی تام هاردی) می خواهد قاتل زنجیره ای را پیدا کند. جذابیت داستان فیلم از این جا ناشی می شود که داستان کلاسیک قاتل زنجیره ای، برای کسی اتفاق می افتد که خودش مامور پلیس یک قاتل زنجیره ای بزرگ تر، یعنی حکومت استالین است.

کارگردان: دانیل اسپینوزا
بازیگران: تام هاردی، گری اولدمن، جوئل کینامان، نومی رپیس
تاریخ اکران: آذر 1394

*****

Star Wars Episode Vll: The Force Awakens
جنگ میان ستاره ای

سرانجام پس از سال ها سری جنگ ستارگان هم دنباله رسمی دیگری خواهدداشت. نیرو بیدار می شود، اولین قسمت از سه گانه تازه این سری است که آن را جی. جی. آبرامز (سازنده «لاست») کارگردانی می کند. تا اینجای کار فهرست بازیگران و یک تریلر از این فیلم منتشر شده و درمورد داستان آن چیز زیادی معلوم نیست.

بازیگران این فیلم ترکیبی از بازیگران سه گانه اصلی و سه گانه دوم هستند و آرامز تاکید کرده که در این فیلم بیشتر روی استفاده از جلوه های ویژه تمرکز خواهندکرد؛ وسواسی که احتمالا به تصاویر و صحنه هایی نفس گیرتر منجر خواهدشد. به هر حال منتظریم بار دیگر لوک اسکای واکر را در اعماق فضای میان ستاره ای ببینیم.

کارگردان: جی. جی. آبرامز
بازیگران: هریسون فورد، مارک همیل، کری فیشر، اسکار ایزاک
تاریخ اکران: آذر 1394

*****

The Man From U.N.C.L.E
جیمز باند با طعم گای ریچی

امسال در گروه فیلم های جاسوسی علاوه بر جیمز باند، فیلم عجیب و غریب دیگری با عنوان مردی از U.N.C.L.E به نمایش در می آید. این فیلم براساس یک سریال جاسوسی- تخیلی در دهه 1960 ساخته شده است که هرکدام از قسمت های آن، پر از دانشمندان دیوانه و گجت های عجیب و غریب بود. ناپلئون سولو (با بازی هنری کیویل) باید با ایلیا کوریاکین (آرمی همر) همکاری کند تا یک دانشمند گشمده را پیدا کنند. در غیر این صورت جهان به انتها خواهدرسید. دیگر اینکه یک کارگردان معرکه این فیلم را ساخته است: گای ریچی!

کارگردان: گای ریچی
بازیگران: آلیسیا ویکاندر، هنری کیویل، آرمی همر، هیو گرانت
تاریخ اکران: مرداد 1394

*****

Crimson Peak
کلبه وحشت

گیرمو دل تورو، کارگردان مکزیکی که از او فیلم هایی مانند هزارتوی پن را به یاد داریم، دوباره سراغ ژانر مورد علاقه اش یعنی وحشت رفته است. داستان فیلم قله کریمسون در عمارتی قدیمی در منطقه ای روستایی و کوهستانی در شمال انگلستان قرن نوزدهم می گذرد. نویسنده جوانی به نام ادیت کلشینک (با بازی میا واسیکوفسکا) بین خاطرات خوش دوران کودکی و جذابیت های یک غریبه مرموز و سرگردان است و در نهایت از خانه ای سر در می آورد که نفس می کشد، خونریزی می کند و می تواند خاطره های گذشته را به یاد بیاورد! خود دل تورو فیلم را یک عاشقانه می داند.

کارگردان: گیرمو دل تورو
بازیگران: جسیکا چیستین، چارلی هونام، تام هیدلستون، میا واسیکوفسکا
تاریخ اکران: آبان 1394

*****

ExMachina
هوشی که دیگر مصنوعی نیست

داستان فیلم «اکس ماشینا» درباره برنامه نویس جوانی به نام کالب (با بازی دومنال گلیسون) است که برای بازدید از دفتر بزرگ ترین موتور جست و جوی جهان دعوت و با درخواستی شگفت انگیز رو به رو می شود؛ از او خواسته می شود در ارزیابی هوش مصنوعی یک روبات انسان نما (با بازی آلیسیا ویکاندر) شرکت کند. او در نهایت تصمیم می گیرد در این آزمایش حیاتی شرکت داشته باشد. مدیرعامل این کمپانی، شخصی به نام ناتان (با بازی اسکار ایزاک) است که کالب را به روبات انسان نما که آوا نام دارد، معرفی می کند و از او می خواهد یک هفته با او زندگی کند و آن را زیر نظر بگیرد. آوا روباتی است که چهره، دست ها و پاهایش شبیه انسان است، ولی باقی بدن او همانند روبات ها عادی است.

کارگردان: الکس کارلند
بازیگران: آلیسیا ویکاندر، دومنال گلیسون، اسکار ایزاک
تاریخ اکران: فروردین 1394

*****

The Moon and Sun
داستان هنری و پری دریایی

وندا مک اینتایر به خاطر نوشتن رمانی که اکنون مورد توجه تهیه کنندگان سینما قرار گرفته، برنده جایزه نبولای بهترین رمان عملی- تخیلی شده است. رمان او که «ماه و خورشید» نام دارد، به شیوه ای جذاب نخستین برخورد با بیگانه ها را در زمینه یک داستان عاشقانه تاریخی قرار داده است. اکنون قرار است از روی این داستان که در دهه 1990 نوشته شده، فیلمی با همین نام و با بازی پیرس برازنان و ویلیام هارت به نمایش دربیاید. داستان فیلم پیرامون زندگی لویی شانزدهم است که برای رسیدن به جاودانگی می خواهد نیروی زندگی یک پری دریایی را بگیرد، اما دخترش به این راز پی می برد.

کارگردان: شان مک نامارا
بازیگران: پیرس برازنان، ویلیام هارت، بنجامین واکر
تاریخ اکران: فروردین 1394

*****

Fantastic Four
آن چهار نفر

چهار شگفت انگیز درباره چهار دوست است که در اثر یک آزمایش علمی، قدرت های شگفت انگیزی پیدا می کنند. تاکنون دو بار این شگفت انگیزها روی پرده سینما رفته اند، اما استقبال تماشاگران از این فیلم ها چندان هم شگفت انگیز نبود. به همین دلیل شرکت فیلم سازی فوکس سراغ جاش ترنک رفته تا انوضاع را عوض کند. جاش ترنک در سال 2012 فیلمی علمی- تخیلی به نام Chronicle ساخت که با استقبال خوب تماشاگران و منتقدان سینمایی مواجه شد. تا اینجای کار می دانیم علاوه بر کارگردان، بازیگران قسمت سوم چهارشگفت انگیز هم عوض شده اند. اما آیا تماشاگران هم نظرشان را درباره این مجموعه عوض خواهندکرد؟

کارگردان: جاش ترنک
بازیگران: مایلز تلر، کیت مارا، مایکل بی، جردن، توبی کبل
تاریخ اکران: مرداد 1394

*****

Avengers: Age of Ultron
آش شله قلمکار به سبک مارول

انتقام جویان تنها یکی از موفق ترین عنوان های سینمایی نیست، بلکه پیش از ساخته شدن نسخه سینمایی، در بین طرفداران کمیک بوک های ابرقهرمانی هم بسیار محبوب بوده است. قسمت اول این فیلم با نام «انتقام جویان» در سال 2012 به نمایش در آمد و در پی موفقیت آن فیلم، قرار شد قسمت دوم آن هم ساخته شود وظیفه نویسندگی و کارگردانی دومین قسمت، باز هم به جاس ویدون رسید. در فیلم دوم شاهد حضور شخصیت های جدید از جمله اولتران، اسکارلت جادوگر، کوئیک سیلور و ویژن هستیم و این بار سوال اصلی این است که آیا جاس ویدون می تواند موفقیت فیلم اول را تکرار کند؟ تریلرهایی که تاکنون از این فیلم منشتر شده نشان می دهد امیدواری به فیلم دوم چندان هم بی جا نیست.

کارگردان: جاس ویدون
بازیگران: رابرت داونی جونیور، اسکارلت یوهانوسن، سامئول ال. جکسون
تاریخ اکران: اردیبهشت 1394

*****

Kingsmen: The Secret Service
تمام مردان پادشاه

شاید متیو واگن را با فیلم «مردان اکس، کلاس اول (2011)» به خاطر بیاورید. این بار واکن قرار است از روی یک کمیک بوک دیگر، فیلمی درباره یک نهاد جاسوسی فوق سری فیلم بسازد. گروه جاسوسی ای که از میان خلافکاران خیابانی عضوگیری می کند و آنها را آموزش می دهد و سرانجام به تهدیدی جدی علیه تمام جهان تبدیل می شود. برخی از منتقدانی که نمایش های اولیه فیلم را دیده اند، واکنش های بسیار مثبتی نشان داده اند. سایت سینمایی راتن تومیتو، با 12 ریویو، امتیاز متوسط 7.8 را برای این فیلم درنظر گرفته و امتیاز متاکریتیک 76 از 100 (براساس 7 ریویو) بوده است.

کارگردان: متیو واکن
بازیگران: تارون اگرتون، ساموئل ال. جکسون، کالین فیرث، مارک همیل
تاریخ اکران: بهمن 1393

*****

Chappie
روباتی که گنگستر شد

نیل بلوم کمپ بعد از فیلم ایلیسیوم (Elysium واژه ای که معنی آن «بهشت» است) و «منطقه 9» کمی شوخ طبع تر شده و به نظر می رسد نتیجه این تغییر روحیه ساخت فیلمی مجنونانه بوده است. چاپی (با بازی شارلتو کوپلی) نام روباتی است که سابقا برای ارتش کار می کرده، اما یک دانشمند ایده آل است (با بازی دیو پاتل) او را آزاد کرده و اجازه می دهد تا فراتر از محدودیت هایش برود. اما بعد، دو گنگستر چاپی را که استعدادها و مهارت های فوق طبیعی دارد، می دزدند و به او یاد می دهند که چطور یک گنگستر باشد! در این میان هیو جکمن هم نقش یک مخالف افراطی روبات ها را بازی می کند که از همه روبات ها متنفر است و می خواهد نابودشان کند.

کارگردان: نیل بلوم کمپ
بازیگران: هیو جکمن، شارلتو کوپلی
تاریخ اکران: اسفند 1393

اخبار فرهنگی - مجله همشهری دانستنیها

خبر ماندگاری اکبر عبدی در کشور ترکیه انتشار برخی از اخبار به نقل از رسانه های این کشور، هرچند که به فاصله چند روز تکذیب شد و بانی فیلم هم به نقل از یکی از نزدیکان اکبر عبدی، این خبر ناشی از یک سوءبرداشت رسانه های خواند.

 این روزها حرف و حدیث درباره خبر مهاجرت دائم یا موقت اکبر عبدی به ترکیه زیاد است. هر روز خبری در مورد او منتشر می شود و شبه حکمی درباره ممنوع التصویر بودنش یا ممانعت از ورودش به کشور و ... صادر می گردد.

ماجرا هم از این قرار است که اکبر عبدی بازیگر توانای سینمای ایران که در بیش از 90 فیلم و چندین مجموعه تلویزیونی ایفای نقش کرده است، راهی ترکیه شده است.

رسانه های ترکیه هم گزارش داده اند که اکبر عبدی با خرید خانه ای در آلانیا تصمیم گرفته است مابقی عمر خود را در این شهر بگذراند. چند روز پیش هم خبرگزاری آناتولی نوشت که عبدی با برگزاری کنفرانس خبری در یک بنگاه معاملات املاک در یکی از شهرهای ترکیه گفته است : به خاطر برخی مشکلات سلامتی تصمیم گرفته است در ترکیه به زندگی ادامه دهد. ادعا شده که اکبر عبدی بازیگر سرشناس سینما، تئاتر و تلویزیون ایران دارای بیماری دیابت بوده و اخیرا نیز به بیماری کلیوی دچار شده است.

 عبدی گفته است که می خواهد از این به بعد در ترکیه به زندگی و فعالیت های هنری خود ادامه دهد.عبدی 55 ساله گفته است که پروژه هایی در خصوص تهیه فیلم و سریال تلویزیونی در ترکیه داشته و در ماههای آینده فیلم آذری مشهدی عباد را شروع خواهد کرد.

ترک ها حلوا حلوایش کردند و ما ...

اگرچه عبدی را دوست دارم اما پیش از همه بگویم ،اکبرعبدی  به هر دلیلی این  تصمیم را گرفته باشد ( به فرض صحت خبر ) ، این کارش دست کم با روحیه جوانمردی و میهن دوستی اش چندان همخوانی ندارد. از عبدی میهن دوست و ایرانی بعید بود که زیر فشار مشکلات بشکند و جلای وطن کند.

اما از سوی دیگر باید بیش از عبدی نوک تیز پیکان نقد را متوجه مسولان و مدیران فرهنگی کرد که حتی چنان از حال ستاره ها و چهره های هنری غافل شده اند که ناگاه خبر شکستن او می پیچد. وقتی مدیران فرهنگی و سینمایی از حال عبدی سینمای ما غافلند چه انتظاری می توان در مورد بقیه سینماگران داشت؟ آیا خانه سینما که این همه در پس آن دعوا شد و هر گروه  مقابل آن گروه دیگر ایستاد و برای بریدن روبان افتتاحش بزرگترین خدمت سینمایی مدیران نام نهاده شد نباید از وضعیت عبدی و امثال او با خبر باشد؟ آیا از آنها پذیرفتنی است که چنان بی خبر باشند از احوال سینما گران که حتی چهره هایی مانند عبدی تاب و توان از کف بدهند و جلای وطن کنند.

شاید باید حرف های امین حیایی و فرهاد اصلانی و امثال آنها را جدی می گرفتیم. حیایی گفته بود : خانه سینما از اول رفاقت‌هایش کمی بو داشت. همبستگی در آن وجود نداشت و به خاطر همین به راحتی به جان هم می‌افتند و اختلاف‌هایی به وجود می‌آورند که یکسری از آن وسط سود به دست بیاورند و از آب گل آلود ماهی بگیرند. ما بازیگران و عوامل و سینمایی‌ها باید به قدری رفاقت‌هایمان قوی باشد که چنین اتفاقاتی نیفتد. می‌رفتیم خانه سینما می‌نشستیم می‌دیدیم به جای اینکه از کار هم تعریف کنند و به هم بها بدهند و ارزش‌های کار هم را بکشند بالا و برای هم افتخار به وجود بیاورند، می‌نشستند مثل خاله زنک‌ها پنبه هم را می‌زدند. کار هم را مسخره می‌کردند.

و یا اصلانی که معتقد بود: خانه سینما تکلیفش با خودش مشخص نیست و مدام بین حرکت سیاسی یا صنفی در نوسان است. همیشه هم توسط یک باند تصرف شده است. طی این سال‌ها فکر نمی‌کنم آنها قدمی برای سینماگران برداشته باشند. خیلی مطالبات صنفی وجود دارد که عقب افتاده و هیچ راهکاری برایش چیده نشده است.

یا مثلا هنوز وضعیت بازیگرانی مانند ثریا حکمت و بعضی دیگر را فراموش نکرده ایم که با وجود هنرنمایی در بسیاری از فیلم ها و با وجودی که می توانستند زندگی راحتی در بسیاری کشورها داشته باشند چگونه در کشور مانده و در بی توجهی و غفلت مسولان با هزینه های گزاف زندگی به سختی دست و پنجه نرم می کردند. یا امثال مرحوم مهدی فتحی که غریبانه و در سختی از دنیا رفت و دهها مورد دیگر شبیه این.

آیا این که جماعت ترکیه ای با سلام و صلوات عبدی را به ترکیه ببرند و برایش خانه بخرند و از او خواهش کنند در آنجا فیلم بسازد و بازی کند و در اینجا او و امثال او و هزاران چهره سینمایی و ادبی و هنری دیگر (که داشتنشان آرزوی کشوری مانند ترکیه است) قربانی بازی های لوس سیاسی یا صنفی این جناح و آن خانه و این انجمن  بشوند و در بدر اجاره خانه و هزینه درمان و ... بمانند برای بعضی مسولان فرهنگی ناراحت کننده نیست؟ یا حسی در آنها ایجاد نمی کند؟ تلنگری نمی زند؟

چند سینماگر و داستان نویس و شاعر و تئاتری و ... را برایتان نام ببرم که حتی برای اجاره خانه شان لنگند؟ که حتی برای خورد و خوراکشان پول دستی می گیرند؟ که ... ؟

شاید بگویید سینماگران که فلان مقدار دستمزد می گیرند و باید زندگی مرفهی داشته باشند و اینها مظلوم نمایی است و ...اما واقعیت، این گونه نیست. بیایید طور دیگری نگاه کنیم. از میان حدود 10 هزار سینماگر چند نفرشان ستاره اند و سرشناس؟ دست بالا 50 نفر. یا اصلا صد نفر. پس حساب آن 9900 نفر از همان آغاز مشخص است و ناگزیرند با سیلی صورتشان را سرخ کنند. آن صد نفر هم چند سال عمر مفید سینمایی دارند؟ از یک سال تا 5 سال(شاید سینماگرانی به تعداد انگشتان دو دست از این قاعده مستثنی هستند) متوسط بازی شان هم در سال حداکثر دو فیلم است.اگر هزینه های سینمایی را هم از دستمزدهایشان کم کنید خیلی خوشبینانه در ماه با حساب ارزش پول این زمان، سه چهار میلیون تومان برایشان می ماند. بدون هیچ بیمه ای، بدون هیچ خدماتی و بی آنکه زمان کارشان ساعت و روز مشخصی داشته باشد...تازه این بخش خوب ماجراست. وقتی دوران بازیگریشان تمام شود آن وقت اگر از همین پول کاری راه انداخته باشند که هیچ.اما اگر نه ( که معمولا اینطور است) تازه اول سختی است. و اینها برای سینماگرانی است که در رده نخبگان به حساب می آیند و از دور همه حسرت زندگیشان را دارند.

حالا دیگر حساب اغلب شاعران و نویسنده ها و بقیه خالقان آثار فرهنگی و هنری هم که روشن است. عاقبتشان فقر و دست و پا زدن و مقاومت در برابر مشکلات زندگی فقیرانه است و دست آخر هم یا شکستن جسم در وطن و یا شکستن روح در غربت.

ستاره هایی که زیر پرچم بیگانه قسم می خورند

و اما دوباره برگردیم به ماجرای عبدی و رفتنش به خارج از کشور . در این مورد خاص این که بعضی دوستان مدعی هستند که باید او را ممنوع التصویر کرد منصفانه نیست. مگر آن که این حضرات  بی خبر باشند از اینکه بیش از 80 درصد سینما گران تبعه کشورهای آمریکایی و اروپایی هستند. این که خانه و زندگی در اروپا و آمریکا و ...دارند و ایران می آیند و فیلمی بازی می کنند و هوایی عوض می کنند و دوباره راهی دیار فرنگ می شوند؟ آیا می دانند چندین نفر از چهره های سرشناس سینمای ما هر سال برای تمدید گرین کارتشان زیر پرچم کشورهای غربی و بعضا دشمن قسم می خورند که اجازه ندهند گزندی به آن کشورها برسد؟ آیا می دانند کدام مسولان سینمایی باعث به وجود آمدن این وضعیت شده اند؟

آیا وقت آن نرسیده است که مردم کمی عریان تر سینمای ما را ببینند و از چهره های مورد علاقه شان باخبر شوند؟ وقت آن نرسیده که مردم بپرسند چرا سینماگرانی که اغلب علاقمند کشورشان هستند به خاطر سستی و کاهلی بعضی مسولان فرهنگی حاضر شده اند زیر پرچم بیگانه قسم یاد کنند؟ آیا وقت آن نرسیده که اگر سینماگر یا هنرمندی زیر پرچم بیگانه قسم خورد هم او بازخواست شود و هم مسولی که باعث به وجود آمدن این وضعیت برای او شده است؟
اخبارفرهنگی - مشرق نیوز

زمانی که مهران مدیری پس از سال‌ها دوری از تلویزیون جمهوری اسلامی ایران به این رسانه بازگشت، خیلی‌ها انتظار همه‌چیز را داشتند، جز یک شکست تمام‌عیار.

نه حاشیه‌هایی که پزشکان برای مهران مدیری و تیم تولید مجموعه «در حاشیه» ساختند، اتفاق تازه‌ای بود و نه مخالفت‌های جسته‌وگریخته مخالفان همیشگی این کارگردان 48 ساله.

او در تمام سال‌های فعالیتش با حاشیه‌های ریزودرشت بسیاری مواجه بوده و درنهایت هم توانسته با کمک خلاقیت ذاتی و محبوبیتی که نزد مخاطبانش دارد، این حاشیه‌ها را پشت سر بگذارد. چه آن زمان که او کارگردان و بازیگر جوانی بود و سیر صعودی محبوبیتش داشت دردسرساز می‌شد و چه زمانی که کار مجموعه «قهوه تلخ» اش نیمه‌تمام ماند و مخاطبان همیشگی کارهایش را عصبانی کرد.

ماجراهای یک سریال طنز
پیش از آن‌که «در حاشیه» روی آنتن شبکه سوم سیما برود و تکیه ‌کلام «واس ماس» روی زبان مردم بیفتد، حاشیه‌ها به پیشواز سریال مهران مدیری آمده بودند.

پزشکان جسته و گریخته اعتراض‌هایی به رویکرد مهران مدیری در مجموعه طنز جدیدش داشتند و معتقد بودند که او تصویری نادرست از پزشکان ترسیم کرده. وزیر بهداشت کابینه تدبیر و امید، در قامت یک پزشک اما ماجرا را رسمی کرد و با نگارش نامه‌ای به رئیس سازمان صداوسیما از او خواست که مانع پخش سریال «در حاشیه» شود.

 پاسخ صداوسیما به درخواست جناب وزیر اما منفی بود، صداوسیمای دوره سرافراز ‌به دنبال حل و فصل ماجراهای سریال «سرزمین کهن» کمال تبریزی بود، برخلاف رویه مرسوم در زمان ضرغامی، پشت تولیدکنندگان این مجموعه ایستاد تا «در حاشیه» از 6 فرودین روی آنتن برود.

انتخاب ایام تعطیلات نوروز برای پخش سریال «در حاشیه» اما چندان باب میل تولیدکنندگان این مجموعه نبود. آن‌ها این سریال 90 قسمتی را برای پخش در ایام تعطیلات نساخته بودند و به همین خاطر دوست داشتند که سریالشان در زمان دیگری روی آنتن برود.

بااین‌حال اما «در حاشیه» روی آنتن رفت و برخلاف تصور عمومی که از کارهای مهران مدیری وجود داشت، کیفیت مجموعه نه توانست منتقدان را راضی کند و نه عامه مردم را. البته این سریال هم طرفداران خودش را داشت، اما محبوبیت مجموعه‌هایی مثل «شب‌های برره» و «مرد هزار چهره» کجا و محبوبیت «در حاشیه» کجا؟

 پس از پایان تعطیلات، مردم ترجیح دادند که در رویارویی بین پزشکان و مهران مدیری طرف این بازیگر و کارگردان را بگیرند و از پزشکان به خاطر مخالفت با پخش یک سریال طنز انتقاد کنند.

 کمک مدیری به مخالفانش
مدیران سازمان صداوسیما که پشت مهران مدیری ایستاده بودند، از هفته گذشته گویا دلیلی برای حمایت از این سریال نداشتند. کیفت پایین مجموعه مدیری و فیلمنامه ضعیف آن، بیش از تلاش پزشکان برای حذف این مجموعه از روی آنتن کارگر افتاد و درنهایت بدون سروصدای اضافه به عمر سریال مدیری روی آنتن سیما پایان داد.

این مجموعه که قرار بود به سبک و سیاق مجموعه‌های 90 شبی، در 90 قسمت روی آنتن برود، پرونده‌اش در 27 قسمت بسته شد.

مدیران سیما تبلیغ سریال «شمعدانی» به کارگردانی سروش صحت را آغاز کردند تا معلوم شود که مجموعه صحت قرار است جایگزین مجموعه مهران مدیری شود.

البته دراین‌بین گویا توافقی با مهران مدیری صورت گرفته تا این مجموعه به سه فصل 30 قسمتی تقسیم شود و اعلام گردد که پخش فصل اول آن پایان‌یافته و تیم تولید سریال در حال کار برای آماده کردن فصل دوم و سوم سریال است.

شکست روی آنتن سیما
مهران مدیری در تمام سال‌هایی که به‌عنوان کارگردان برای سیمای جمهوری اسلامی ایران سریال تولید کرده، تابه‌حال چنین شکستی را روی آنتن تجربه نکرده بود.

او که در شبکه نمایش خانگی، پس از آغاز موفق سریال «قهوه تلخ» با برادران گلیان به مشکل خورد و نتوانست آن‌طور که باید این مجموعه را جمع‌وجور کند، با ساخت سریال «ویلای من» و «شوخی کردم»، عملاً شکست را در حوزه شبکه نمایش خانگی تجربه کرد.

بازگشت او به تلویزیون به عقیده برخی، وامدار ناکامی در حوزه نمایش خانگی بود، اما این بازگشت، آآنگونه که باید برای مهران مدیری و تیم همراهش خوش یمن نبود.

تطبیق با ذائقه مخاطب
کارنامه کاری مهران مدیری نشان می‌دهد که او توانایی زیادی در پیدا کردن رگ خواب مخاطب دارد. پیش‌ازاین هم در کارنامه این کارگردان بودند سریال‌هایی که شروع سردی داشتند، اما مدیری توانست پس از پخش چند قسمت، مسیر تازه‌ای برای سریالش طراحی کند و مخاطبان را پای تلویزیون بنشاند. «پاورچین» و «نقطه‌چین» دو سریالی بودند که توانستند پس از پخش چند قسمت ضعیف، دوباره احیاء شوند.

مخاطبان «در حاشیه» هم با همین ذهنیت منتظر بودند تا سریال جدید مدیری چنین روندی را پشت سر بگذارد، اتفاقی که درنهایت رخ نداد.

حالا باید منتظر ماند و دید که آیا دو فاز بعدی این سریال ساخته می‌شوند یا نه؟ و اگر ساخته می‌شوند، مدیری این بار چه مسیری را در پیش خواهد گرفت.

غلامرضا میرحسینی مدیر شبکه سوم سیما توضیحاتی را در مورد ساخت فاز دوم سریال مدیری ارائه کرده است. او به خبرگزاری مهر گفته:«فاز دوم به گونه ای طراحی می شود که جذاب تر باشد. در این فاز شخصیت های اصلی قصه به دلیل اینکه مردم آنها را پذیرفته اند دوباره در کنار هم قرار می گیرند و حدود چهار موقعیت داستانی یا موضوع برای نگارش این فاز در نظر گرفته شده است.»

او با اشاره به اشکالات مورد نظر در فاز اول و برطرف کردن آنها در فاز دوم ادامه داده:«در فاز اول بیشتر حضور افراد مرتبط با یک شغل و یک قصه را داشتیم و خانواده ها کمتر حضور داشتند. به طور مثال حضور پررنگ تر خانواده دکتر عشقی در طول داستان انجام گرفت و حالا در فاز دوم فضا به گونه ای طراحی می شود تا بتوانیم محیط های بیشتری را نمایش دهیم و داستان های دیگری را هم داشته باشیم.»

مدیر شبکه سوم سیما درباره تغییرات متن در طول کار با اشاره به واکنش ها و فیدبک‌ها هم گفته: «یکی از محاسن آثاری که تولید و پخش همزمان دارند این است که می توان فیدبک‌ها را در روند تولید در نظر گرفت. ما با توجه به استقبال مردم و فیدبک هایی که داشتیم نقش های جواد رضویان و مهران غفوریان را تقویت کردیم وگرنه این نقش ها در ابتدا به این پررنگی نبودند.»

اخبار فرهنگی - خبر آنلاین

پخش رسمی برنامه‌های کودک شبکه یک از نیمه اردیبهشت آغاز می‌شود. شبکه دو هم قرار است در برنامه‌های این گروه سنی تحولاتی را ایجاد کند و تاکنون فقط برنامه عمو پورنگ با نام «گل و بلبل» برای ماه رمضان قطعی شده است. شبکه پنج هم قرار است مبانی اقتصاد را به کودکان آموزش دهد.

براساس برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته از شنبه دوازدهم اردیبهشت مصادف با سالروز میلاد حضرت علی (ع)، روز پدر و روز معلم پخش برنامه‌های کودک و نوجوان به صورت رسمی در شبکه یک آغاز می‌شود.

شبکه دو که خانواده‌ها را مخاطب قرار داده و در مقایسه با دیگر شبکه‌ها برنامه‌های بیشتری برای کودکان تدارک می‌بیند، درصدد تولید مجموعه جدیدی از مجموعه برنامه‌های عمو پورنگ است.

این برنامه که «گل و بلبل» نام دارد، در 90 قسمت تولید می‌شود و نمایش آن از ابتدای ماه مبارک رمضان آغاز خواهد شد. همچنین برنامه‌های عمو‌های فیتیله‌ای و عمو قناد در حال بازنگری است و بزودی تصمیم شبکه دو درباره این برنامه‌ها اعلام می‌شود.

از دیگر برنامه‌های کودک در شبکه دو می‌توان به مجموعه کلاه قرمزی اشاره کرد که مانند سال گذشته، امسال نیز در مناسبت‌های خاص و اعیاد به نمایش درمی‌آید. این برنامه در شب میلاد امام علی (ع) و در روز پدر و روز معلم، با ماجراها و داستان‌هایی تازه از شبکه دو به نمایش درمی‌آید.

ویژه برنامه کلاه‌قرمزی به مناسبت ولادت امام علی (ع)، یازدهم اردیبهشت به علاقه‌مندان ارائه می‌شود و جمعه هفته آینده نیز تکرار یکی از قسمت‌های این برنامه به نمایش درمی‌آید.

سرگرمی و اقتصاد در شبکه 5
شبکه پنج به عنوان شبکه اقتصادی تلویزیون، در برنامه‌های کودک و نوجوان نیز به مقوله اقتصاد توجه کرده و آموزش مفاهیم اقتصادی را در کنار ایجاد نشاط و سرگرمی برای بچه‌ها مدنظر قرار داده است.

مجید زین‌العابدین، مدیر شبکه پنج مقوله کودک و اقتصاد را از موضوعات مغفول مانده در تلویزیون ذکر کرد و از توجه به آن در شبکه پنج خبر داد.

زین‌العابدین درباره تغییر رویکرد برنامه‌های کودک و نوجوان در این شبکه می‌گوید: در حال حاضر برنامه‌های رنگین‌کمان و به من بگو چرا به کودکان ارائه می‌شود، بعلاوه فیلم‌های سینمایی مخصوص این گروه سنی که آخر هفته به نمایش درمی‌آید.

قصد داریم ضمن تداوم برنامه‌هایی مانند رنگین کمان و چرا که به نماد و نشان شبکه پنج بدل شده‌اند، آموزش مفاهیم اولیه اقتصادی را در برنامه‌ها مدنظر قرار دهیم.

وی در این باره توضیح داد: قصد داریم ضمن حفظ برنامه رنگین‌کمان و تقویت آن، محتوای برنامه را با ماموریت شبکه که اقتصادی است همسو کنیم تا یک برنامه صرفا سرگرم‌کننده نباشد و همچنین از عروسک «چرا» که شخصیتی پرسشگر دارد برای ایجاد کنجکاوی در بچه‌ها نسبت به مسائل اقتصادی بهره خواهیم گرفت.

مدیر شبکه پنج تاکید کرد: تصمیم داریم از ویژگی فرهنگ پذیری کودکان درباره موضوعات مختلف بهره بگیریم و مفاهیم پایه اقتصاد مانند صرفه‌جویی، پس انداز، کار و اشتغال، فعالیت‌های گروهی و مواردی از این دست را آموزش بدهیم و نهادینه کنیم.

زین‌العابدین معتقد است آموزش این مفاهیم به کودکان حکم سرمایه‌گذاری بلندمدت را دارد و می‌تواند زمینه‌ساز شکل‌گیری رفتارهای درست اقتصادی باشد و به مطالبه این رفتارها از والدین و بزرگ‌ترها منجر شود.

مدیر شبکه پنج از ساخت انیمیشن‌های اقتصادی در این شبکه خبر داد و گفت: طراحی دو شخصیت انیمیشنی را به مرکز پویانمایی صبا سفارش داده‌‌ایم تا برخی مفاهیم اقتصادی را به واسطه این دو شخصیت به مخاطبان منتقل کنیم.

البته طراحی و تولید این برنامه‌های انیمیشنی زمانبر است و برای ارائه برنامه‌های زودبازده از عروسک‌های شناخته شده شبکه پنج استفاده کرده‌ایم.

بر اساس توضیحات مدیر شبکه پنج، این شبکه گروه کودک نخواهد داشت و تولید برنامه کودک در این شبکه زیر نظر یک تهیه‌کننده معین انجام می‌شود که از تهیه‌کنندگان پیشکسوت و مجرب تلویزیون است و ایده‌ها و برنامه‌های تهیه‌کنندگان این حوزه را به سمت تولیدات مناسب هدایت می‌کند.

برنامه‌های کودکان و نوجوانان نیازمند طرحی نو
ورود به دنیای کودک و نوجوان از این منظر قابل توجه است که این گروه سنی، موثر، آینده‌ساز و سرمایه جامعه است و در تمامی حوزه‌های مرتبط با کودک و نوجوان، هر اقدامی که با هدف توجه به کودکان و نوجوان، انجام شود و ما را با جایگاه و شأن این گروه سنی بیشتر آشنا کند، مسیری برای شناخت بیشتر از دنیای کودکان و نوجوانان می‌گشاید.

به طور طبیعی در رسانه و در امر برنامه‌سازی نیز هر اقدامی که بدون شناخت از دنیای این گروه سنی انجام شود، محکوم به فناست و بالعکس هر تلاشی که براساس شناخت و درک درست از دنیای کودکان و نوجوانان صورت بگیرد؛ به ایجاد فضایی نو و تازه منجر می‌شود.

برنامه‌سازی برای گروه‌های کودک و نوجوان نیازمند توجه به افق‌های تازه است، زیرا سلیقه و نگاه کودکان و نوجوانان ما نیز نسبت به گذشته متفاوت شده است. ذائقه کودک و نوجوان امروزی به واسطه دسترسی به رسانه‌های متعدد تغییر کرده و بسیاری از فضاهای رسانه‌ای که برای این گروه سنی ترسیم می‌کنیم، برای آنها قابل پیش‌بینی است، در نتیجه هر آنچه از تلویزیون به او ارائه شود، تازه و جذاب نخواهد بود.

ورود به افق‌‌های تازه برنامه‌سازی، اصلی‌ترین و مهم‌ترین نیاز امروز برنامه‌سازی است و این امر لزوما به مفهوم شکستن ساختار‌ها و فرم‌ها و قالب‌های قدیمی نیست؛ بلکه با توجه به گسترش حوزه‌های مختلف رسانه و شبکه مجازی و شبکه نمایش خانگی و محصولات فرهنگی متعدد و متنوعی که در اختیار کودکان و نوجوانان قرار دارد، باید دائم به افق‌های جدید چشم دوخت و به گذشته صرفا در حد و اندازه کسب تجربه نگاه کرد.

پاسخ به نیازهای فرهنگی مخاطبان کودک و نوجوان، جز ارائه محتوای تازه راهکار دیگری ندارد و این اتفاق زمانی رخ می‌دهد که شوراهایی فعال و پرنشاط برای طراحی برنامه‌های این گروه سنی در تلویزیون تاسیس شود و متخصصانی در یک شورا گردهم جمع شوند که در زمینه طراحی برنامه توانایی و خلاقیت داشته باشند.

این متخصصان باید از همه جهات نیازهای کودکان و البته مصالح سازمان صداوسیما واولویت‌های رسانه ملی را بشناسند و براساس همه این مولفه‌ها درباره طرح‌های مختلف تعامل و همفکری کرده و به طرح‌های خلاقانه و اجرایی دست پیدا کنند.

این شیوه ارائه طرح به معنای تولید برنامه‌های سفارشی نیست. طراحی به این شیوه می‌تواند با همکاری و همراهی خود برنامه‌سازان انجام شود و در نهایت به آثاری رسانه‌ای جذاب و پرمحتوا ختم شود.

اخبار فرهنگی - جام‌جم

******

سروش صحت و مدل جدید سبیل هایش. سروش جان طی اقدامی هوشمندانه بالای سبیل را با ابرو ها هماهنگ کرده، پایین سبیل را با موهایش.

ما هم دوست داریم نصرالله جان! به سلامتی همه بچه های آبودان!

آیلا جان این شعر نه، اشتباه است. آن یکی شعر که میگوید: "میخوام برم دریا کنار، دریا کنار هنوز قشنگه!" یا این هم می‌شود: "دریااااا، آخرین عشق مرا بردددددی!". خلاصه در انتخاب شعر های زیر عکس دقت کن.

مجمع السلفی لیلا بلوکات و خواهرش با شباهتی بی نهایت بین دو خواهر. شال هایشان را هم در یکی از عکس ها عوض کرده اند تا گرگیجه مان کامل شود!

یک جمله پشت وانتی از آمین.

سلفی یهویی سمانه پاکدل، بهاره افشاری و جواد عزتی.

گویا کلاً مُد شده است که چهره ها تولد خودشان را تبریک می‌گویند! این هم کیک تولد بیتا بادران با پیام تبریکی زیبا به خودش!

عکس آتلیه ای بانو هما روستا در قاب دوربین پیام ایرایی.

سلفی خاطره حاتمی با ماهی گلی های پارک نیاوران.

پارسا پیروزفر عکسی قدیمی از خود مربوط به یک تئاتر اثر استاد بهرام بیضایی به اشتراک گذاشت.

سارا منجزی در حال خفه کردن خود.

با این روندی که سحر قریشی پیش گرفته است، چند ماه دیگر رقیبی جدی برای لیدی گاگا خواهد شد!

گویا سپند و کمند روی پدر جان تاثیر گذاشته اند، چون انتظار ها از سن و سال و تجربه سعید امیرسلیمانی، سلفی در مطب دندانپزشک نیست!

افسانه خانمِ بایگان دوست داشتنی در حاشیه یک مراسم.

برادران تشکر، بهنام و بهرام.

لاله صبوری.

عکسی جالب از سیزده سالگی عارف لرستانی.

چکامه چمن ماه با این عکس به طور همزمان خمیردندان سیگنال، عینک پلیس و رنگ موی اورآل را تیلیغ کرد!

پندار اکبری این سلفی را از حوالی پدال کلاج گرفته است. دکمه شات را هم با انگشت پایش زده است گویا!

آقا ساتیار خستس. مزاحمش نمی‌شویم.

شیطون ترین پسر خاله و خواهر زاده و دختر عمه داشتیم، ولی شیطون ترین پدر بزرگ دنیا نداشتیم که هلیا خانم امامی زحمتش را کشیدند!

سلفی مهرداد صدیقیان و برادر دو قلویش که از ناحیه شکم به هم چسبیده اند. #هِرهِرهِرکِرِکِرکِر

این عکس یکی از بال های بهاره کیان افشار را لحظاتی قبل از پرواز کردنش نشان می‌دهد.

سلفی زیبای سعید نعمت الله با دختر زیبایش، جانان خانم.

عکس بهاری مهشید مرندی، بازیگر نقش سیما در سریال گذر از رنج ها.

سلفی علی طباطبایی و دوستان در زیر یکی از مهم ترین اتحادیه های کشور.

«مثل مجسمه»، به زودی!
این توضیحات مهدی یراحی در زیر عکسش بود. برداشت اول این است که مهدی یراحی به زودی به یک مجسنه در حال سلفی گرفتن تبدیل خواهد شد، برداشت دوم هم این است که آهنگ جدید مهدی یراحی با نام «مثل مجسمه» به زودی منتشر خواهد شد. یعنی انقدر سخت است یک خط توضیح دادن؟!

سلفی اتفاقی زانیار با ژان رنو. خیلی هم عالی!

سلفی سحر زکریا با عینک علی اوجی و خودِ علی اوجی. سحر جان با این ادبیاتش بین علی اوجی و کابینت تفاوتی قائل نشده است!

سامان گوران این پست را به مناسبت تولد دخترش به اشتراک گذاشت. احتمالاً شما هم مانند بنده نمی‌دانستید سامان دختری به این بزرگی دارد.

سردار آزمون و همکلاسی هایش در سال اول ابتدایی. پیدا کردن سردار کار سختی نیست، چون خودش در زیر عکس گفته کدام است!

امیر حسین رستمی چنان ژست گرفته است که آدم احساس میکند هر لحظه ممکن است بیلبیلک سوئیچ مانند را از جیبش در بیاورد و دکمه قرمز رویش را فشار بدهد تا برج میلاد برود روی هوا! بعد امیر حسین با طمأنینه ای لایک اِ باس گونه، بدون اینکه پشت سر را نگاه کند عینکش را بر می‌دارد و سیگاری باریک روشن می‌کند!

آخرین عکس هانیه توسلی.

سحر جعفری جوزانی در محاصره ماه های متعدد! با شعری از زنده یاد خسرو گلسرخی.

سلفی حامد تهرانی و برادر ارزشی اش، مهدی ماهانی در موزه گیاه شناسی تهران.

سلفی شهرزاد عبدالمجید و مادر جان در خیابان های تهران. نمیدانم چرا ولی یک حس نا امیدی و استیصال در چهره مادرِ شهرزاد موج می‌زند، مانند فردی که چاره ای جز تحمل شرایط ندارد!

سلفی آرمین قاسم زاده و با سید دانیال معین آل داوود، دو گوینده خبر تلویزیون. بله! گول ظاهر اتو کشیده این دوستان را نخورید، گوینده های اخبار هم اهل سلفی و این سوسول بازی ها هستند! دقت کرده اید هر وقت در ابتدای اخبار نام دانیال زیر نویس می‌شود، به نظر می‌رسد یک قسمت از اخبار را زیر نویس کرده اند؟! از بس که شسته و رفته است نام دانیال جان! «سید دانیال معین آل داوود»

فریبا خانم نادری این عکس عجیب از خود را به اشتراک گذاشت و از فواید کتاب و کتابخانی گفت. فریبا جان الآن شما با این عکس دقیقاً کدام کار فرهنگی را تبلیغ کرده اید؟! خیره شدن به سقف را؟!

عکس فوق‌العاده بامزه یک قُل از سه قلو های مجید صالحی!

عکس زیبای حمید خان فرخ نژاد و آقا پسرش.

محمود خان گبرلو هم عضور اینستاگرام شد تا انقدر از فضای سینما عقب نباشد!

سلفی دوستان در یک دورهمی. بزرگمهر حسینپور، رامبد جوان و کارن همایونفر که شبیه 10 سال آینده علی قربانزاده شده است!

مطلب را به پایان می‌بریم با آخرین اثر هنری پابلو پیکاسو با نام «دوتینا».

اخبار فرهنگی - برترین ها

جشنواره های بعدی باعث شد تا بسیاری از منتقدان بر این باور باشند که بازی خوب نازنین بیاتی در فیلم «دربند» یک اتفاق نبود. حضور او در دو دوره بعدی جشنواره فجر با نقش های گرم و صمیمی در فیلم هایی که مورد توجه اهالی هنر و مردم قرار گرفت، این موضوع را به خوبی اثبات کرد. بهانه این گفت و گوی دوستانه با این بازیگر جوان باخبرشدن از سالی است که بر او گذشته و برنامه هایی است که در سال 94 دارد.

 
این روزهای نازنین بیاتی چگونه می گذرد؟
در استراحت کامل. (با خنده) بعد از پشت سر گذاشتن دو سال کاری سخت این روزها ترجیح می دهم بیشتر از هر کاری استراحت کنم و اوقاتم را با خانواده و دوستانم سپری کنم. بعد از فیلم «دربند» که در سال 91 در جشنواره سی و یکم برای اولین بار در آن بازی کردم، تا وقتی که فیلم مجوز اکران بگیرد، با این که چندین و چند پیشنهاد در فیلم و سریال مختلف داشتم، اما آن ها را نپذیرفتم.

«دربند» اولین تجربه بازیگری من بود و دوست داشتم علاوه بر هنرمندان و اهالی رسانه مردم هم این فیلم را ببینند و نظرات آن ها را هم بدانم. ببینم اصلا نازنین بیاتی در بین مردم پذیرفته می شود یا نه.

این بیشترین وقفه ای بود که در بین کارم افتاد و بعد از اکران عمومی این فیلم و استقبالی که از طرف مردم در سینماها از آن شد، جرئت بیشتری برای خواندن فیلمنامه هایی که به دستم می رسید، پیدا کردم و بلافاصله بعد از آن پنج کار سینمایی انجام دادم که حجم زیادی از وقتم را گرفت. به همین دلیل این روزها به تلافی تمام روزهایی که سر کار بودم، به خودم و خانواده و دوستانم و کارهایی که دوست دارم، می پردازم.

پس سال پرکاری را پشت سر گذاشتید!
بله، در سال 92 سه فیلم سینمایی کار کردم که در سال 93 اکران شد. همین چند وقت پیش اکران عمومی «ارسال یک آگهی تسلیت برای روزنامه» که تصویربرداری آن سال 92 انجام شده بود، در سینماها آغاز شد و در سال 93 هم دو کار سینمایی دیگر برای جشنواره سی و سوم داشتم که تمام تمرکز و انرژی ام را برایش گذاشتم و خب خدا را شکر در جشنواره هم استقبال خوبی از آن شد و امیدورام شرایط اکران عمومی آن در سال جدید مهیا شود که با مردم یک بار دیگر در سینما به تماشای این فیلم بروم.

 
پس اهل سینما رفتن هم هستید؟
یکی از علاقه های شخصی من دیدن فیلم در سینماست! سعی می کنم با دوستانم به دیدن فیلم های خوبی که اکران می شود بروم، حتی در زمان جشنواره هم به جز روزهایی که اکران فیلم های خودم بود، سعی می کردم مابقی فیلم ها را در سالن های دیگر با مردم ببینم و در جریان نظرات مردم از فیلم های اکران شده قرار بگیرم. مهم تر از همه این که فیلم خوب دیدن برای منی که هنوز خودم را اول این راه پرپیچ و خم می دانم، یک ضرورت است.

 
برای سالی که در پیش است، برنامه کاری خاصی چیده ای؟
نظر شخصی من این است که باید یک فاصله معقولی بین انتخاب نقش هایم باشد، تا بتوانم انرژی رفته ام را به دست بیاورم. انجام دادن چهار، پنج کار در یک سال با توجه به فیلم نامه هایی که به دست می رسد، ممکن است، اما باید بتوانم آمادگی خودم را هم بسنجم، دوست ندارم صرفا به دلیل پرکار بودن نقش های ضعیف را قبول کنم و بازی کنم. دلم می خواهد اگر نقشی متفاوت بود و از عهده انجام آن برآمدم، انتخاب کنم. تا نه شرمنده خودم باشم، نه کسانی که وقت می گذارند، هزینه می کنند و به تماشای فیلم من می آیند.

اخبار فرهنگی - هفته نامه چلچراغ

سلام و شبتون بخير
ممنون از اينكه با مهربانی پست های با فاصله را دنبال ميكنيد .دوستتون دارم و ممنونم
اينروزها تنها زمان مناسب براي خلوت و استراحت با كودكم است ، كه هنوز به اين دنيا قدم نگذاشته و تنها زمانی كه تعطيلی از كارهايم و بازيگری دارم .
اينروزها دلم ميخواهد جهان را از ديد خودم زيبا و امن همراه با صلح بدون درد و بدي برايش بگويم و سپری باشم برايش تا خوبی حس كند ، حتي سخت و حتی رويا.....
و آرزو كنم همه فرزندان، و نسل اينده ، در پناه خداوند مهربان باشند و دنياي بهتر و امن تری را بينند و زندگی كنند .
آمين
پی نوشت : از شماهايي كه دلتون درياست و روح بزرگي داريد و دعاي خير ميكنيد ممنونم و از داشتنتون امروز من و فردا من و دخترم قدر شناس خواهيم بود و شكرگزار .... و بقيه دوستان كه نظری غير و متفاوت با احساس و نظر من هم دارند ، باز ممنونم چون همه اين تفاوتها و تناقض ها و اختلاف نظرها باعث رشد و تعاليست ، برای شما هم خوبی ارزو ميكنم

اخبارفرهنگی - صفحه شخصی مهناز افشار

در این مراسم که به دعوت علی معلم بوده است ، امین زندگانی ، الیکا عبدالرزاقی ، امین حیایی ، نیلوفر خوش خلق ، لاله و ستاره اسکندری ، محمد رضا شریفی نیا ، الهام حمیدی ، شیلا خداداد ، مریم امیر جلالی ، مجید صالحی ، نیکی مظفری ، پژمان جمشیدی ، یوسف تیموری ، حسام نواب صفوی ،ملیکا شریفی نیا و ... حضور داشتند.
تصاویری از دور همی بازیگران را در ادامه خاوهیم دید.

نیکی مظفری و نیلوفر خوش حلق

یوسف تیموری و مجید صالحی

شیلا خداداد و مریم امیرجلالی

ستاره اسکندری، امین زندگانی و الیکا عبدالرزاقی، لاله اسکندری

دورهمی بازیگران زن سینما

 عید دیدنی بازیگران

دورهمی بازیگران بمناسبت عید دیدنی

مریم امیرجلالی و الهام حمیدی

شیلا خداداد، مریم امیرجلالی و محمدرضا شریفی نیا

حسام نواب صفوی، ملیکا شریفی نیا، مریم امیرجلالی

اخبار فرهنگی و هنری - کامپک

رییس کانون وکلای دادگستری مرکز در نامه ای به رییس سازمان صدا وسیما، نسبت به پخش مجموعه تلویزیونی «در حاشیه» انتقاد کرد.

به گزارش ایرنا، در نامه علی نجفی توانا به محمد سرافراز که روز یکشنبه انتشار یافته، آمده است: ریاست سازمان صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران، اصل یکصد و هفتاد وپنجم قانون اساسی مقرر می دارد «در صدا وسیمای جمهوری اسلامی ایران آزادی بیان نشر افکار با رعایت موازین اسلامی و مصالح کشور باید تأمین گردد.»

«براساس این اصل قانون اساسی، ملاک و معیار برنامه های صدا وسیما باید مصالح کشور و موازین اسلامی باشد و هتک حرمت شریف ترین اقشار جامعه که وظیفه تأمین امنیت قضایی جامعه را به عهده دارد بر خلاف موازین اسلامی و مصالح کشور است.»

نجفی توانا تصریح می کند: پخش برخی از سریال ها و برنامه ها به ویژه برنامه طنز «در حاشیه» در شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی با لودگی و ایجاد اتهام، خواسته یا ناخواسته هجمه فرهنگی گسترده ای را به حرفه مقدس وکالت واردنموده است و این قشر فرهیخته را که در نهادینه کردن قانون گرایی و عدالت گستری و تأمین امنیت قضایی نقش عمده ای به عهده دارد را مورد تمسخر و تحقیر قرار داده است.

رییس کانون وکلای دادگستری مرکز در بخش دیگری از این نامه آورده است: با توجه به اینکه قوام هر جامعه ای به تأمین امنیت قضایی و گسترش فرهنگ قانون گرایی وابسته است، وکلای دادگستری کشور با عنایت به برنامه های اعلامی شما و اصولاً طبیعت وظایف قانونی آن نهاد، انتظار دارد برای جبران لطمه ای که با پخش اینگونه برنامه هابه حیثیت حرفه ای و صنفی و توسعه فرهنگ قانون گرایی کشوروارد شده است؛ و در راستای تأمین مصالح عمومی و گسترش فرهنگ قانون گرایی ضمن جلوگیری از ادامه هتک حرمت وحیثیت جامعه وکالت، به نحو شایسته ای برای معرفی این حرفه مقدس از طریق رسانه ملی اقدام و از تداوم القاء شبهه نسبت به این قشر خدوم در مسیر اجرای عدالت جلوگیری به عمل آید.

«کانون وکلای دادگستری آمادگی خویش را برای همفکری و همکاری در جهت تأمین برنامه های مناسب اعلام می دارد و طبیعتاً حق برخورد رسانه ای و قانونی با تکرار این گونه اهانت ها را برای خود محفوظ می دارد.»

مجموعه تلویزیونی و طنز «در حاشیه» با دستمایه قراردادن مضمونی در ارتباط با پزشکان و وکیل یکی از پزشکان در بستر یک بیمارستان به عنوان «حاشیه»، به کارگردانی مهران مدیری از شبکه سوم سیما پخش می شود.

این سریال پیشتر از سوی جمعی از جامعه پزشکی نیز مورد انتقاد قرار گرفته شد.

اخبار فرهنگی - ایرنا

به گزارش خبرآنلاین، او که با هفته‌نامه تماشاگران امروز مصاحبه کرده به صورت کامل در مورد ماجرای حضور مهمانان در برنامه«بهارنارنج»صحبت کرده‌‌اشت.

برنامه او که امسال یکی از برنامه‌های ویژه تحویل سال سیما بود، با حاشیه‌هایی در ایام نوروز مواجه شد. برخی در فضای مجازی و رسانه‌های آنلاین به این ماجرا پرداختند و عنوان کردند که علیخانی با کمک اسپانسر برنامه‌اش رقم‌های چند میلیونی به مهمانانش داده است.

علیخانی اما ‌در این گفت‌‌و‌گو چینی اتفاقی را از اساس رد می‌کند و می‌گوید که هیچکدام از مهمانانش برای حضور در برنامه «بهار نارنج با او در مورد گرفتن پول صحبتی نداشته اند.

مجری برنامه «ماه عسل» با بیان این مطلب که من به مهمانانم عیدی دادم ، اما یک مهمان هم نداشتیم که بگوید اینقدر می‌گیرم و می‌آیم؛« از مریلا زارعی بگیر تا محسن تنابنده تا کی‌روش و بقیه، بازیگرها و همه، من مدیون شما و جد و آبادتان هستم حتی اگر یک نفر گفته باشد من یک ریال می‌خواهم. اینقدر بیچاره‌ها محبت داشتند و به من احترام گذاشتند.»

 او معتقد است، این سوءتفاهم از آنجا به وجود می‌آید که از برنامه دیگری زنگ می‌زنند به یک نفر تا دعوتش کنند، اما طرف شاید نمی‌خواهد برود، یا دل‌چرکین است یا مثلا دوستی و رفاقتی ندارد و ممکن است آن وسط عددی مطرح شود اما دعوت ما را شاید از سر دوستی و محبتشان است که می‌پذیرند. هرچه که هست، وقتی به کسی زنگ می‌زنم، یک نفر از بازیگرها یا خواننده‌ها نیست که بگوید احسان بحث مالی چطور است؟ اصلا و ابدا. من خودم برای مهمان‌هایم کادو گرفتم.

 علیخانی در مورد اسپانسربرنامه هم گفته:«اسپانسر مربوط به شبکه است، مال سازمان است و به ما ربطی ندارد. پول را به خود سازمان می‌دهد و ما طرف حساب سازمان می‌شویم.»

 او با بیان این مطلب که برنامه امسال از همه برنامه‌های دیگری که من برای اول سال ساخته‌ام، ارزان‌تر بوده، گفته که ما امسال کمتر خرج کردیم و اوضاع سازمان هم از نظر مالی خراب‌ است.

این مجری تلویزیون، می‌گوید:«وقتی این شایعات مطرح شد، اوایلش خنده‌ام گرفت. بعد دیدم که موضوع را باور کرده‌اند. آخر مهمان 30-20 میلیونی؟ برایم خیلی خنده‌دار بود. تو فکر کن که یک درصد! مگر اینکه بمیرم به یک آدم 20 میلیون پول بدهم که بگویم بیا تلویزیون به مردم تبریک عید بگو. بمیرم هم حاضر نیستم چنین پولی بدهم، بمیرم. حاضرم خداحافظی کنم از تلویزیون.»

علیخانی معتقد است که اگر به مهمان برنامه‌اش 20 میلیون پول بدهد که بیاید بنشیند روبروی او به عنوان مجری،در واقع گور خودش را کنده‌است:«این پول را بدهم دیگر می‌توانم از کسی سوال و جواب کنم؟ من صندلی را در برنامه‌ تحویل سال برداشته‌ام که همه به احترام مردم بایستند.»

به گفته او، «این آدم‌ها زنده‌اند و هستند. می‌توانید بپرسید اما وقتی فضای رقابتی پیش می‌آید، وقتی کسی دستش نمی‌رسد به یک مهمان، می‌آید می‌گوید در آن برنامه فلان میلیون تومان داده‌اند که طرف را برده‌اند. یک کلاغ چهل کلاغ می‌شود دیگر. من دیوانه‌ام؟ وقتی تلویزیون به من پول نمی‌دهد، از کجا بیاورم به کسی 20 میلیون بدهم؟ خدا شاهد است حتی یک نفر هم نبود که صحبت پول بکند. می‌خواهم همین را مردم بدانند.»

اخبار فرهنگی - تماشاگران امروز